Verschil in de lust naar seksualiteit

C. den Hamer | Geen reacties | 15-10-2007| 00:00

Wij zijn nu bijna een jaar getrouwd en zijn gelukkig samen. In ons huwelijk gaat het erg goed en we genieten van elkaar. Alleen hebben we vanaf het begin al een verschil in de lust naar seksualiteit. Mijn man zou iedere dag wel kunnen vrijen, maar ik moet me er soms echt toe zetten en het gebeurt zeer zeldzaam dat ik er vanuit mezelf zin in heb om te vrijen. Hoewel op het moment dat we vrijen we dit allebei fijn vinden en hier verder ook geen problemen met hebben. Ik heb zelf ook geen negatieve ervaringen met seksualiteit. We beginnen er nu beiden wel van te balen dat dit voor ons beide zo verschillend is en dat we de liefde die we voor elkaar hebben niet kunnen uiten in het gemeenschap hebben met elkaar. Het voelt voor mij (vrouw) ook heel vervelend. Ik heb dan echt het gevoel van mijn man te houden en voel me fijn en goed bij hem. Emotioneel ben ik er dan toe om gemeenschap te hebben, maar op de een of andere manier pakt mijn lichaam dit niet op en krijg ik er dan geen zin in, omdat de aanrakingen van mijn man niet fijn voelen. Terwijl ik absoluut niet het idee heb dat het aan zijn manier van aanraken ligt. We vragen ons af wat we hier aan kunnen doen. We hebben zelf al geprobeerd om dan de situatie zo fijn mogelijk te maken, b.v. een romantische avondje vooraf, maar dit is niet echt bepalend, ook al doen we nog zo ons best. Soms slaat bij mij de vonk gewoon niet over en voelt het niet fijn en dan kan ik me er wel toe zetten om toch gemeenschap te hebben, maar dat voelt ook niet goed. Ik vraag me af wat we hier aan zouden kunnen doen en of er ook misschien medicatie is wat hier bij zou kunnen helpen.

Beste jonggehuwde,

Je schetst een probleem op het gebied van seksualiteit tussen jullie beiden, waarbij je op voorhand de oorzaak van dat probleem bij jezelf zoekt. In je schrijven wordt niet geheel duidelijk of er ook situaties zijn ( al is dat mogelijk sporadisch) waar wel wederzijds wordt genoten van seksualiteit en je ook tot een orgasme komt. Indien dit nooit het geval is kun je spreken van een orgasmestoornis. Het aanpakken ervan vraagt dan toch eerst nader seksuologisch onderzoek. Je kunt je in dat geval door je huisarts laten verwijzen naar een seksuoloog.

Maar laat ik ook nog op wat andere aspecten ingaan. Op basis van je brief kun je in ieder geval vaststellen dat er sprake is van verschil in verlangen. Betekent dat dan, omdat jij minder vaak zin hebt dan je echtgenoot, dat het probleem per definitie bij jou ligt? In man-vrouw-relaties komt het veelvuldig voor dat de man qua frequentie vaker behoefte heeft aan seksueel contact en zijn echtgenote minder vaak. Of je daarmee per definitie kunt stellen dat het probleem dus bij de vrouw ligt is te simpel gesteld en doet geen recht. Het kan immers toch ook zo zijn dat de man overmatig seksueel verlangen heeft en zijn echtgenote dit eenvoudig weg niet kan bijbenen. Dat betekent ook als ze steeds tracht te voldoen aan de wensen van haar man, dat ze er zelf niet achter komt wat zij aan eigen seksuele verlangens en behoeften heeft.

Je schrijft ook dat je man iedere dag wel wil vrijen. Je lost dus het probleem niet op door te trachten hieraan te voldoen. Om samen te kunnen genieten van seksualiteit is wederzijds respect en elkaars seksuele verlangens en behoeften leren kennen noodzakelijk. Mogelijk dient de opvatting dat jij  dus tekort schiet tussen jullie weg te worden gedaan en dat er meer rust wordt gecreëerd in de frequentie van het hebben van gemeenschap. Misschien levert dat op dat je meer stil kunt gaan staan bij je eigen seksuele verlangens en behoeften in de relatie tot je echtgenoot. Komen jullie hier samen ook niet goed uit dan kan in dat geval ook de hulp van een seksuoloog verstandig zijn.

Kees den Hamer
psychotherapeut/seksuoloog

Dit artikel is beantwoord door

C. den Hamer

• Geboortedatum:
  15-03-1953
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerd Vrijgemaakt
• Woon/standplaats:
  Zwolle
• Status:
  Actief

118 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven