Onderzoek JOOP

Dan blijven het 4 gevallen waarbij het niet is gebeurd.

Beschrijf die vier gevallen eens @blijblij.

volgens mij ben je prima in staat om zelf op de linkjes te klikken.

een reactie als: het komt helaas overal voor, komt op mij over als: ja, wat kunnen we er aan doen!
Mij lijkt een dergelijk onderzoek (het gaat mij eigenlijk meer om het onderzoek van Movisie http://www.movisie.nl//Publicaties//2012/138949/demantelderliefde.pdf ) aanleiding om een duidelijk signaal te geven dat dit verschrikkelijk is en dat er een dialoog over opgestart moet worden, maar de enige reactie is: Joop heeft selectief zitten winkelen. Punt.

Uit het onderzoek blijkt dat de orthodoxe claimt "gij geheel anders", maar in de praktijk is er net zo veel (misschien zelfs wel meer) onrecht aan de gang. En de bescherming van daders door de kerkenraad is walgelijk. (Zie bijvoorbeeld de verhalen uit de Trouw van 14-feb)

Dus.

In ieder geval is helder @blijblij dat je twee onderzoeken door elkaar haalt. Die van Joop en die van Movisie. Joop heeft selectief gewinkeld op Refoweb, met voorbedachte rade, zoals dat heet in de crimescene. Samengevat noemen we dat links gezwets. In de enkele gevallen dat er niet wordt geadviseerd om aangifte te doen, heeft dat te maken met de de inhoud van de vraag. Als broer en zus tientallen jaren geleden met elkaar iets hebben gedaan, en één van beiden daar op dit moment nog de psychische gevolgen van ondervindt, is psychologische hulp zinvoller dan aangifte doen van een 'verjaarde' zaak. Onze deskundigen adviseren altijd aangifte bij de politie te doen als er concreet sprake is van misbruik of incest. En terecht! Maar daar heeft Joop geen belang bij. Het belang van Joop is refo-bashen. Mortlach zou zeggen: jokken voor de heer, in dit geval de 'kijkcijfers'.

Het andere onderzoek betreft dat van Movisie d.m.v. interviews, niet op basis van gedegen cijferonderzoek. Conclusie uit dat rapport is dat incest en misbruik in refo-kring net zoveel voorkomt als in de seculiere hoek. Dat is overigens al erg genoeg, als dat waar zou zijn.

En voor je plakboek: de multi-pedo's Benno L. en Robert M. waren geen refo's.

Als kerkenraden daders in bescherming nemen is dat inderdaad walchelijk.

Vraag 11: "heeft zij aangifte gedaan.."

Klassieke fout; men gaat er vrijwel altijd vanuit dat het slachtoffer van het vrouwelijk geslacht is en de dader een man. Dit is een ernstig/ hardnekkig misverstand. Vrouwelijk vlees is even zwak als het mannelijke maar wanneer vrouwen over de (seksuele)schreef gaan wordt dat meestal niet als misbruik gezien. Vooral jongens durven niet/nooit met hun verhaal naar buiten te komen.
Ik heb als (meerderjarige) 4 keer te maken gehad met dames die hun handen niet konden thuishouden. Van deze feiten heb ik echter nooit aangifte gedaan. Ze zien me al aankomen...

Lees het artikel "Wat zag mijn vader in mij" in Trouw van 14 februari 2012 (rubriek Religie). Waarom dit artikel niet in RD is geplaatst is me een raadsel!

Het RD heeft anderhalf jaar geleden al een soortgelijk verhaal geplaatst, na een publicatie op Refoweb.

@omega: ik mag toch vermoeden dat het ene onderzoek het gevolg is van het andere onderzoek. Volgens mij was de conclusie niet dat het net zo vaak voorkomt als in de seculiere wereld, maar dat de risicofactoren hoger zijn in gesloten orthodoxe milieus en dat de kerk alleen kijkt naar vergeving voor de dader.

En heb je wel de schokkende voorbeelden vernomen uit het Movisieonderzoek? Alleen daarom kun je het al niet wegzetten als iets dat slechts op interviews is gestoeld, maar iets waar bv Refoweb best aandacht aan mag besteden en dan niet om alleen het eigen straatje schoon te vegen.

En voor jou plakboek: iemand die één iemand misbruikt is ook een verschrikkelijk slecht mens.

@justinus: ik doel idd op dat artikel, maar dat zal wel weer als refobashen van Trouw worden gezien.

@Lexus:
In dit geval kun je dat uit de vraag opmaken. Verder eens met je reactie.

@Blijblij:
Refoweb publiceert al 10 jaar vragen van slachtoffers en brengt ze in contact met deskundigen die pastorale hulp verlenen. Wat zou daar volgens jou aan toegevoegd moeten worden?

Punt is @blijblij dat het in beide gevallen niet om een serieus onderzoek gaat. Movisie komt met een verkennende studie en heeft daarvoor een aantal mensen uit de achterban geïnterviewd. Ik heb het rapport in huis en de conclusies die jij trekt staan daar niet in. Duidelijk blijkt dat misbruik en geweld niet afwijken bij andere maatschappelijke groeperingen. Persoonlijk vind ik dat al erg genoeg, omdat christenen een voorbeeldfunctie hebben.

Er staan een paar concrete voorbeelden in. Schokkend, maar niet schokkender dan de concrete voorbeelden bij andere doelgroepen. En als je nog ernstiger voorbeelden wilt hebben, dan moet je de rapporten m.b.t. Benn0 L., de zwemleraar, en Robert M. van het Hofnarretje maar eens lezen.

Overigens zijn niet alleen de daders schuldig aan misbruik, maar ook degenen die dit met de mantel der liefde bedekken. En zoals je al tien jaar hebt kunnen constateren doet Refoweb daar bepaald niet aan mee. Integendeel. Dat het onderwerp in reformatorisch Nederland bespreekbaar is geworden, is mede te danken aan deze jongerensite.

En wat Joop betreft, die wil alleen makkelijk scoren. Bovenstaand artikel toont met harde cijfers aan dat Joop kolder publiceert. Maar dat hadden anderen voor ons al veel eerder geconstateerd.

Ik wil niet vervelend doen maar in de 14 opsommingen wordt een aangifte als OPTIE genoemd. (je kunt overwegen..etc).

Sorry hoor, maar seksueel misbruik is een misdrijf, doe niet alleen een suggestie van aangifte, maar help de vraagsteller met verwijzing naar de politie en ondersteuning daarbij. Het is toch te zot voor woorden dat zoiets niet nadrukkelijk wordt aangedragen?

Hoe je het ook wil draaien, het simpele feit dat dit niet gebeurt getuigt m.i. van 'met de mantel der liefde bedekken'. Daders moeten vervolgd worden, ongeacht de situatie. Het leed wat ze veroorzaken is meestal voor de slachtoffers een levenslange lijdensweg.

Nog een opmerking over het Deetman rapport: Het onderzoek ging over misbruik BUITEN de gezinssituatie. De vergelijking van Refoweb slaat daardoor volledig de plank mis.

Hopelijk komt er een kentering in de refo-houding en wordt het kwaad door de kerken uitgekotst.

Tja @Hobbes, je kunt niemand dwingen om aangifte te doen. Zelfs de politie gebruikt woorden als "je zou het serieus kunnen overwegen", "misschien verstandig om", "mogelijkheid om", maar gebruikt nooit het woord moeten of directe termen. Als hulpverlener kun je al helemaal niemand dwingen. Zelfs seculiere slachtoffers doen in de meeste gevallen geen aangifte. Heb je je nooit afgevraagd hoe dat komt? En om je parate kennis wat bij de schaven (en dat is zo te lezen broodnodig) doe ik er een interessante link voor je bij:

http://www.platformseksueleintimidatie.nl/Aangifte_en_melding_bij_de_politie

We hebben het hier over een officiële instantie. Let op de toonzetting, die vrijwel volledig overeenkomt met die van onze hulpverleners. Het betreffende platform waarschuwt zelfs voor de gevolgen van aangifte te doen. Zo eenvoudig is het dus blijkbaar niet. Dat beseft iedere hulpverlener maar al te goed.

Daarnaast zit het slachtoffer met een enorm psychisch probleem. Dat los je niet op met jouw simpele advies: stap maar naar de politie. We hebben het hier over ernstig beschadigde mensen, die psychisch begeleid dienen te worden en in die in een veilige setting pas de moed kunnen verzamelen om officieel aangifte te doen.

@Omega Dank voor je nuancering. De link die je geeft is juist wat ik bedoelde, deze informatie ontbreekt -verwijzing, concrete stappen- in de antwoorden naar de slachtoffers. Dat vind ik een misser dat deze informatie niet bij de beantwoording wordt gegeven.

Ik ben absoluut met je eens dat het slachtoffer met voor in zijn/haar ogen onmogelijke dilemma's worstelt. Het dramatische verhaal wat door Joop is opgeduikeld (http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17095/incest-door-man/) is daar het schrijnende voorbeeld van. Helaas op (s)linkse wijze gebruikt. Triest.

@Allen @Omega. Alles wat je hiervoor hebt geschreven vind ik waardevol. Dat dit soort 'gebruiken' ook in andere dan de reformatorische, of beter gezegd, alle kerkekelijke kringen en maatschappelijke kringen andvoorkomt is een feit. Echter: dat wil niet zeggen dat het daarom maar geaccepteerd moet worden; je zegt heel terecht dat Christenen een voorbeeldfunctie hebben.
Daarom begrijp ik niet dat incest (schijnbaar?!) nog steeds voor komt in kerken, er nauwelijks over gepraat wordt, het met de mantel der liefde wordt bedekt, er gezegd word (schijnt? te worden): niet tegen je ouders ingaan... (m.a.w. maar accepteren dat vader of moeder) aan je zit. Ik ben wat dit betreft verbijsterd. Ik lees veel kranten, o.a. R.D., Trouw en regionale. Ik heb het artikel "Wat zag mijn vader in mij" in Trouw van 14 februari j.l. gelezen. Het deed me pijn om dat te lezen... Toch komt hetgeen geschreven wordt me herkenbaar voor, herkenbaar omdat ik dergelijke opmerkingen meer dan eens heb gehoord en/of gelezen. Ik zou wensen dat wij als kerken niet zo zeer naar de andere kerken gingen kijken maar eerst eens in de eigen kerk/gemeente zouden onderzoeken wat er met de gevallen van incest gebeurt: neemt de kerkenraad haar verantwoordelijkheid en gaat ze handelen of wil ze de vuile was niet buiten hangen? Er blijven veel vragen.
Blij ben ik met de opmerking van Omega: (Overigens zijn niet alleen de daders schuldig aan misbruik, maar ook degenen die dit met de mantel der liefde bedekken. En zoals je al tien jaar hebt kunnen constateren doet Refoweb daar bepaald niet aan mee. Integendeel. Dat het onderwerp in reformatorisch Nederland bespreekbaar is geworden, is mede te danken aan deze jongerensite.) een waardevolle opmerking waar ik voor 100% achter sta!

@Justinus, waardevolle bijdrage. Kerkenraden kampen vaak met het probleem dat deskundigheid ontbreekt en ze daardoor de ernst van een situatie (of de ellende van het slachtoffer) nauwelijks kunnen inschatten. Daar moet dringend wat aan gebeuren. Hulpverleningsinstanties geven daarvoor cursussen, maar in de praktijk blijken daar volgens de SGJ maar weinig ambtsdragers gebruik van te maken. Een veelgehoord argument is: in onze gemeente komt dit niet voor. Veel kerkenraden bevinden zich nog in de ontkenningsfase (ook als het gaat om andere vormen van jongerenproblematiek in de gemeente).

En ook hierin wijkt christelijk Nederland helaas niet af van wat er in de maatschappij gaande is. Individualisme en egoïsme vieren hoogtij. Niet voor niets worden er door de overheid kostbare reclamecampagnes gestart voor het melden van kindermishandeling of seksueel (huiselijk) geweld. Iedereen houdt z'n oren, ogen en mond dicht, uit angst voor ruzies of de gevolgen van een melding. En helaas zie je in christelijk/reformatorisch Nederland hetzelfde gebeuren, ook uit angst voor de 'kerkelijke' opinie.

Het is niet voor niets dat er op Refoweb regelmatig pittige columns, maar ook liefdevolle vermaningen, verschijnen over misstanden in reformatorisch Nederland, met als doel de achterban wakker te schudden. En dat lukt aardig, gezien de reacties in eigen kring, de eigen pers en kerkelijke bladen. Het ND schreef ooit over Refoweb als luis in de pels van reformatorisch Nederland. Een aardige conclusie, maar er is wel meer. Het is ook een subcultuur waar Refoweb midden in staat, zich thuis voelt en liefde voor heeft. Maar we zijn bepaald niet blind voor de misstanden en fouten. En zachte heelmeesters maken nu eenmaal stinkende wonden.

@Omega. Dank voor je reactie. In gesprekken met anderen neem ik meermalen Refoweb als voorbeeld hoe individuele leden kunnen en willen reageren en in gesprek met elkaar blijven. Ik hoop dat Refoweb nog lang zal bestaan!

De kerkenraden houden hun mond door wat er in de maatschappij gaande is? Vroeger, toen Nederland nog vroom christelijk was, hadden ze wel hun mond open getrokken? Geloof er niks van.

Waar het om gaat @Adriaan is dat egoïsme en individualisme, wat in de maatschappij steeds grotere vormen aanneemt, ook de kerk niet voorbij gaat. Met alle gevolgen van dien. Een simpel voorbeeld. Nog niet zo lang geleden was het gebruikelijk dat je bekenden en onbekenden na de kerkdienst vroeg om een kop koffie te komen drinken bij je thuis. Dat gebeurt nog maar heel weinig. We bemoeien ons niet meer met elkaar, alleen nog in negatieve zin. En het wordt nog veel erger. Ook in de kerk. Lees 2. Tim. 3.

Waar het mij om gaat is dat de kerk nog steeds geen veilige omgeving is voor slachtoffers van misbruik. Ik denk in tegenstelling tot jou dat deze situatie vergeleken met vroeger juist wel veel verbeterd is. Juist dankzij ontwikkelingen in de maatschappij. Mensen laten zich minder de mond snoeren door de dominee, kerkenraad, of vader als hoofd van het gezin.

Ook ik wil graag nog even een reactie plaatsen. Ben het er volledig mee eens dat er altijd aangifte gedaan zou moeten worden! Zonder aangifte (het openbaar maken daarbij)stopt een dader (bijna)nooit en blijft misbruik doorgaan! Maar (en helaas spreek ik uit ervaring) aangifte is de moeilijkste stap in het proces wat je doormaakt bij het verwerken van dit trauma.
Ook ik was van te voren 'gewaarschuwd' voor de gevolgen van aangifte. Mijn hulpverleenster had gezegd;"Onthoud, dat na een aangifte de slachtoffers vaak daders worden en de daders de slachtoffers." En wat heeft ze gelijk gehad. (Al dacht niet iedereen er zo over...)
Toch heb ik de stap gezet om aangifte te doen! Al was het (in eerste instantie) alleen maar om te voorkomen dat er meer slachtoffers zouden komen, die er helaas achteraf al waren. Onze hele familie is totaal uit elkaar gevallen en er zijn dramatische dingen gebeurd, vreselijk! Maar toch zou ik er weer voor kiezen het te doen. Zijn gezin (stuk of 6 kids) werd goed in de gaten gehouden, hij heeft therapie in de Waag gehad. Helaas was de straf zoooveel lager als de eis. Hij kreeg een taakstrafje!! want ja, zijn gezin kon niet zonder hem als kostwinner. (en dan te bedenken dat er sowieso ook 2 van zijn kinderen misbruikt zijn) Maar voor mezelf was het gevoel (wat later kwam): ik heb alles gedaan wat ik kon, ik kan mezelf geen verwijten meer maken als er nog meer slachtoffers vallen, want het is nu openbaar. Mensen kunnen nu zelf kiezen of ze hun kinderen nog bij hem in de buurt willen laten.
Mijn hoop is echt, dat, juist omdat het zo vaak voorkomt ( en ja, helaas net zo goed in de refowereld, waar ik ook uit kom)dat binnen de kerken veel meer aangifte gedaan wordt! Maar wat is het moeilijk deze stap te zetten als je gemanipuleerd, bedreigd word, zelfs met de bijbel (!!) erbij. Wat word je angstig gemaakt en wat ga je zelfs een verkeerd beeld van God krijgen....het is zo ontzettend ingrijpend! Zeker omdat binnen de kerk het vaak voor de buitenwereld zoooo goed 'verstopt' kan blijven met een keurig, zelfs zeer 'godsdienstig' leven!
En mijn ervaring is absoluut dat (in mijn geval) de kerkenraad er zeer zeker geen raad mee wist. Hij heeft een tijdje onder censuur gestaan, maar hij wilde graag weer deel uit maken van de gemeente en meedoen met stemmen en gebruik kunnen maken van de sacramenten, dus heeft de kerkenraad maar beslist dat hij een briefje naar de slachtoffers moest schrijven om vergeving te vragen.... nog voor ik dat briefje gehad heb, had meneer al schuldbelijdenis gedaan. Er heeft ook nooit iemand van die kerkenraad contact opgenomen of er uberhaupt een brief gestuurd is oid. Dit is zo ontzettend triest. Ik heb er geen woorden voor. En dan een briefje..............

Ach ja, zomaar even een reactie van een 'ervaringsdeskundige' maar dat het niet eenvoudig is, zeker!!! Ik denk ook niet dat iedereen er toe in staat is. Ik zeg altijd: je verteld nooit alles, alle details, ook vaak niet in therapie, maar bij aangifte moet je...dat is nog veel zwaardere therapie. Alles komt aan de beurt, de meest intieme, ingrijpende dingen, de plaats waar, alles wat je nog maar weet moet je onder woorden brengen...
Toch pleit ik er voor en roep ik alle slachtoffers van misbruik op om toch, als je er enigszins toe in staat bent aangifte te doen!!! Juist omdat je zelf weet wat een pijn, verdriet, een leven lang litteken enz.
Met een aangifte kun je iemand stoppen meer slachtoffers te maken!!!