Autorijden op zondag
Ds. B. J. van de Kamp | Geen reacties | 12-03-2005| 00:00
Vraag
Ik heb een vraag over autorijden op zondag. Wij gaan regelmatig een weekendje naar vrienden of familie. Vervolgens gaan we dan zondagavond (na de koffie) weer terug naar huis. Zo kun je rustig de nieuwe week weer ingaan. Mijn man vindt het ook vervelend om 's morgensvroeg zo'n eind te rijden. Maar om dan 's avonds tot 12 uur te wachten en dan te gaan voelt wettisch, naar mijn idee en kost het je nachtrust. Mijn ouders hebben daar echter erg veel moeite mee, vinden dat dit ontheiliging van de zondag is. Toch werd er in de bijbel ook wel op zondag gereisd. Aan de andere kant willen wij leven zoals God dat van ons vraagt, dus als dit indruist tegen het vierde gebod zullen wij hierin onze keuze bij moeten stellen. Graag zou ik weten of hier op grond van de bijbel een antwoord op is.
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Antwoord
Geachte zuster en broeder,
Dit soort vragen zijn niet eenvoudig, mede doordat er een enorme cultuuromslag heeft plaats gevonden. Enkele dingen kun je er misschien van zeggen.
In de gereformeerde gezindte kom je tweeërlei opvatting tegen. Die van de zondagsheiliging, waarbij sterk gekeken wordt naar de geboden voor de sabbat in het O.T. en die van de sabbatsviering, waarbij sterk gekeken wordt naar het persoonlijk geweten voor God. Dan denk ik aan de woorden van Paulus: Een ieder zij in zijn of haar gemoed ten volle verzekerd. Romeinen 14:5 bijvoorbeeld.
In de Joodse traditie kent met de sabbatsreis. Die mag je maken en zo kon je in een dorpssituatie je familie bezoeken en ontmoeten, als ook de synagoge in je dorp. Menig dorp kent volop de traditie de ouders te bezoeken als getrouwde kinderen na de kerkdienst, of in de namiddag. In een naburig dorp gebeurt het op de fiets. Als het regent met de auto. Enz. enz. De sabbatsreis kom je niet uitgesproken als goddelijk gebod tegen.
Veel wezenlijker lijkt mij de vraag: Wat wil je nu eigenlijk met de zondag? Is dat de dag van de Opstanding van de Heere Jezus, waar de Catechismus zo machtig van zegt: Ten eerste heeft Hij door Zijn opstanding den dood overwonnen, opdat Hij ons de gerechtigheid, die Hij door Zijn dood ons verworven had, kon deelachtig maken. Ten andere worden ook wij door Zijn kracht opgewekt tot een nieuw leven. Ten derde is ons de opstanding van Christus een zeker pand onzer zalige opstanding. Dit geeft al en bijzonder licht op de verwachting t.a.v. de erediensten - de werkplaats van de Heilige Geest, waar wij deze zegeningen deelachtig mogen worden. Het werpt ook een bijzonder licht over onze ontmoetingen. Het heeft ook zijn zeggingskracht in al de dagen van de week.
Als wij eens oprecht en intens ons zouden oefenen in het leven van de dankbaarheid dankzij de opstanding van de Heere Jezus, zou dat niet het machtige wapen blijken te zijn tegen het nooit genoeg en het egoïsme van onze cultuur? Godsdienstig, materieel, cultureel enz.? Wij hebben toch niet de geest ontvangen van vrees en angst; maar van vrijmoedigheid: 2 Tim. 1:7.
Vrijheid tot dienstbetoon is geen slavenbestaan. Op maandag heb je dezelfde Geest nodig als op zondag. Daar bedoel ik mee: Hebben wij door dat wij op zondag de Heere mogen dienen met de gemeente en de familie en vrienden en op maandag etc. ons werk mogen doen als gave van God. De vraag is dus: hoe gebruik je de middelen die wij hebben gekregen. Welk doel staat je voor ogen?
Wil je toch in de wettische lijn blijven, dan kun je de vraag stellen: Moeten wij dan met zondag niet op zaterdag 18.00 uur beginnen tot zondag 18.00 uur? Dan kan iedereen ruimschoots weer thuiskomen. Want waar staat van God een gebod, dat wij de zondag moeten houden van 00.00 uur tot 24.00 uur?
Tenslotte, Paulus wil graag naar Rome. Waarom? Om met hen de geestelijke gaven van God te delen. Is dat niet een heel belangrijke vraag, ook voor ons, en ook voor alle dagen van de week?
Ik hoop hiermee een impuls te hebben gegeven tot leven uit de Geest van Christus, al de dagen van ons leven! Het Farizeïsme heeft zich wel verloren in casuïstiek, maar de Bijbel niet.
Hartelijke groet,
ds. B. J. van de Kamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B. J. van de Kamp
- Geboortedatum:21-11-1950
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hierden
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus