Op mijn werk wordt regelmatig gevloekt

J. Bayense | Geen reacties | 27-11-2005| 00:00

Op mijn werk wordt regelmatig gevloekt. Van het gebruiken van de namen van de Heere tot het verwensen van zichzelf, als u begrijpt wat ik bedoel. De laatste tijd erger ik mezelf er vreselijk aan. Ik zeg er soms wat van. Laatst ook, maar toen kon ik het niet netjes houden en zei ik het erg bot. Dat leidde tot een aanvaring met die persoon. Wanneer wij iemand zouden laten letten op zijn/haar woorden, zouden we het toch uit bewogenheid moeten doen? Hoe moet dat dan? Dan moeten we het doen ten goede van hen, ik bedoel tot stichting... Maar ik krijg telkens te horen: Dat maak ik zelf wel uit of ik vloek. Of: Daar moet je dan maar aan wennen enz.

Als ze dit zeggen, weet ik niet veel meer terug te zeggen. Wij krijgen zo weinig onderwijs in het praktische geloof, om het zo maar te noemen. We leren onszelf geen houding te geven. Hoe kan ik hier mee omgaan? Wat mag ik zeggen en wat niet? Vertelt u zelf aan uw catechisanten duidelijk hoe ze hier mee om moeten gaan? Of aan uw familie? Ik zeg hier expres het woord: Duidelijk. Omdat er voor ons jongeren al zoveel onduidelijkheid is. Daarom zou ik graag willen dat zij vooral duidelijkheid zouden krijgen over deze vragen.

Vloeken is in onze maatschappij langzamerhand gemeengoed geworden. Men (en misschien ook wel: we) is het heel gewoon gaan vinden dat er wordt gevloekt. Ook in de media schaamt men zich er niet voor. Je vraag is hoe we daar mee om moeten gaan en je beschrijft dat het je ergert dat er op je werk regelmatig wordt gevloekt. Uit je vraag blijkt verder dat je zelf al aanvoelt dat ergernis niet de juiste motivatie is om iets van het misbruiken van de Naam van de Heere te kunnen zeggen. Vaak bereik je dan juist het tegendeel van wat je wilde bereiken.

Als het goed is gebruiken we zelf de Naam van de Heere alleen met eerbied. Hij is de Heilige. Hij is die God die ons geschapen heeft, ons onderhoudt en ons wil zaligmaken in Zijn Zoon Jezus Christus. Daarin laat Hij ons Zijn liefde en genade zien. Als je die liefde hebt leren kennen in je leven, als je de vergeving van zonden hebt ontvangen zal het des te meer pijn doen als Zijn Naam wordt misbruikt. Dat doet verdriet. Iemand waar je zoveel van houdt wordt gelasterd en beledigd. Daar mag je en moet je voor uit komen. Ja, en dan is het inderdaad mogelijk dat mensen zich tegen je keren. Dat behoort bij het lijden om Christus wil. De Heere Jezus zei zelf al dat een dienstknecht niet meer is dan zijn heer. Jezus zelf moest lijden maar zijn volgelingen zullen dat ook ervaren.

Toch zit er wel verschil in benadering. Wanneer je uit liefde kunt spreken zul je de dingen op een andere manier verwoorden en zul je anders overkomen dan wanneer je uit ergernis reageert. Daarnaast moet je bedenken dat mensen scherp op ons letten. Als onze opmerkingen over vloeken of misbruik van Gods Naam het enige is waaraan te merken valt dat we christen zijn, zal dat weinig indruk maken. Als het goed is zien de mensen om ons heen ook aan andere dingen dat we de Heere dienen. De Heere vraagt van ons om Hem lief te hebben boven alles en onze naasten als onszelf. Als we zo leven zal dat gezien worden en zal men het ook niet vreemd vinden dat je het vanuit die liefde opneemt voor de Naam van de Heere.

Je vraagt of ik mijn catechisanten vertel hoe ze hier mee om moeten gaan. Ja, ik probeer dat wel te doen. Het komt aan de orde wanneer we zondag 36 van de Heidelbergse Catechismus bespreken. Die zondag staat in het stuk van de dankbaarheid. Dan is er dus al sprake van verlossing. Dat houd ik mijn catechisanten ook voor. Zonder verlossing leven we buiten Christus en zijn we niet met de Heere verzoend. En het is wel heel moeilijk om anderen te wijzen op wat de Heere vraagt als we dat zelf niet doen. De oproep tot bekering gaat dus altijd voorop. Als het geloof er is in je leven mag je daarvan ook getuige zijn. Dan mag je anderen wijzen op de Heere Jezus. Vandaar uit komt op de catechisatie ook het omgaan met vloekende medemensen aan de orde. Ik probeer wat praktische voorbeelden mee te geven. Spreek mensen niet aan van uit de hoogte maar vanuit de liefde. Vraag eens of mensen in God geloven: “Omdat u Hem steeds aanroept”. Of  vertel dat het je zo’n pijn doet dat ze de Naam misbruiken van Hem waar je zo zielsveel van houdt. “Stel je voor dat ik zo over je vader zou doen”. Of vertel hoe erg het is als God hun gebed verhoort: “U bidt steeds om verdoemd te worden”.

Ik hoop dat je aan het bovenstaande wat hebt en er wat mee kunt. Schroom niet om door te vragen als het niet duidelijk genoeg is.

Met vriendelijke groet,
J. Bayense

Dit artikel is beantwoord door

J. Bayense

• Geboortedatum:
  30-07-1963
• Kerkelijke gezindte:
  Hersteld Hervormd
• Woon/standplaats:
  Apeldoorn
• Status:
  Inactief

34 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven