(...) Ook ben ik er achter gekomen dat mijn ex-man meisjes seksueel heeft betast...
drs. J(oke) Ronner-Wattel | Geen reacties | 21-11-2007| 00:00
Vraag
Sinds kort ben ik gescheiden. Ook ben ik er achter gekomen dat mijn ex-man meisjes seksueel heeft betast. Een deel van die meisjes hebben mij gewaarschuwd wat betreft mijn dochters, die nog regelmatig bij mijn ex logeren. De psychiater, waar wij in behandeling zijn geweest, adviseerde mij mijn dochters (die pas 9 en 11 zijn) te vertellen dat hun lichaam van hen is en dat niemand daar aan mag zitten en dat ik hun vertrouwen daarin volledig moet probeer te winnen, want op een andere manier zou ik daar niet achter kunnen komen als er wat gebeurt... Maar ja, hoe doe ik dat, kunt u mij advies geven?
Antwoord
Je beschrijft een moeilijke situatie. Bij mij komt meteen de vraag op: zijn je dochters veilig bij je ex-man? Dat is een vraag die voor jou waarschijnlijk moeilijk te beantwoorden is. Je zou deze vraag met je ex-man kunnen bespreken. Wat niet wil zeggen dat als hij zegt dat hij niet aan ze zit, jij gerustgesteld moet zijn. Maar het feit dat je man weet dat jij één en ander in de gaten houdt, zou voor veiligheid kunnen zorgen. Als je duidelijke signalen hebt dat je dochters niet veilig zijn, bespreek dit dan met bijvoorbeeld je huisarts of predikant. Je kunt ook (anoniem) advies vragen bij het Advies en Meldpunt Kindermishandeling (AMK).
Over het algemeen geldt dat je je kinderen inderdaad moet leren dat hun lichaam van hen is en dat niemand daar aan mag zitten. Het is goed om dat kinderen van jongs af te vertellen. Maar ook op latere leeftijd kun je het hun vertellen. Gewoon heel expliciet. Daarnaast moeten kinderen ook merken dat het klopt wat je zegt. Een voorbeeld: een oom die steeds met ze wil stoeien met daarbij lichamelijk contact, een oma of buurvrouw die altijd wil zoenen bij het afscheid nemen terwijl de kinderen dat niet fijn vinden. Als jij dan zegt: doe het toch maar, dat vindt oom, oma, buurvrouw nu eenmaal prettig, leren kinderen dus dat ze moeten toelaten dat een ander lichamelijk contact met ze heeft wat ze niet prettig vinden. Als dan iemand de stap neemt naar het seksueel betasten en daarbij dingen zegt als: dit vind je vast wel fijn, of dit is ons geheim, wordt het voor een kind wel heel moeilijk om aan te geven dat hij of zij het niet wil.
Kinderen praten niet snel over seksueel misbruik. Dat heeft enerzijds met de dader te maken. Die kan op een manipulatieve of dreigende manier een kind duidelijk maken dat hij of zij er niet over mag praten. De andere kant kan zijn dat een kind zich niet veilig voelt bij de ouders om het te vertellen. Als een kind bijvoorbeeld vaak gestraft wordt, uitgelachen wordt of niet wordt geloofd is de drempel om iets dergelijks te vertellen groot. Ook kan een kind de ouder willen sparen door het niet te vertellen. Een kind moet dus leren dat hij alles aan moeder of vader mag vertellen, dat het veilig is.
Een manier om kinderen aan het praten te krijgen over seksueel grensoverschrijdend gedrag kan zijn het praten met je kind over 'geheimen'. Hebben ze wel eens geheimen? Wat zijn leuke geheimen? Bijvoorbeeld het sinterklaascadeautje wat je gemaakt hebt. Een geheime hut samen met een vriendje. Het is leuk om zo'n geheim te hebben. Als je er aan denkt voel je je fijn. Maar er zijn ook minder leuke geheimen. Bijvoorbeeld als je iets gestolen hebt. Of iets anders gedaan hebt wat niet mocht. Of iemand heeft iets tegen jou gezegd of met jou gedaan wat niet leuk of fijn was. Zo'n geheim is naar om bij je te hebben. Daar moet je steeds aan denken en dat voelt niet fijn. Soms kun je er zelfs niet van slapen. Zulke geheimen kun je maar beter aan je moeder vertellen. Voor het vertellen van nare geheimen krijg je geen straf. Het is juist heel goed als je zoiets vertelt.
Het is vanzelfsprekend dat praten met je kind over zoiets moet gebeuren in een vertrouwde sfeer. En je niet moet verwachten dat het kind meteen iets zal vertellen. Maar je laat het kind wel merken dat het nare dingen vertellen mag. Dat het veilig is.
Tot slot een advies aan jou: zoek iemand die je vertrouwt, een hulpverlener, huisarts, ambtsdrager of familielid met wie je je vragen of twijfels kunt bespreken. Ze kunnen je mogelijk helpen en steunen bij het omgaan met je dochters. Ik wens je veel sterkte toe.
Drs. Joke Ronner-Wattel
Over het algemeen geldt dat je je kinderen inderdaad moet leren dat hun lichaam van hen is en dat niemand daar aan mag zitten. Het is goed om dat kinderen van jongs af te vertellen. Maar ook op latere leeftijd kun je het hun vertellen. Gewoon heel expliciet. Daarnaast moeten kinderen ook merken dat het klopt wat je zegt. Een voorbeeld: een oom die steeds met ze wil stoeien met daarbij lichamelijk contact, een oma of buurvrouw die altijd wil zoenen bij het afscheid nemen terwijl de kinderen dat niet fijn vinden. Als jij dan zegt: doe het toch maar, dat vindt oom, oma, buurvrouw nu eenmaal prettig, leren kinderen dus dat ze moeten toelaten dat een ander lichamelijk contact met ze heeft wat ze niet prettig vinden. Als dan iemand de stap neemt naar het seksueel betasten en daarbij dingen zegt als: dit vind je vast wel fijn, of dit is ons geheim, wordt het voor een kind wel heel moeilijk om aan te geven dat hij of zij het niet wil.
Kinderen praten niet snel over seksueel misbruik. Dat heeft enerzijds met de dader te maken. Die kan op een manipulatieve of dreigende manier een kind duidelijk maken dat hij of zij er niet over mag praten. De andere kant kan zijn dat een kind zich niet veilig voelt bij de ouders om het te vertellen. Als een kind bijvoorbeeld vaak gestraft wordt, uitgelachen wordt of niet wordt geloofd is de drempel om iets dergelijks te vertellen groot. Ook kan een kind de ouder willen sparen door het niet te vertellen. Een kind moet dus leren dat hij alles aan moeder of vader mag vertellen, dat het veilig is.
Een manier om kinderen aan het praten te krijgen over seksueel grensoverschrijdend gedrag kan zijn het praten met je kind over 'geheimen'. Hebben ze wel eens geheimen? Wat zijn leuke geheimen? Bijvoorbeeld het sinterklaascadeautje wat je gemaakt hebt. Een geheime hut samen met een vriendje. Het is leuk om zo'n geheim te hebben. Als je er aan denkt voel je je fijn. Maar er zijn ook minder leuke geheimen. Bijvoorbeeld als je iets gestolen hebt. Of iets anders gedaan hebt wat niet mocht. Of iemand heeft iets tegen jou gezegd of met jou gedaan wat niet leuk of fijn was. Zo'n geheim is naar om bij je te hebben. Daar moet je steeds aan denken en dat voelt niet fijn. Soms kun je er zelfs niet van slapen. Zulke geheimen kun je maar beter aan je moeder vertellen. Voor het vertellen van nare geheimen krijg je geen straf. Het is juist heel goed als je zoiets vertelt.
Het is vanzelfsprekend dat praten met je kind over zoiets moet gebeuren in een vertrouwde sfeer. En je niet moet verwachten dat het kind meteen iets zal vertellen. Maar je laat het kind wel merken dat het nare dingen vertellen mag. Dat het veilig is.
Tot slot een advies aan jou: zoek iemand die je vertrouwt, een hulpverlener, huisarts, ambtsdrager of familielid met wie je je vragen of twijfels kunt bespreken. Ze kunnen je mogelijk helpen en steunen bij het omgaan met je dochters. Ik wens je veel sterkte toe.
Drs. Joke Ronner-Wattel
Dit artikel is beantwoord door
drs. J(oke) Ronner-Wattel
- Geboortedatum:26-06-1960
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerd Vrijgemaakt
- Woon/standplaats:-
- Status:Actief
151 artikelen
Bijzonderheden:
Joke Ronner is GZ-Psycholoog
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties
