Door persoonlijke seksuele problemen ben ik op zoek naar informatie over castrat...
J.G. Slootweg | Geen reacties | 26-11-2007| 00:00
Vraag
Door persoonlijke seksuele problemen ben ik op zoek naar informatie over castratie. Ik weet dat dit bijna niet meer voorkomt, maar ik zit in een dermate moeilijke situatie dat dit voor mij zeer waarschijnlijk een goede oplossing zou kunnen zijn. Ben 41 jaar, vrijgezel en zal dit ook altijd blijven. Waarschijnlijk zal er aangeraden worden om in gesprek te gaan over mijn problemen, maar dit stadium ben ik al gepasseerd. Medicijnen slikken voor de rest van mijn leven (androcur) zie ik niet zo zitten, vooral vanwege de bijwerkingen en ook vanwege het vrijblijvende karakter. Graag zou ik dus informatie ontvangen over het hoe en wat. Vragen waar ik mee zit zijn o.a.: Hoe lang duurt de ingreep, dagopname of ziekenhuisopname, globale inschatting van prijs, vergoeding door ziektekostenverzekering, eventuele bijwerkingen. Ik kan op internet niets vinden over dit onderwerp. Ik hoop dat een van de artsen mij verder kan helpen om een zo normaal mogelijk leven te kunnen leiden.
Antwoord
U stelt een moeilijk probleem aan de orde. Het is lastig voor mij om hier een goed antwoord op te geven, omdat ik niet goed weet wat uw probleem is.
Ik denk uit uw verhaal op te kunnen maken dat u kampt met een ernstig seksueel probleem. U zegt dat u het stadium van de gesprekken al gepasseerd bent. Hebt u dus ook daadwerkelijk gesprekken gehad? En wat was het resultaat hiervan? Bent u momenteel ergens onder behandeling? Hebt u daar uw wens om gecastreerd te worden ook besproken?
U schrijft dat u graag gecastreerd zou willen worden. U hebt gelijk dat chirurgische castratie (= orchidectomie) zelden meer gebeurt. Een chirurgische methode is meer risicovol (operatierisico) en wordt gezien als ‘verminkend’. Er zijn tegenwoordig betere methodes, namelijk chemische castratie. Bij chemische castratie zijn er twee mogelijkheden: een pil (androcur) of een injectie (decapeptyl). Voor beide middelen geldt dat dit door een arts zal moeten worden voorgeschreven. Bij chemische castratie wordt de aanmaak van testosteron geremd. Dit gebeurt door medicatie. Testosteron wordt in het lichaam aangemaakt in de testis (bal) en de bijnier. Bij chemische castratie wordt de aanmaak zowel in de testis als in de bijnier stilgelegd. Bij de chirurgische castratie worden alleen de testikels (ballen) verwijderd en blijft de productie door de bijnier doorgaan.
U schrijft dat u bezwaar hebt tegen de chemische castratie vanwege de bijwerkingen. Dit is begrijpelijk want een chemische castratie heeft veel bijwerkingen. Echter de chirurgische castratie heeft dezelfde bijwerkingen. De bijwerkingen berusten namelijk voor het grootste deel op het feit dat er de aanmaak van testosteron geremd is. Testosteron heeft niet alleen grote invloed op seksuele gevoelens, maar ook op de spieren, de botten en zelfs op je mentale welzijn. Wanneer de aanmaak geremd is, leidt dat dus niet alleen tot een verminderde/afwezige libido, maar ook tot verzwakking van de spieren, moeheid, botpijn (en soms botontkalking) en soms tot depressies.
Een belangrijk verschil tussen chemische castratie en chirurgische castratie is inderdaad de vrijblijvendheid. Bij chemische castratie zal iemand medicatie moeten blijven gebruiken, voor een blijvend effect.
Ik begrijp dat u heel graag iets aan uw probleem wilt doen. Dat is een heel goede instelling. U hebt zich al wat georiënteerd. Ik raad u dringend aan om uw probleem met uw huisarts (of andere behandelaar) te bespreken. U kan dan ook uw wens voor chirurgische castratie bespreken. Gezien bovenstaande is de kans echter mogelijk wel klein dat hiermee ingestemd wordt, omdat deze operatie vrijwel nooit meer om deze reden wordt toegepast. Ik kan daarom u ook geen inlichtingen geven over de kosten, behandelduur, etc. Mogelijk zou een chemische castratie echter wel een oplossing kunnen zijn voor uw probleem.
Ik hoop dat u hiermee voldoende informatie hebt, en wens u veel sterkte verder.
Hanneke Slootweg
Ik denk uit uw verhaal op te kunnen maken dat u kampt met een ernstig seksueel probleem. U zegt dat u het stadium van de gesprekken al gepasseerd bent. Hebt u dus ook daadwerkelijk gesprekken gehad? En wat was het resultaat hiervan? Bent u momenteel ergens onder behandeling? Hebt u daar uw wens om gecastreerd te worden ook besproken?
U schrijft dat u graag gecastreerd zou willen worden. U hebt gelijk dat chirurgische castratie (= orchidectomie) zelden meer gebeurt. Een chirurgische methode is meer risicovol (operatierisico) en wordt gezien als ‘verminkend’. Er zijn tegenwoordig betere methodes, namelijk chemische castratie. Bij chemische castratie zijn er twee mogelijkheden: een pil (androcur) of een injectie (decapeptyl). Voor beide middelen geldt dat dit door een arts zal moeten worden voorgeschreven. Bij chemische castratie wordt de aanmaak van testosteron geremd. Dit gebeurt door medicatie. Testosteron wordt in het lichaam aangemaakt in de testis (bal) en de bijnier. Bij chemische castratie wordt de aanmaak zowel in de testis als in de bijnier stilgelegd. Bij de chirurgische castratie worden alleen de testikels (ballen) verwijderd en blijft de productie door de bijnier doorgaan.
U schrijft dat u bezwaar hebt tegen de chemische castratie vanwege de bijwerkingen. Dit is begrijpelijk want een chemische castratie heeft veel bijwerkingen. Echter de chirurgische castratie heeft dezelfde bijwerkingen. De bijwerkingen berusten namelijk voor het grootste deel op het feit dat er de aanmaak van testosteron geremd is. Testosteron heeft niet alleen grote invloed op seksuele gevoelens, maar ook op de spieren, de botten en zelfs op je mentale welzijn. Wanneer de aanmaak geremd is, leidt dat dus niet alleen tot een verminderde/afwezige libido, maar ook tot verzwakking van de spieren, moeheid, botpijn (en soms botontkalking) en soms tot depressies.
Een belangrijk verschil tussen chemische castratie en chirurgische castratie is inderdaad de vrijblijvendheid. Bij chemische castratie zal iemand medicatie moeten blijven gebruiken, voor een blijvend effect.
Ik begrijp dat u heel graag iets aan uw probleem wilt doen. Dat is een heel goede instelling. U hebt zich al wat georiënteerd. Ik raad u dringend aan om uw probleem met uw huisarts (of andere behandelaar) te bespreken. U kan dan ook uw wens voor chirurgische castratie bespreken. Gezien bovenstaande is de kans echter mogelijk wel klein dat hiermee ingestemd wordt, omdat deze operatie vrijwel nooit meer om deze reden wordt toegepast. Ik kan daarom u ook geen inlichtingen geven over de kosten, behandelduur, etc. Mogelijk zou een chemische castratie echter wel een oplossing kunnen zijn voor uw probleem.
Ik hoop dat u hiermee voldoende informatie hebt, en wens u veel sterkte verder.
Hanneke Slootweg
Dit artikel is beantwoord door
J.G. Slootweg
- Geboortedatum:29-12-1975
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Zwolle
- Status:Inactief
18 artikelen
Bijzonderheden:
functie: arts bij Eleos, lid seksuologisch team.Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
