Hoe kom je van een minderwaardigheidscomplex af?
P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven | Geen reacties | 01-10-2001| 00:00
Vraag
Antwoord
Wat zou ik graag met jou in gesprek gaan! We zouden op zoek kunnen gaan naar de oorzaak voor deze negatieve gedachten over jezelf. Dat kan te maken hebben met negatieve gedachten over je uiterlijk of je vindt dat je onhandig bent in contact met anderen en nog vele andere dingen kunnen een oorzaak zijn. Eén ding is zeker, het heeft altijd een oorzaak als je minderwaardige gevoelens hebt over je zelf.
Het heeft er natuurlijk ook te mee maken hoe je tegen anderen aankijkt, daar vergelijk je jezelf mee. Zij hebben net datgene wat jij niet hebt, of zij lijken zo makkelijk te leven en hebben alles mee, terwijl jij... en vul maar in.
Je zult dus bij jezelf op zoek moeten gaan naar de oorzaak. Dat klinkt makkelijker dan het is, dat realiseer ik me heel goed. Maar vraag jezelf eens af hoe het komt dat jij minder dan anderen zou zijn. Ik denk dat dit gevoel door de meerderheid van de wereldbevolking wordt herkend. We hebben het dan niet over depressieve gevoelens maar over de alledaagse gedeprimeerdheid die bijna iedereen van tijd tot tijd treft. Dit geldt zeker voor jongeren. Niemand kan maken dat jij je minderwaardig voelt zonder jouw toestemming. Dus, als je van deze gevoelens af wilt zul je dat zelf moeten doen!
Helaas is het zo dat in onze maatschappij deze gedachte van jou wordt bevestigd door de cultuur dat alles op het uiterlijk gericht is. Je moet het maken, er goed uitzien, sociaal zijn, liefst flitsend en vooral ook rijk. Dat alles maakt het niet gemakkelijk om tevreden met jezelf te zijn als je aan dit ideaalbeeld niet voldoet.
Natuurlijk zullen er altijd mensen zijn die knapper, slimmer of rijker zijn dan jij. Maar heb je er wel eens over nagedacht wat de bijbel hierover zegt? Ieder mens is uniek. Er is in de hele wereld niemand die precies is zoals jij. Dat is niet voor niets! God schiep de mens als Zijn evenbeeld. Denk er maar eens over na wat dit voor jou betekent.
Verder is een belangrijk gebod gegeven: u moet net zoveel van anderen houden als van uzelf. Dat betekent dus ook dat je evenveel van jezelf mag houden als van anderen! Het is niet de bedoeling dat je anderen "liever hebt" dan jezelf.
Ik heb het hier niet over egoïsme natuurlijk, dat is de andere kant. Probeer eens voor jezelf te bedenken waar je goed in bent, of waar je wel trots op bent. Soms lukt dat niet, dan zit je zo in die negatieve cirkel van gedachten dat je niets positiefs meer kunt bedenken. Dan kun je elke dag iets positiefs opschrijven; wanneer iemand iets leuks tegen je zei, of als het op school of op je werk goed ging die dag, of iets waar jezelf blij mee was die dag. Doe dit in een schrift of boekje wat je vaak opent, je agenda of zo. Lees dit regelmatig over.
Wat soms ook helpt, al lijkt dit misschien heel gek, zeg eens hardop in de spiegel tegen jezelf: " hé, ik vind dat je best mooi haar hebt" of " ik mag er zijn, van God, Hij heeft mij zelf geschapen!"
Het is vooral belangrijk dat je die negatieve gedachten over jezelf niet meer toelaat. Elke keer als je merkt dat je het toch weer doet, moet je "stop" zeggen.
Het is een heel verhaal geworden, maar het is moeilijk om deze vraag kort te beantwoorden. Als je merkt dat het erger wordt of het belemmert je in je leven zo dat je er depressief van wordt, zoek dan hulp. Als je deze negatieve gedachten niet aanpakt is de kans groot dat je hier je hele leven last van houdt.
Ik wens je heel veel succes.
Groet, Petra Bodegraven
Dit artikel is beantwoord door
P.J. (Petra) van Bodegraven-Walraven
- Geboortedatum:26-03-1966
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
