Vriend is wantrouwig

P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven | Geen reacties | 26-11-2004| 00:00

Sinds een half jaar heb ik verkering met een geweldige jongen waar ik veel van hou. We lopen alleen af en toe tegen een probleem aan, waarover ik uw advies wil vragen. Het is namelijk zo dat mijn vriend ontzettend bang is dat er wat met mij gebeurt wanneer hij er niet bij is. Dat is dan met name m.b.t. andere jongens, dat ze aan me zouden zitten enzo, of dat ik me tot een andere jongen aangetrokken zou voelen. Ook is hij heel bang om mij kwijt te raken.

Deze angsten komen voor een deel voort uit eerdere ervaringen in het verleden. Hij zou het bijvoorbeeld heel erg vinden wanneer hij er niet bij is (bijvoorbeeld tijdens een verjaardag of een kerkdienst) en ik naast andere mensen, en dan met name jongens, kom te zitten. Hij weet dat ik veel van hem hou, dus daaraan ligt het niet. Ik vind het best moeilijk om daarmee om te gaan. Aan de ene kant wil ik ons leven niet door die angsten laten bepalen (wat we allebei niet fijn vinden), aan de andere kant wil ik er voor mijn vriend rekening mee houden zodat hij niet bang hoeft te zijn. Nu heb ik hierover drie vragen:

1. In hoeverre moeten we aan die angsten toegeven en in hoeverre juist niet?
2. Hoe zou ik mijn vriend het beste kunnen helpen?
3. En wat kan hij zelf eraan doen?

Hoi vragenstelster,
 
Als ik jouw verhaal lees zijn jullie erg gelukkig met elkaar! Dat is heerlijk, ik hoop dat je er veel van kunt genieten! Eerlijk gezegd vind ik het heel goed van jou dat je jullie probleem bespreekbaar maakt. Het is niet mis wat je me schrijft, vind ik. Uit jouw verhaal blijkt dat jouw vriend wantrouwig is. Hij is beschadigd in zijn vertrouwen naar andere mensen toe. Mogelijk heeft dit hem onbewust zoveel pijn gedaan dat hij nu moeite heeft met opnieuw mensen leren vertrouwen. Als je dan verkering krijgt dan is dit een moeilijk punt. Enerzijds wordt je steeds intiemer en wordt de verbondenheid groter en anderzijds neemt het wantrouwen ook toe naarmate hij zich meer aan jou hecht! Dat klinkt heel tegenstrijdig misschien maar ik zal proberen om het uit te leggen.

Als je onbewust bang bent om gekwetst te worden is die angst het grootst bij de mensen waar je zelf het meest van houdt. Dat is logisch als je bedenkt dat je juist die mensen niet kwijt wilt! Eigenlijk is het een compliment voor jou dat hij zo jaloers is. Misschien begrijp je dat wanneer je vriend meer van jou gaat houden hij juist banger wordt om je te verliezen. Dit maakt zijn angst groter. Hij lijkt dit te uiten door zich wantrouwend op te stellen. Ten diepste gaat het mijns inziens om angst. Angst om afgewezen te worden.

Tegelijk kom ik dan bij mijn antwoord; het is belangrijk dat je zijn pijn leert zien. Probeer te leren begrijpen waarom hij bang is! Praat er samen over hoe hij zo bang is geworden. Probeer zijn gevoel te respecteren, maar niet zijn jaloerse houding! Zijn gedrag, dus de uiting van zijn angst, hoef je niet te accepteren. Ik raad je aan om er niet in mee te gaan. Als jij op een gezonde manier met andere mensen omgaat, is het niet goed wanneer je dat nalaat uit angst om je vriend te kwetsen! Je gaat hem dan, vind ik, als een zielig iemand behandelen. Uiteindelijk help je hem daar niet mee. Probeer juist gezond gedrag te stimuleren! Als jullie er niet samen uitkomen, probeer dan hulp te zoeken bij iemand die jullie allebei vertrouwen. Anders zou ik je vriend aanraden om hulp te zoeken bij een hulpverlener, een psycholoog of maatschappelijk werker.
 
Ik hoop dat ik zo op jouw drie vragen een duidelijk antwoord heb gegeven. Je kunt je vriend het beste helpen door zo normaal mogelijk met anderen om te gaan. Je helpt hem door hem als niet zielig te behandelen, geen patiënt van hem te maken. Je helpt hem door wel begrip te hebben voor zijn angst om afgewezen te worden. Door hem te zien in zijn verdriet. Zelf kan hij misschien leren om niet vanuit deze ‘oude’ gevoelens te handelen maar vanuit het hier en nu! Heeft hij nu nog reden om jou te wantrouwen?
Eigenlijk geeft hij jou straf voor iets wat jij niet hebt gedaan... begrijp je wat ik bedoel? Ik denk dat hij dat eigenlijk niet wil!
 
Heel veel succes samen.
 
Hartelijke groet, Petra van Bodegraven

Dit artikel is beantwoord door

P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven

• Geboortedatum:
  26-03-1966
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

122 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven