Onzeker en verlegen

P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven | Geen reacties | 19-01-2004| 00:00

Vroeger was ik heel verlegen. Dat is sinds ik werk en veel met mensen om ga wel veranderd. Alleen in sommige situaties, als ik moet praten in een groep op een cursus bijvoorbeeld, vind ik dit nog zo moeilijk. Ik neem mezelf iedere keer weer voor om nu ook eens wat te zeggen. Maar als het dan zo ver is, dan denk ik van: wat zullen ze wel denken van me, is het niet gek wat ik zeg en dan zeg ik maar weer niks. Ik vind dit echt een lastig probleem. Op m'n werk en op verjaardagen en zo gaat het best, dat is bekend terrein, maar op een cursus of training vind ik het erg moeilijk. Misschien heeft u tips/advies?

Vraag 2: Hoe kan ik makkelijker contacten maken met anderen? Ik vind het echt erg dat dit niet wat gemakkelijker gaat. Ik ben zo stil in een groep en durf of weet soms zo weinig te zeggen. Ook voel ik me zo vaak onzeker en wordt erg snel rood, soms zonder aanwijsbare reden. Ik weet soms echt niet hoe het verder moet!

Beste vragenstellers,
 
Verlegenheid heeft bijna altijd met een laag en/of negatief zelfbeeld te maken.Je kunt jezelf afvragen hoe het komt dat je juist in een groep last hebt van rood worden of onzekerheid. Wat ik uit je vraag begrijp, vind je het spannend wat mensen van jouw antwoord vinden of ze je vraag misschien wel gek vinden. Blijkbaar ben je bang dat jij zelf wordt afgewezen! Fijn dat je er geen last van hebt op 'veilig' terrein, dat is bij andere mensen juist soms wel weer moeilijk.

Stil zijn in de groep en rood worden voelt bij jezelf naar en angstig. Het vervelende is namelijk dat je onzeker bent in een groep, hierdoor ben je stil en/of word je rood ( meestal als de aandacht op jou gericht wordt), vervolgens faal je in eigen gevoel doordat je weer niets hebt gezegd en weer stil was enzovoorts. Hierdoor wordt je onzekerheid  versterkt en zo is de (negatieve) cirkel weer rond.
Op deze manier hou je het in stand!
 
Wat kun je nu doen tegen dit gevoel? Zoals ik al schetste heeft dit probleem te maken met een laag zelfbeeld. Het zou goed zijn om bij jezelf na te gaan wat hier de oorzaak van is. Wanneer jij weet en beseft dat je van waarde bent, hoef je niet meer onzeker te zijn of je mening voor je te houden. Mensen met minderwaardigheidsgevoelens gaan zich hiernaar gedragen. Ze durven minder, ondernemen minder en worden door dit gedrag ook echt minder toegankelijk voor andere mensen dan ze zouden kunnen zijn. Veel mensen denken dat ze het minder goed doen in het leven omdat ze minderwaardig zijn. De werkelijkheid is dat ze zich "wijsmaken" dat ze minderwaardig zijn en daardoor zich minder waard gedragen en hierdoor minder gelukkig zijn.

Wat wel kan helpen is oefenen in veilige situaties en dan aan mensen die je vertrouwt, terug vragen hoe het overkwam. Wanneer je merkt dat mensen jouw mening helemaal niet raar vinden kan dit jou helpen om het "oefenen" uit te breiden. Tijdens een training of opleiding of wanneer je in een groep bent met vreemden, kun je jezelf  'toespreken' door je gevoel te corrigeren met je verstand. Een heel leerzaam en handzaam boekje om dit te oefenen is "Je kunt denken en voelen wat je wilt", van Rene Diekstra. Het is geen christelijk boek, maar het geeft duidelijke richtlijnen om je te helpen je angsten te overwinnen.
 
Als je merkt dat je er alleen niet uit komt is het goed om hulp te zoeken. Je kunt dan op zoek gaan naar de oorzaken van het lage zelfbeeld. In therapie kun je leren groeien naar wie je mag zijn! Ik hoop dat het niet nodig is en dat je verder kunt met deze tips!
 
Sterkte en grijp moed!

Hartelijke groet, Petra van Bodegraven

Dit artikel is beantwoord door

P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven

• Geboortedatum:
  26-03-1966
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

122 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven