Gemeente van een half miljoen mensen

Nieuwsredactie | Geen reacties | 29-05-2012| 11:46

Tienduizend vragen en antwoorden online in elf jaar tijd. En denken we dat alle (soorten) theologische en exegetische vragen nu wel gesteld zijn... steeds worden we weer verrast. De vragenrubriek van Refoweb is dan ook een bijzonder fenomeen. Voor zover bekend bestaat er nergens een soortgelijk initiatief, waar zo'n diversiteit aan vragen kan worden gesteld, en waar zoveel deskundigen geheel belangeloos aan meewerken. Wat beweegt deze mensen eigenlijk? In dit artikel lichten we een tipje van de sluier.

Panelleden van Refoweb hebben een gemeente of clientèle van meer dan een half miljoen mensen. Zonder hen zou de vragenrubriek niet bestaan. Naast de Heere aan hen de ere! Onvoorstelbaar veel internetgebruikers bezoeken onze vragenrubriek. Aan unieke individuen zijn het er in ieder geval ruim een half miljoen op jaarbasis. Soms zijn ze op zoek naar dat ene antwoord waar anderen hen op hebben gewezen. Vaak gaat het om meer vragen... maar vooral antwoorden. Of om die zelf te stellen. Daar is het een vragenrubriek voor.

Maar de 10.000 vragen en antwoorden duidt ook op grote (geestelijke nood) in onze achterban. Blijkbaar is Refoweb een reddingsboei die wordt aangegrepen omdat om tal van redenen de vraag niet ergens anders gesteld kan of mag worden. Dat is zorgelijk. De vragenrubriek is in deze nood geboren, en heeft vanaf het begin steeds tot grote zegen mogen zijn. Ook dat mogen we horen. Gelukkig trouwens ook dat er nog geestelijke vragen gesteld worden en dat de Heilige Geest nog werkt onder ons volksdeel. Dat geeft hoop en verwachting.

Als eerste laten we ds. C. den Boer aan het woord. Hij is een van de mannen van het eerste uur. Op dit moment moet hij het vanwege hartproblemen wat rustiger aan doen. Aan hem denken we in het bijzonder. Hij schreef ooit aan ons: "Ik ben met emeritaat en heb geen eigen gemeente meer. Ik beschouw Refoweb maar als mijn nieuwe gemeente." Het is in ieder geval de grootste gemeente die hij ooit gediend heeft...

Ondergetekende, een van de (vele) medewerkers van, Refoweb werkt met enthousiasme mee aan het beantwoorden van de vragen van vooral  jongeren. Vragen die te maken hebben met het christelijk geloof, met inzicht in bijbelse zaken en met het leven van alledag. Zeker in een tijd van toenemende secularisatie en chaos rond eros is het van groot belang dat er vanuit de Bijbel en vanuit het hart van de Reformatie op de man/vrouw af raad wordt gegeven. Wat dit betreft laten de moderne (ook) zogenaamd christelijke media ons bepaald in de steek. Niemand hoeft zich te schamen om een zaak waarmee hij/zij rondloopt en dat werkelijk een levensprobleem is, op de tafel van Refoweb neer te leggen. Iedereen mag te allen tijde vragen om anonimiteit, ook als het gaat om zaken betreffende een relatie (en dat komt steeds meer voor). Als emerituspredikant wiens gezondheid bovendien niet optimaal is, ben ik vaak aangewezen op het thuis beluisteren van de kerkdiensten. En dan verblijd ik me er altijd over, als er in de prediking van het Bijbelwoord naar het hart van de mens met al zijn vragen wordt gegaan en vervolgens ook concreet naar de levensvragen van jong en oud. Het Bijbelwoord is immers "nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing die in de rechtvaardigheid is..."(2 Tim.3:16). Mensen hebben zeker in onze tijd "Weisung" nodig, zodat zij  weerbaar/standvastig in de waarheid kunnen 'wandelen'. Noem mij maar Refopastor. Ooit moest een pastor vragen beantwoorden van een zaal vol mensen. Hij schreef ze eerst op. En op dat papier had hij bovenaan geschreven: Meer licht. Laat ons dat maar vragen voor alle medewerkers aan Refoweb. Ds. C. den Boer (Barneveld).

Indertijd werd mij de vraag voorgelegd: wilt u meedoen aan de vragenrubriek van Refoweb? Wat dit betekent werd mij duidelijk uitgelegd. Dat gaf mij een stuk vertrouwen in deze zaak. Ook werd mij gevraagd: voor welke onderwerpen wilt u naar vermogen beschikbaar zijn? Ook daarop heb ik geantwoord: kwesties samenhangend met de uitleg van de Heilige Schrift en de vragen van mensen, hier en nu. Ik doe nu een aantal jaren mee en herken het belang van de vragen, door allerlei mensen gesteld. Ik maak er zorgvuldig werk van, want dat zijn we aan elkaar en aan de Zaak (het Evangelie, het Woord van God) verplicht. Ik wil in dit verband ook de redactie bedanken voor zijn toewijding en zorgvuldigheid. Hartelijke groet, ds. G. W. Marchal.

De vragenrubriek van Refoweb voorziet duidelijk in een behoefte, gezien het enorme aantal vragen dat gepost wordt. Een van de positieve aspecten hieraan is volgens mij dat vragenstellers hun vraag kunnen stellen aan verschillende panelleden, afkomstig uit de bredere gereformeerde traditie. Dat kan soms helpen om te ontdekken hoe er buiten een concrete kerkgemeenschap over zaken gedacht en gedaan wordt. Tegelijk is dat ook het risico: dat vragen die gewoon gesteld moeten kunnen worden binnen de eigen kerk, anoniem aan anderen worden voorgelegd. Ds. Hans-Jan Roosenbrand.

Met enige schroom reageer ik. Waarom schroom? Wel, wat zijn nu bijna 50 vragen die ik beantwoord heb op 10.000 vragen die gesteld zijn. Een fractie maar! Toch is elke vraag er ÈÈn. Je bent steeds weer benieuwd welke vraag je voorgeschoteld krijgt. Elke vraag is weer anders. Meestal krijg ik vragen toegestuurd van pastorale aard. De laatste tijd worden ze wel steeds langer. Het zijn soms niet eens vragen meer, maar levensverhalen met een soort cri-de-coeur op het eind. Meestal loop ik een paar dagen met zo'n vraag of verhaal rond en ga op een gegeven moment er voor zitten en schrijf "in einem Guss" het antwoord op. Ja, en dan is het vreemde dat je het antwoord via de toets "verzenden" opstuurt en vervolgens niets meer terug hoort. Ja, alleen dat het antwoord in goede orde is ontvangen, maar niet van de persoon in kwestie die de vraag stelde. Dat blijft het onbevredigende van die vragenrubriek. Het gaat heel anoniem, maar is daardoor wel erg onpersoonlijk. Vaak heb ik de behoefte om de persoon in kwestie te spreken, zodat er meer een pastoraal gesprek kan plaatsvinden. Maar goed, ondanks deze opmerkingen vind ik het fenomeen Refoweb met deze vragenrubriek een goed instrument om allerlei vragen die er leven door een keur van panelleden te laten beantwoorden. Blijkbaar hebben mensen er behoefte aan. Hoe zouden anders die 10.000 vragen naar jullie zijn toegekomen? Daarom: ga er mee door en op naar het volgende lustrum! Gelukkig dat in het eschaton geen enkele vraag meer overblijft, maar er de aanbidding mag zijn van Hem die het grote Antwoord is op alle vragen in het groot, maar ook in het klein! Met groet, ds. R. W.van Mourik, Elburg.

Het gezegde luidt: "Van vragen wordt men wijs." Hier kan Refoweb onder Gods zegen goed dienst doen. Wanneer het over pastorale nood gaat in specifieke situaties heeft een anoniem Refoweb het voordeel dat mensen gemakkelijker met hun noden voor de dag komen, maar kan er ook het nadeel aan kleven dat een pastorale vraag of nood mogelijk een specifieke behandeling vraagt. Hoewel Smytegelt al zei dat hij niet in de gelegenheid was om al zijn gemeenteleden zo vaak te bezoeken als misschien nodig of in ieder geval wenselijk was, maar...: kom naar de kerk, dan zal ik uw 'geval' wel op de preekstoel behandelen. Immers zijn alle mensen in zoverre gelijk dat ze in hoofdzaak dezelfde vragen en noden hebben, en dat dezelfde aanwijzingen of antwoorden kunnen helpen. Het Woord geeft antwoord  wanneer wij het met vragen (niet zozeer nieuwsgierige als wel heilbegerige) in ons hart lezen en dat antwoord kan tot ons komen  door de wekelijkse verkondiging in Gods gemeente (het middel bij uitstek!), door persoonlijke studie van de Bijbel door persoonlijke ontmoeting in de gemeenschap der heiligen of de herderlijke zorg, (ook zeer geëigende middelen), maar het kan ook op andere manieren, zoals via de boekdrukkunst en nu via de digitale snelweg... Waarom ik meedoe? Omdat ik hetzelfde verlangen heb als dat Wilhelmus ‡ Brakel dreef om zijn standaardwerk, "De Redelijke Godsdienst", te schrijven: "God wil dat de mens ijverig werkt. Hij wil, dat een ieder trouw is. Niets is zo nuttig als het werk van een predikant. Een trouwe dienstknecht van Christus is een leidsman van de blinden, een schrik voor goddelozen, een blijdschap voor godzaligen, een trooster voor bedroefden, een raadsman voor verlegenen. Hij leeft maar een korte tijd, hij predikt maar voor weinigen. De kortheid van de levenstijd van een predikant, de kleine kring van hoorders, vervult God in onze dagen wonderbaar door de boekdrukkunst. Nu kan 1 predikant een heel volk, ja, wel de hele wereld over prediken, en dat eeuwen lang na zijn dood. Met vrolijke gewilligheid grijp ik deze gelegenheid aan, om ook nog lang na mijn dood te prediken, en dat voor heel Nederland." Ds. W. Pieters.

Vreemd eigenlijk. Ik zie er naar uit dat er een vraag op mijn bordje gelegd wordt om die te beantwoorden. Dat mag ik al tien jaar doen. Via Refoweb kreeg ik toen een eigen website om het een en ander te publiceren. In de afgelopen jaren heb ik veel reacties ontvangen over bepaalde rubrieken en in het bijzonder het verhaal van het sterven van ons kleinkind. Sommigen vragen zijn stereotype en worden altijd weer opnieuw gesteld door de jeugd. Niets mis mee, mits er antwoord op gegeven wordt die aansluit bij hun leefwereld. Het is voorgekomen dat men dezelfde vraag stelde aan een vragenrubriek van een blad wat onder ons verschijnt. Om er achter te komen of beantwoorders op een lijn zaten. Die overlapping zal wel blijven bestaan. Ik krijg nog al eens vragen die gesteld worden vanuit de rechterflank van de reformatorische gezindte waar geen predikant meewerkt aan deze rubriek. Om dan een getrouw antwoord te kunnen formulieren stel ik de vraag eerst aan b.v. de scriba van betreffende kerk. Uit sommigen vragen spreekt een geestelijke nood om met God verzoend te mogen worden en aangaande de praktijk van het christen zijn. We hebben daar biddend mee om te gaan in de beantwoording. Eerlijk te zijn op grond van Gods Woord. Ik hoop dat er nog vele duizenden vragen blijven binnenstromen en de panelleden de tijd en liefde ontvangen om aan deze zinvolle rubriek mee te werken. Vooral om zielen de weg te wijzen om in Christus met God verenigd te worden en vanuit Gods Woord het levensterrein te betreden. Ook de redactie, met de anderen, de gezondheid, liefde toegewenst om dit mooi stukje werk in Zijn wijngaard te mogen verrichtten. Ds. J. D. Heikamp.

Van harte gefeliciteerd met het bereiken van deze mijlpaal (de tienduizendste vraag en het dienovereenkomstige antwoord) op Refoweb. De noodzaak van Refoweb blijkt overduidelijk uit de nood te zijn geboren. Alleen wist ik niet dat die nood blijkbaar zo groot is. Evenmin wist ik dat er thuis en in de kerk kennelijk zo veel blijft liggen. Anders gezegd, dat onze jeugd grotendeels in de kou blijkt te staan van de wildernis van de huidige secularisatie. Als een ander Leger des Heils trekken medewerkers als heilssoldaten er op uit in de heggen en stegen van de reformatorische en aanverwante evangelische wereld om hier en daar en overal verdwaalde en vastgelopen jongeren te zoeken en te vinden, om hen dan met Gods hulp Thuis te brengen. Graag verleen ik hieraan mijn medewerking om als een gevondene anderen te mogen zoeken en terecht te brengen. Het valt me op dat de vragen van levensbeschouwing en seksualiteit in toenemende mate indringend gesteld worden, zowel kwantitatief als kwalitatief. Dit kan betekenen dat de medewerkers niet genoeg to the point antwoorden want onbeantwoorde vragen komen terug of dat er nu eindelijk dienaangaande een opening komt die er tevoren nooit was. Zo gezien is Refoweb blijkbaar 1 van Gods mogelijkheden om een wereld open te breken die naar alle kanten dichtslibde zonder genade. Een vaak benauwend klimaat wordt van de nodige zuurstof voorzien. Dit noodzaakt medewerkers niet te veel koolzuur uit te blazen. En dit stelt medewerkers voor de hoge verantwoordelijkheid om niet te zwammen, maar recht toe recht aan op het doel af te gaan overeenkomstig de eigen aard van onze jongeren. Dan en zo verwacht ik wonderen van de Allerhoogste. Ook vandaag! Dr. C. A. van der Sluijs.

Het is soms best moeilijk vragen te beantwoorden van mensen die totaal onbekend voor je zijn. Ik probeer me bij het beantwoorden altijd iemand voor te stellen (meestal een jongere...). Vaak heb ik echter het gevoel dat de beantwoording onvoldoende is. Graag zou ik dan verder in gesprek willen gaan. Het is een goede zaak dat mensen, die met geloofsvragen zitten deze ook via Refoweb kunnen stellen. Gezien het aantal vragen is het duidelijk dat Refoweb in een behoefte voorziet. Ds. W. C. Meeuse.

Meewerken aan de vragenrubriek van Refoweb zie ik kort gezegd als een vorm van praktisch pastoraat. Je probeert concreet in te gaan op een vraag en daarbij altijd te betrekken welke bijbelse waarden en normen in ethisch opzicht van betekenis zijn. Het bijzondere is uiteraard het anonieme karakter er van. Het voordeel daarvan is dat mensen vrij hun vragen kunnen inbrengen. Dat werkt drempelverlagend en dat kan van groot belang zijn als eerste stap van een vragensteller om een probleem serieus aan te pakken. Het nadeel is dat je niet kunt doorvragen. Het gevaar daarvan is o.a. dat je een antwoord geeft dat onvoldoende past bij de vrager en diens situatie. Ik besteed daarom veel aandacht aan wat de vraag precies inhoudt en probeer te voorkomen dat je reageert op een beeld dat je daarop (onbewust) ontwikkelt. Maar ik besef dat het gevaar van een onvoldoende passend antwoord groot is. Gezien de beperkingen probeer ik minimaal zoveel mee te geven dat de vragensteller er mee verder kan. Hoe de concrete invulling er uit ziet, is uiteraard aan de betrokkene. Heel vaak geef ik het advies mee om uit de anonimiteit te treden en contact op te nemen met een betrouwbare en verstandige naaste, het pastoraat en/of professionele hulpverlening. Ik hoop dat mensen dat ter harte nemen. Niet zelden zijn de problemen zo fors, dat mensen zichzelf en anderen te kort doen als ze er alleen mee blijven rondlopen. Ik vind het wel eens schrijnend dat mensen kennelijk te weinig mogelijkheden zien in hun familie en kerkelijke gemeente om een lastige situatie te bespreken. Stel ik, stellen wij ons wel voldoende open voor onze naasten zodat iemand ervaart dat ik/wij voor heb beschikbaar zijn als er nood is? Gelukkig weet je dat God er wel van weet en dat Hij de vrager en diens situatie volkomen kent. Zo mag je dat ook steeds in het gebed brengen. Met vriendelijke groet, dr. J. van der Wal.

In de loop der jaren mochten we op verschillende vragen antwoorden. Daar waren mooie vragen bij. Daar waren ook bewogen vragen bij. Vragen waarin we nood proefden. Graag kwamen we vragen tegen van (jonge) mensen waarin nood sprak over hun onbekeerd zijn. Waarin we zo bespeurden een worsteling over zonde en schuld. Het was voor ons het bewijs dat de Heere ook onder jonge mensen werkt. Wat was het ons ook vaak een gebed of de Heere hetgeen we mochten schrijven wilde gebruiken tot zegen, ja tot behoud... Waarom we aan Refoweb mogen meewerken? Dat is gauw gezegd: we werden er via, via voor gevraagd. In ieder geval was het stellen van de vragen altijd incognito. Dat heeft zijn voordelen. Voor sommigen is het gemakkelijk om anoniem een vraag te stellen. Toch kwamen we ook vragen en daarin moeiten en zorgen tegen die in ons de overweging tot meer persoonlijk contact deed groeien. Opvallend vonden we dat er steeds meer vragen kwamen die betrekking hadden op de uitleg van de Bijbel. Als dat een gevolg is van een toenemend onderzoek van Gods Woord kunnen we dat alleen maar toejuichen. Rijk vonden we het als er vragen waren waar we zelf wat van mochten leren. Fijn ook dat we vragen tegen kwamen die door de jaren heen al geleefd hebben. We bedoelen hier de vragen over het eren van de Heere en over de redding van de ziel. Dat waren vragen als: kan ik als grote zondaar of zondares nog bekeerd worden? Ben ik daarvoor niet te zondig en/of te slecht? Laat die vragen maar veel gesteld worden. Vragen stellen is ook iets wat je moet durven. Dan kan voor hen die dit in schuchterheid moeilijk vinden, het anoniem blijven bij Refoweb, het vragenstellen vergemakkelijken. Gelukkig hoeven we bij de Heere niet anoniem te zijn. Hij kent ons. Hij proeft harten en nieren. Rijk als we elkaar, jong of oud, als verslagen zondaars zouden mogen ontmoeten aan de doorboorde voeten van de Heere Jezus. Wat zullen we daar veel, ja alle goed van de Heere heben te vertellen. Wat zullen we daar van onszelf veel, ja alle kwaad te vertellen hebben. De Heere geve het. Hartelijke groet, Gods zegen, ds. J. van Rossem.

Ik wil jullie hierbij complimenten geven voor je goede werk. Refoweb is een van de weinige serieuze platformen waar ook een christelijk geluid te horen is. Met vriendelijke groet en veel succes, dr. NN.

Het bestaan van Refoweb tekent de nood van de tijd. De complexiteit van het leven (vooral op ethisch en relationeel) gebied maakt vele vragen los. Ik ben dankbaar dat Refoweb voorziet in een platform, waar jongeren met hun vragen terecht kunnen en deskundige antwoorden krijgen. En de Heere zegent het! Onze jongeren hebben gidsen nodig die ze door dit leven heen koersen. Omdat Refoweb die functie vervult, werk ik daar als predikant graag aan mee. Tegelijk houden de tienduizenden vragen ons als ouders/ambtsdragers een eerlijke spiegel voor: hebben wij onze jongeren de mogelijkheid geboden om met al die vragen bij ons terecht te kunnen? Of is het stellen van vragen een verlegenheidsoplossing voor onze jongeren? Refoweb zal nooit de functie van een ouder of ambtsdrager over kunnen nemen. Wat mij betreft is een hoera-stemming niet op zijn plaats als de 10.000e vraag geplaatst wordt, maar klinkt er een dringend appel in door: hebben wij oog en hart voor de jongeren van nu? Met vriendelijke groet, ds. A. A. F. van de Weg, Soest.

In de loop van de jaren is mij steeds meer gebleken dat deze rubriek in een behoefte voorziet. Graag werk ik mee om ook via dit hedendaagse communicatiemiddel mensen, veelal jongeren, te helpen op hun weg naar Christus, om dan ook met Hem te leven. Vragen dwingen jezelf ook altijd weer tot nadenken en tot gebed: "Heere, hoe wilt U dat ik deze vraag beantwoord?" Zo snijdt het mes naar twee kanten: je zoekt zelf naar Gods leiding in het antwoord geven, en geeft dat weer aan anderen door. Gods rijke zegen op jullie werk toegewenst! Met een hartelijke groet, ds. P. D. J. Buijs.

Beste mensen, graag werk ik mee aan Refoweb. Eigenlijk zou dit middel niet nodig moeten zijn. In de gemeente van de Heere dient goede onderlinge communicatie te zijn; ook naar elkaar toe, als voor Zijn  heilig Aangezicht. En dat is er gelukkig ook wel. Echter het ontbreekt soms aan geestelijke openheid. Helaas. Zo komen geestelijke, tere, soms intieme (geloofs)vragen naar ons toe voor beantwoording. Over de hele breedte van een jong bestaan. Het is een uitdaging en een voorrecht om antwoord te mogen geven en zo ingeschakeld te zijn voor geestelijke bijstand aan jonge mensen. Als predikant word ik door sommige (moeilijke)  vragen ook zelf opnieuw aan het denken  gezet. Deze gewaardeerde rubriek mag een schakeltje zijn in het leiding geven aan de toerusting van jongeren binnen onze gemeenten. God is goed! Hij zegene onze jeugd en ons allen. Tot onze zaligheid en de eer van Zijn Naam! Ds. H.H. Klomp.

Mooi dat deze mijlpaal bereikt is.Ook voor de toekomst wens ik u, samen met alle medewerkers, veel wijsheid en Gods zegen toe. Dr. G. van der Hoek.

Onze samenleving is ingewikkeld en jongeren komen met veel opvattingen in aanraking. Een deel van de vragen die zij hebben, kunnen zij in eigen omgeving stellen (familie, vrienden, school, kerk), maar dat is niet altijd mogelijk. Ik vind het positief dat Refoweb de aanvullende mogelijkheid biedt om allerlei vragen te kunnen stellen. Blijkbaar voorziet dit in een grote behoefte. Het overgrote deel van de vragen die bij mij terecht komen ervaar ik als serieuze vragen en ik help graag mee om een oplossing te zoeken. Zelf heb ik in de loop der jaren -zeker in mijn studententijd- heel veel vragen gehad en in de zoektochten naar antwoorden gelukkig ook allerlei antwoorden gevonden. Daarbij heb ik mij ook begeven op minder bekende gebieden. In de loop der jaren heb ik ervaren dat God mij leidde om mij vooral te verdiepen in het Oude Testament en allerlei wetenschappelijk vragen die daarmee te maken hebben (Bijbeluitleg, Bijbelvertalingen, archeologie, apologetiek). Later kwam het onderwerp "genezing op het gebed" daarbij, vooral door pastorale situaties. In het verlengde daarvan ben ik mij gaan verdiepen in bevrijding van occulte bindingen, mede door praktijksituaties. Het is belangrijk niet slechts de oude, bekende schatten uit het Woord op te diepen, maar ook de nieuwe schatten (Mat. 13:52). We kunnen in onze tijd niet altijd meer toe met de antwoorden van de generaties voor ons, omdat de samenleving toen anders was. Toch is Gods Woord een richtlijn voor elke periode! Het stemt mij dankbaar als ik in kerkelijke kring, in het onderwijs, en in publicaties de opgedane inzichten en ervaringen mag delen met anderen. En nog meer dankbaarheid is er als dit onderwijs tot hulp en zegen voor anderen is. Mijn drijfveer is om geestelijk richting te wijzen in een verwarrende samenleving. Zijn er dan op alle vragen antwoorden te geven? Nee, want wij weten lang niet alles. Voor de apostel Paulus was het de realiteit dat wij nu maar ten dele kennen. We zien nu in een 'duistere spiegel'. Hij leeft echter uit de troost dat hem in de toekomst meer geopenbaard zal worden. "Nu ken ik ten dele, maar dan zal ik kennen, zoals ik zelf gekend ben" (1 Korinthe 13:12). Het belangrijkste is niet dat wij alle antwoorden in dit leven hebben, maar dat wijzelf gekend zijn. Als Hij ons maar kent! Die vreugde en zekerheid wens ik alle bezoekers van Refoweb toe. Prof. dr. M. J. Paul.

De vragenrubriek is geboren uit de verlegenheid die is ontstaan tussen volwassenen en jongeren, helaas. Er is misschien wel wederzijds onbegrip terwijl anderzijds de vragen over het leven en over de eigen ontwikkeling alleen maar toenemen. Voeg daarbij de gebrokenheid van het bestaan die ook alleen maar toeneemt en zich ook manifesteert in de christelijke/reformatorische gezinnen en het beeld wordt compleet. En waar moet je dan naar toe met de vragen die je hebt en die je af en toe benauwen? Dus prachtig dat Refoweb in een behoefte voorziet om een stukje mee te lopen met mensen die het even niet meer weten. Maar het werk heeft ook een risico in zich. Allereerst bemerk ik bij sommige vragenstellers dat zij de rubriek gebruiken om hun eigen gelijk te halen. Dat zijn de mensen die naar bevestiging van hun eigen standpunt zoeken. Oftewel voor sommige mensen advies datgene wat ze vragen als ze het antwoord al weten, maar het staat hen niet aan. Op zichzelf is het ook wel weer heel mooi om deze mensen liefdevols doch duidelijk de weg te wijzen. In de juiste balans van genade en waarheid zoals deze ook zo kenmerkend van de Heere Jezus zijn. Hij die vol van genade en waarheid is! Het grootste risico is dat het gemak van Refoweb er nog meer aan bijdraagt dat mensen het contact in 'het echte leven' nog gemakkelijker ontlopen, aangezien er nu eenmaal een anoniem alternatief voorhanden is. Maar die anonimiteit heeft ook weer zijn voordelen. Situaties kunnen zo schrijnend zijn dat een eerste stap in de anonimiteit heel heilzaam kan zijn terwijl panelleden vervolgens kunnen verwijzen naar volgende stappen. Waarom doe ik zelf mee? Vanuit de ontferming die ik heb over de gebrokenheid die ik ontmoet. En speciaal als het gaat om het terrein van jongeren en relaties. De Heere God heeft het leven zo prachtig bedoeld en Hij geeft ons ook zoveel richtlijnen en aanwijzingen voor een leven in welzijn, vanuit geborgenheid en met perspectief, dat het mij bijzonder pijnlijk treft als mensen daar niet bij kunnen komen of dat voor een belangrijk deel moeten ontberen. Als ik ook maar iets kan bijdragen aan een leven in het licht van de Heere Jezus, in plaats van in de duisternis, doe ik dat graag. Hoewel ik er eigenlijk op tegen ben dat het op deze manier gebeurt; ik geloof in de werkelijke ontmoeting van hart tot hart, en ik zie duidelijk de meerwaarde daarvan. Werkelijk meelopen en meeleven als volwassene met jongeren is een voorrecht waar ik in mijn werk van geniet. En het is mijn verlangen dat we het op het christelijke erf dat weer massaal leren: leven in een gemeenschap en in verbondenheid met elkaar, zoals God het bedoeld heeft. Hartelijke groet en zegen in het wonderlijke werk dat Refoweb is, Drs. Els J. van Dijk.

Ik denk dat het een goede zaak is dat er op de site van Refoweb plaats ingeruimd wordt voor een vragenrubriek. Ik kan me voorstellen dat er jongeren zijn (en soms ook ouderen) die met een vraag rondlopen en niet goed weten aan wie ze hem moeten stellen. Misschien het ook moeilijk vinden om hem aan iemand te stellen. Ik denk dat het heel fijn is dat er dan een mogelijkheid is om je vraag anoniem bij Refoweb neer te leggen. Daar wordt er voor gezorgd dat een bekwame medewerker naar de vraag kijkt, erover nadenkt en er een reactie op formuleert. Ik denk dat er op deze manier al heel veel mensen geholpen zijn, soms ook in een moeilijke situatie. Ik zou dus willen zeggen: ga door Refoweb met de vragenrubriek! En ik hoop nog een poosje te mogen doorgaan met het beantwoorden van vragen. Ik doe het steeds met vreugde! Ds. C. J. Droger.

Een paar gedachten: 1. Goed dat Refoweb er is. Hier kan iemand de vragen kwijt die hij in zijn eigen omgeving niet durft te stellen en waarmee hij bij niemand terecht kan. 2. Vragen staat op Refoweb vrij. Een goed gereformeerd en Bijbels antwoord geven ook. Dat wordt zelfs verwacht. Waar vind je dat nog meer? 3. Vragen stellen op Refoweb gaat gemakkelijk. Mooi. Maar jammer dat dezelfde vraag soms eindeloos herhaald wordt en er niet in het archief gezocht wordt. De zoekfunctie werkt goed! 4. De laatste jaren worden vele vragen veelvoudig beantwoord. De beantwoording van de vraagsteller wordt gevolgd door een aantal reacties. Soms zijn die waardevol. Soms hebben ze ook een sterk eigen-mening-gehalte. Oppassen geblazen!5. Je vraagt je als panellid wel eens af: zou de vraagsteller wat aan dit antwoord hebben, of juist niet? Maar dat blijft meestal een vraag zonder antwoord. Want zoals de vragen anoniem gesteld worden, duiken de antwoorden ook de anonimiteit weer in. Ook van Refoweb geldt: Werp uw brood uit op het water, want gij zult het vinden na vele dagen. Ds. A. de Lange, Dordrecht.

Ik acht de vragenrubriek een geweldig middel om mensen die met vragen lopen en er niet mee te koop willen lopen, te helpen. Vooral omdat men anoniem kan blijven, kan men ook openhartig vragen stellen. Veel vragen zijn de moeite waard om daarna ook in bredere kring gelezen te worden. Vaak zijn het vragen die bij velen leven.
Laten we daarom de Heere dankbaar zijn voor deze mogelijkheid en bidden of het ook verder zegen mag hebben. Wat mij betreft kom er ook nog weer een boekje uit zoals dat enkel jaren geleden gebeurd is. Ik heb daar positieve reacties op gehoord. Waar jongeren alles via internet doen, kunnen ook ouderen lezen waar jongeren mee zitten en ook welke antwoorden gegeven worden. Dat ikzelf ook mee werk aan deze rubriek, is te danken aan het feit dat ik simpelweg gevraagd ben. Altijd doe ik het weer met vreugde. Soms zijn er echt wel moeilijke vragen bij, waar je worstelend mee bezig bent. Het is ook altijd een biddend bezig zijn of de Heere wijsheid wil geven om de vraag op bijbelse pastorale wijze te beantwoorden. Ik zie eigenlijk niet zozeer een ontwikkeling in de vragen, die ik althans te beantwoorden heb. Dat zijn vaak vragen die liggen op het gebied van tekstuitleg of de leer van een  kerk. Hoe je als verloofden samen eensgezind een kerk moet zoeken. Ook wel vragen op ethisch terrein. Wanneer ga je vreemd of nog net niet. Eigenlijk komen veel vragen in alle tijden voor. Zeker m.b.t. de sociale media zijn er weer nieuwe vragen. Maar eigenlijk gaat het altijd weer over de vraag: Heere, wat wilt Gij dat ik doen zal? Ik wens de leiding van Refoweb van harte Gods zegen toe. Ds. A. K. Wallet.

Ik vind de vragenrubriek zinvol. Het is een middel waardoor de mensen, en ik merk veel jonge mensen, hun vragen kwijt kunnen, die ze op een andere manier niet zouden durven stellen. Ik vind het ook voor mijzelf zinvol. Op die manier blijf ik op de hoogte contact met wat er leeft onder jong en oud en verlies ik het contact niet met de mensen in de kerkbank. Ds. C. Harinck.

Kijkend naar het aantal bezoekers en het aantal vragen is het duidelijk dat de vragenrubriek voorziet in een behoefte. Ik vind het ook mooi dat als iemand graag een vraag wil stellen -maar om wat voor reden dan ook terughoudend is deze in eigen kring te stellen en maar toch een bijbels gefundeerd antwoord zoekt- deze kan stellen op Refoweb. In mijn visie ligt het bestaansrecht van Refoweb dan ook in de eerste plaats in het geven (door de panelleden) van bijbels gefundeerde antwoorden op allerhande vragen. Het is ook mooi dat er veel panelleden zijn, elk met eigen gaven en kennis. Zoals Spreuken 11:14 zegt: "Als er geen wijze raad is, komt een volk ten val, maar er komt verlossing door een veelheid van raadgevers." Dat betekent denk ik niet dat je allemaal verschillende meningen moet opvragen en deze tegen elkaar moet afwegen, maar dat iedere raadgever een eigen gebied en gaven heeft, ten dienste van het lichaam van Christus. Ik werk zelf mee in een uiterst bescheiden rol en heb slechts enkele vragen beantwoord. Maar wat ik wel heb gezien is dat er een enorme schat aan antwoorden is tussen deze 10.000 vragen en antwoorden van de afgelopen elf jaar. Als ik soms zelf eens graaf daarin, of ook wel als Refoweb zelf een vraag beantwoordt door te linken naar soortgelijke vragen en antwoorden, merk ik hoeveel waardevolle antwoorden er eigenlijk al staan op Refoweb. De reden dat ik zelf graag meewerk is dat ik, in mijn bescheiden gebied, graag een antwoord wil geven vanuit een bijbels denken. Naast te proberen de vraag inhoudelijk te beantwoorden, wil ik graag ook iets meegeven hoe om te gaan met de dingen als een volgeling van Jezus Christus. Ik spreek meestal uit eigen ervaring, dus kan ik de vraagstellers (tot nu toe) goed invoelen. Mijn persoonlijke wens is dan ook de vragen die ik voorgelegd krijg te beantwoorden vanuit een bijbels perspectief en een leven met Christus. Gerard Slurink.

"Een vraag via Refoweb!" Het e-mailtje met deze titel open ik altijd meteen. Wat is voor vraag? Kan ik er mee uit de voeten? Het is dus meer dan alleen nieuwsgierigheid, die me ertoe brengt, om direct mijn oog over de tekst te laten gaan. "Fijn", denk ik, "als het een echt pastoraal 'probleem' betreft." Hopelijk kun je die verder onbekende vraagsteller van dienst zijn. Soms zijn het vragen, die echt het hart raken. Het is voor jezelf ook fijn, zich te verdiepen in wat die ander bezig houdt. Natuurlijk: er zijn ook vragen, waarvan je denkt: "Wat moet ik er mee?" Maar ook dan is het een vreugdevolle opgave, om een zinvol antwoord te formuleren. Het is naar mijn mening immers zinvol, om elke vraag serieus te nemen en er zo ook op in te gaan. Alleen als het ging om een conflict in de relationele sfeer, bijvoorbeeld met kerkenraadsleden, gaf ik mijn opdracht terug. De mogelijkheid, om pastoraal bezig te zijn, is eigenlijk de belangrijkste reden, om af en toe een vraag te beantwoorden. Soms is het wel eens lastig, omdat je de persoonlijke situatie van de vraagsteller niet kent. Het is een heel andere benadering dan het pastoraat onder de je bekende, eigen gemeenteleden. Natuurlijk hoopte ik steeds dat dit stukje zielszorg een aanvulling zou zijn op de contacten met de 'eigen' pastor en geen vervanging daarvan. Een bepaalde tendens of ontwikkeling zie ik niet in de vragen. Daarvoor is mijn bijdrage -denkend aan de vele duizenden vragen, die om een antwoord hebben gevraagd- eigenlijk ook te bescheiden. Ik hoop, dat Refoweb nog lange tijd ouderen en jongeren tot zegen zal zijn. Ds. W. Arkeraats.

Allereerst wil ik de medewerkers van Refoweb feliciteren met het bestaan van deze site. Daarbij wil ik mij beperken slechts een mening te geven over de vragenrubriek waar ik tracht een bijdrage aan te leveren. Dat deze duidelijk in een behoefte voorziet bewijst het aantal gestelde vragen en de nood die vaak aanwezig is bij de vragensteller. Je kunt je wel afvragen wat nu maakt dat de vragen slechts anoniem aan de orde worden gesteld. Het mooiste zou natuurlijk zijn als Refoweb hiervoor niet nodig zou zijn. De vragen die ik krijg vallen onder de rubriek seksualiteit. Een teer onderwerp waar mensen vaak niet gemakkelijk over spreken, laat staan hun vragen over durven stellen. Ik merk steeds weer hoeveel pijn, leed en strijd er op dit terrein plaats vindt. Daarom vind ik het een zegen dat Refoweb de mogelijkheden biedt aan mensen die anders niet durven, binnen de veiligheid van de anonimiteit, hun noden te kunnen bespreken. Moge de Schepper het werk van Refoweb tot zegen laten zijn en dat de vragenrubriek een hefboom mag zijn om christelijke ontmoeting te bevorderen. Allen kennen we gebrokenheid in onze levens en dat maakt een ieder gelijk of we nu hulpvrager zijn of degene zijn die hulp biedt. Kees den Hamer.

Het is een voorrecht om mee te mogen werken aan deze vragenrubriek, die duidelijk in een behoefte voorziet. Het treft me steeds opnieuw, hoe vaak (jonge) mensen met diepe vragen worstelen en daarmee blijkbaar in hun directe dagelijkse omgeving bij niemand terecht kunnen en kiezen voor deze (meer anonieme) weg. Anderzijds past dat ook bij onze tijd en netwerksamenleving: we leven in netwerken, niet altijd meer alleen in fysieke gemeenschappen. Veel vragen roepen bij mij ook wel eens de reactie op: zoek toch hulp! Waar zijn dan al die ouderlingen en predikanten, pastors van de kerken waar de meeste vragenstellers die in deze rubriek komen, toch lid zijn (naar ik aanneem)? Waarom is de stap naar wijze mensen in je eigen omgeving zo groot? Zegt dat ook iets over de mate waarin deze benaderbaar zijn? Kennelijk dus. Dat is een zorgelijk iets, vind ik. Daarnaast valt me op, hoeveel vragen liggen op het snijpunt van psycho-sociale problematiek en pastoraat. Heel vaak moet ik in eerste instantie zeggen: deze vraag ligt niet op het terrein van mijn deskundigheid, zoek hulp dus opnieuw: zoek een (eventueel christelijke) psycholoog/psychiater! Of is de drempel naar dat soort disciplines bij de doelgroep van deze website te hoog? Ik zeg altijd heel nuchter: er is toch niets mis met gesprek met iemand die er verstand van heeft? Het kan je alleen maar wijsheid brengen, wijsheid die je kennelijk nu zoekt en nodig hebt. Niet alle antwoorden op onze levensvragen halen we uit de Bijbel, dat zou een misvatting zijn. Wellicht komen mijn opmerkingen voort uit mijn eigen kerkelijke achtergrond (gereformeerd). Daarin zijn we vrij nuchter: ieder zijn/haar vak. De dominee voor geestelijke begeleiding, de ouderling voor de zielszorg, de deskundige hulpverlener voor psycho-sociale complexe problemen. Kerkelijke ambtsdragers moeten zich vooral niet opstellen als hulpverleners en zeker niet gaan proberen problemen op te lossen. Vaak kom je niet eens veel verder dan luisterend oor. Vaak kan daar een passend woord uit het Woord van God aan worden toegevoegd. En altijd kun je met iemand bidden om Gods bijstand en kracht. Dat is het terrein van de kerkelijke werkers. Ik hoop met mijn antwoorden iets te mogen bijdragen aan die houding: zoek hulp op de goede manier en bij de juiste persoon. Niet altijd ben je ermee geholpen als ik hier zeg: en bid. Niet als je denkt dat dan alle problemen als was voor de zon verdwijnen. Wel om langs die Weg rust te zoeken en vrede te vinden. Want het bloed van Christus reinigt ons van alle zonden. Zijn Geest heelt alle wonden. En hoe!
Ik wens de beheerders van de website de zegen van de Heere bij dit prachtige werk dat in een behoefte voorziet. En dat velen de weg mogen vinden tot God en naasten om zo een weg uit problemen en naar vrede voor zich te mogen gaan zien. Ds. K. van den Geest, predikant Gereformeerde Kerk (vrijgemaakt) te Alphen aan den Rijn.

Aan de ene kant jammer dat het nodig is, dat jongeren (en ouderen) het blijkbaar nodig hebben om anoniem een vraag te stellen. Mooier zou zijn dat men in eigen omgeving bij iemand terecht kan. Zelf probeer ik vaak ook die kant op te wijzen. Een vraag en een antwoord op Refoweb is vaak een klein stapje in de goede richting. De vraagsteller heeft waarschijnlijk meer aan live contact met iemand die hij/zij vertrouwd. Het mooie aan Refoweb is ook dat het interkerkelijk is. vandaag de dag is het belangrijk dat we als Bijbelgetrouwe christenen zien dat Gods koninkrijk groter is dan ons kerkverband of onze stroming. Het allermooiste is dat er wellicht via de site mensen bij Jezus terecht gekomen zijn. Naar Hem wordt er telkens weer heen gewezen. Bij wie kunnen we beter zijn, dan bij Hem? Ik wens jullie heel veel zegen toe. Hartelijke groeten, Michel van Heijningen.

Mijn reactie op Refoweb na al deze jaren kan heel kort zijn: verrassend. Waarom? Alleen al hierom, omdat je nooit weet wie de vraag stelt! Ook de achtergrond van de vraag weet je niet. Soms ook het motief niet. Dat noodzaakt altijd een heel eerlijk antwoord te geven. Soms zijn de vragen duidelijk met een achtergrond van onkunde gesteld. Dat dwingt je om rekenschap vanuit de Schrift af te leggen van de hoop, die in ons is! Al met al vind ik de vragen erg interessant. Soms zitten er ook eye-openers tussen! Of de vragenstellers de antwoorden ook interessant vinden, dat kunnen we slechts hopen! Ds. M. Baan.

Refoweb: een vraagbaak voor een brede doelgroep... Allereerst: prachtig dat er een platform is waar de bezoeker haar vragen kan deponeren. Schijnbaar is het meer dan nodig. Fantastisch Refoweb, dat jullie je zo in willen zetten voor jong en oud! Maar laten we eerlijk zijn. Eigenlijk is het triest dat deze vraagbaak bestaat.
Allereerst even de hand in eigen boezem, als gemeenten van Christus. Is de gemeenschap van de gelovigen zo minimaal aanwezig dat al deze (geloofs) vragen online en anoniem gesteld moeten worden?! Zijn er zovelen in refo NL die ronddwalen als schapen die geen herder hebben? Worden mensen nog individueel of in groepen begeleid om antwoorden te vinden op hun vragen? Of worden er geen antwoorden meer gegeven op vragen (van welke aard dan ook) die van binnen leven? Waar zijn de leden die kunnen aantonen dat Gods Woord levend en krachtig is en antwoord geeft op alle vragen? Waar de relevantie van Gods Woord voor het leven van elke dag wegvalt, valt op de duur het schriftgezag in het leven weg. God wordt dan onderdeel van de traditie, iets van oma. Zouden velen daarom het nut van christenzijn niet meer inzien?
Wanneer we als kerken (met Gods hulp), door middel van identificatiefiguren, duidelijk maken dat Gods Woord ook in alle nieuwe situaties zeer belangrijk is. Dan gaan jongeren en ouderen groot denken van dit Woord. Met -misschien wel- het gevolg dat de God van het Woord in hun hart wordt geboren! Is er nog oog voor medereizigers -en in het bijzonder voor de jongeren- die met (levens)vragen lopen? Als we van de mensen om ons heen houden, hebben we toch niet alleen hun eeuwige redding, maar ook de hele mens, incl. alle praktische vragen, op het oog?! Misschien zijn bovenstaande punten niet het probleem. Wat dan wel? Zou het zo kunnen zijn dat jong en oud leeft met de stelregel: Waarom moeilijk doen als het makkelijk en anoniem kan? Vragensteller, ben je te beroerd om iemand in vertrouwen te nemen om je levensvragen te bespreken? Of word je wel begeleid, maar zocht en zoek je naar antwoorden die je zelf begeert te horen?! Soms ontstaat er bij mij een hevige verontwaardiging bij het lezen van alle vragen. Hoe is het mogelijk dat we als kerkgangers zo individualistisch zijn gaan leven dat we elke vorm van gemeenschap uit proberen te schakelen. Inclusief het gesprek met God EN het gesprek met de gelovigen binnen de gemeente waartoe we behoren. Vragensteller, wanneer jij voortdurend kiest voor de makkelijke weg en je geen begeleiding en antwoorden binnen de gemeente waartoe je hoort zoekt, zal de gemeente hier ook niet in kunnen gaan groeien en ontneem je hen de vreugde van het coachen, het discipelen. Daarnaast schakel je de gemeenschap uit, die voor God van zo'n belangrijke betekenis is, dat Hij Zijn Eigen Zoon ervoor opgeofferd heeft. Kerken, wanneer wij schapen BEWUST laten ronddwalen, dan verzaken we onze roeping waarmee de grote Herder van de schapen ons geroepen heeft! Hiervan zullen we verantwoording af moeten leggen. Bovenstaande, vanuit liefde, tot afbraak van al het egoïstische en individualische binnen Gods gemeenschap en tot opbouw van de kerken met al haar leden en bezoekers. Ik wens u allen de zegen van de Heere Jezus Christus toe. Bert Noteboom.

Sinds enkele jaren mag ik meewerken aan deze vragenrubriek op refoweb. Ik denk dat deze rubriek in een behoefte voorziet, maar we moeten wel oppassen dat het geen rubriek wordt waar de vragen op seksueel gebied de overhand krijgen. Verschillende keren is door de medewerkers hier op gewezen en de redactie probeert ook aan deze reacties gehoor te geven. Helaas blijkt uit de vragen, dat thuis, in de kerk, op catechisatie, vereniging of school die ruimte er minder is, of ze missen er de anonimiteit. Wat mij opvalt is het feit, dat er bij jongeren veel vragen leven met betrekking tot de toe-eigening van het heil. Dat is niet gebonden aan een kerkverband, maar loopt dwars door de gereformeerde gezindte. Wanneer de geloofsvragen te gecompliceerd zijn, of de vraagsteller geeft geen duidelijke informatie, dan vind ik het persoonlijk beter dat bepaalde vragen privé worden behandeld en niet via Refoweb. Ik heb daar goede ervaringen mee. Wat mij als medewerker ook opvalt, is de discussie die ontstaat en vaak niets meer met de vraag of het antwoord te maken heeft. De indruk wordt gewekt dat degenen die mee discussiëren alleen maar hun eigen antwoord kwijt willen, terwijl de panelleden al in een veel eerder stadium hetzelfde antwoord hebben gegeven. Het zou m.i. ook aan kwaliteit winnen, wanneer de jongeren (en ouderen) die reageren goed lezen en zich ook proberen in te leven in de situatie. Soms is een oplossing niet aan te dragen, maar is het wel positief dat een ander luistert door mee te lezen. Je kunt je probleem met anderen delen. Het dat geldt naar twee kanten: gedeelde smart is halve smart, maar ook het andere is volkomen waar: gedeelde vreugd is dubbele vreugd. Zolang ik vragen krijg en de kracht, wijsheid en inzicht van Boven ontvangen mag, dan hoop ik een bescheiden bijdrage te mogen leveren in de leefwereld van onze jongeren. Een laatste afsluitende opmerking: blijf Gods Woord onderzoeken, bidt om Zijn Geest en rust niet voordat je het weten mag geborgen te zijn achter het bloed van Hem. Dan alleen reis je getroost onder het heiligend kruis, naar het erfgoed daarboven, in 't Vaderlijk huis. Laat je niet leiden door emoties, gevoelens, die hun fundament niet hebben in het Woord. Zie 2 Petrus 1: 19-21: "En wij hebben het profetische Woord, dat zeer vast is, en gij doet wel, dat gij daarop acht hebt, als op een licht schijnende in een duistere plaats, totdat de dag aanlichte en de Morgenster opga in uw harten; dit eerst wetende, dat geen profetie is van eigen uitlegging; want de profetie is voortijds niet voortgebracht door de wil eens mensen, maar de heilige mensen Gods, van de Heilige Geest gedreven zijnde, hebben ze gesproken." Vraagt naar de HEERE en Zijne sterkte! B. S. van Groningen.

Dit was deel 2 over het jubileum van 10.000 vragen en antwoorden. In deel 1 keken we 11 jaar terug en interviewden we de redactie.