Danken of janken
Els van Dijk - EH | Geen reacties | 20-07-2011| 13:44
Denk jij ook wel eens dat het leven je overkomt? En dat vooral jij een grote pechvogel bent? Ik hoor mensen bij een tegenslagje nogal eens roepen: ‘Heb ik weer!’ Met de nadruk op ik. Alsof zij altijd het mikpunt van teleurstellende ervaringen zijn en dat anderen dat niet of nauwelijks hebben. Zo ook de man die op een bankje in het Vondelpark zit. Vliegt er plotseling een vogel over zijn hoofd die wat vogelpoep laat vallen. Precies boven op het hoofd van de man. Terwijl hij de poep van zijn hoofd veegt, kijkt hij de vogel na en zegt zuchtend: ‘En voor een ander zingt hij!’ Zielig hè?
Eerlijk gezegd kom ik een beetje teveel mensen tegen die zichzelf zien als slachtoffer van hun omstandigheden. Teleurstellingen uit het verleden zien zij als een garantie voor de toekomst en daarbij zijn zij ervan overtuigd dat zij hun gedachten nu eenmaal niet kunnen sturen, laat staan veranderen. Zij koesteren, wraak, boosheid en zelfmedelijden en om dat te compenseren geven zij wat al te vaak toe aan buien van wellust. Vreselijk! En vervolgens stikken zij bijna in een schuldgevoel.
Maar natuurlijk kunnen wij leren om onze gedachten te beheersen. We hebben zelf een keus hoe we op de moeilijke dingen van het leven reageren. Nee, je kunt niet voorkomen dat vogels van verdriet boven je hoofd vliegen, maar je kunt wel voorkomen dat ze een nestje in je haar bouwen. En daarbij: God geeft altijd meer reden om te danken dan om te janken.
Wil jij eens goed nadenken over hoe jij in het leven staat? Dan is het EH-Basisjaar wellicht iets voor jou!. Bezoek onze voorlichtingsmiddag op 24 augustus van 15.00 tot 16.30 uur.
