Zoals een aantal maanden geleden is aangekondigd, komt nu mijn eerste berichtje vanuit India. Mijn naam is Marijke de Pater en ik ben twee weken geleden voor een half jaar naar het zuiden van India, de plaats Coimbatore, vertrokken. Hier hoop ik vrijwilligerswerk te gaan doen in het Michael Job Center. Samen met nog drie vriendinnen hopen we hier verschillende periodes te zijn. Ons project gaat uit van de stichting Hulp Vervolgde Christenen (H.V.C.).
Samen met Nathalie van de Brink is Petra Achterstraat afgelopen september naar India gegaan. Nathalie hoopt in december weer terug te gaan naar Nederland; Petra blijft hier een half jaar. Tijdens mijn verblijf zijn wij de eerste drie maanden dus samen. De laatste drie maanden komt Suzanne van de Weerd, want dan gaat Petra weer terug naar Nederland.
Het Michael Job Centre is een meisjestehuis waar momenteel ruim 400 meisjes wonen in de leeftijd van 2 tot 20 jaar. Meisjes zijn in India vaak ongewenst omdat de bruidsschat door de vader van de bruid betaald moet worden. Ook tellen meisjes maatschappelijk niet mee, totdat ze een diploma hebben. Als er een meisje wordt geboren en de vader heeft weinig geld of wil dat geld liever niet kwijt, dan wordt het meisje te vondeling weggelegd, of vermoord.
Veel meisjes in het tehuis zijn dus verstoten. Er zijn ook wezen van ouders die vanwege hun christen-zijn, zijn vermoord. Het zijn allemaal meisjes die veel liefde en aandacht nodig hebben. Het mooiste is natuurlijk om ze te mogen vertellen dat er een God is, Die voor hen wil zorgen en hen liefheeft!
Op het Michael Job Center staan verschillende grote gebouwen. De meisjes zijn vrijwel continue binnen het Center. Want daarbuiten is het niet veilig. Er is een school waar de kinderen vanaf de basisschool tot aan de universiteit naar toe kunnen, zodat de meisjes hun diploma’s kunnen halen! Er is een kerk, een eetzaal en een gebouw waar de kinderen kunnen slapen. Er zijn verschillende ‘huismoeders’ en een staf die bestaat uit vier personen.
We hebben in Nederland voor het tehuis veel sponsorgeld op mogen halen. Hiervoor is bijvoorbeeld een keer shampoo voor de kinderen gekocht; daar zijn ze heel erg blij mee! Maar ook medicijnen en het doktersconsult hebben Petra en Nathalie van het sponsorgeld kunnen betalen. In Nederland heb ik heel veel spelletjes van het sponsorgeld gekocht en die werden hartelijk ontvangen. Het is zo heerlijk om te zien hoe blij en gelukkig die kinderen zijn als je zoiets kleins voor hen kan en mag doen! We hopen dat wij wat voor deze meisjes mogen betekenen door hen veel aandacht en liefde te geven. Maar ook door voor de kinderen te zorgen, met hen te spelen als ze uit school komen. We mogen ook Bijbelstudies geven!
We hopen dat we hier veel tot zegen mogen zijn, maar vooral dat we dienaren in Gods Koninkrijk mogen zijn. We hopen en bidden ook dat de Heere het werk hier rijk wil zegenen. Ook jullie gebed hebben we nodig. Zouden jullie dat willen doen?
Samen met de moeders van Nathalie en Petra begonnen we donderdag 19 november de reis naar India. De moeders zijn drie weken op bezoek en hopen met Nathalie mee terug te gaan. De reis is veilig en goed verlopen. Na anderhalve dag kwamen we aan bij het meisjestehuis. In het begin was het erg wennen, weg van thuis en alles is andes. Het is erg fijn dat Nathalie en Petra hier al een poos zijn. Zij konden mij al goed wegwijs maken. Nu geniet ik van de meisjes hier en lukt het steeds beter om een plaatsje te vinden binnen het werk dat ik mag doen. En dat geldt evenzeer voor het leven in India.
Vanaf hier iedereen van harte Gods Zegen toegewenst in alles, waar dan ook. Gods werk kent geen grenzen!
Met enkele vriendinnen uit Kootwijkerbroek en omgeving hoopt Marijke de Pater uit Ede een half jaar vrijwilligerswerk te gaan doen in een kindertehuis in India, namelijk het Michael Job Centre. Marijke zal voor Refoweb met enige regelmaat een column verzorgen.
Veel succes en een gezegende tijd en dat soort dingen.
Een oud-collega
