Een godsdienst voor slechte mensen

Marten Visser | 3 reacties | 03-06-2011| 17:40

Een ambtenaar uit een naburige provincie vond mij op het internet, en stuurde me een berichtje. Wilde ik eens bij hem langskomen? Dat wilde ik wel. Ik was benieuwd wat hij van mij zou willen. Het ging om een provincie met een half miljoen mensen en minder dan 500 christenen. Ik zou het hem niet kwalijk genomen hebben als hij zich op de half miljoen boeddhisten had gericht en het groepje christenen als een randverschijnsel over het hoofd had gezien.

In het provinciehuis aangekomen werd ik hartelijk ontvangen. De ambtenaar die me uitgenodigd had bleek het hoofd van de afdeling Cultuur te zijn. Hij kwam al gauw terzake: “Zou je niet naar onze provincie kunnen komen om jongerenwerk op te zetten? Jongeren hier hebben zoveel problemen. Boeddhisten kunnen niks van jeugdwerk. De jongeren die toch al goed zijn, gaan naar de tempel. Maar voor de slechten hebben we het christendom nodig.”

“Hoe zou je me dan kunnen helpen?”, vroeg ik hem. “Nou, als je komt ga ik naar alle hogescholen toe om reclame voor je te maken.” “En wat wil je dan dat we gaan doen?” “O, van alles. Muziekles, Engelse les, sport, wat je maar wilt.” “Eigenlijk is wat ik wil kerken planten, niet Engelse les geven.” “Dat snap ik wel. Maar dat kan natuurlijk prima samengaan. Je komt toch wel, he?”

Ik hield me wat op de vlakte. Ik zou dolgraag gaan. Of liever gezegd, ik zou dolgraag iemand sturen, want van alle soorten werk ben ik voor jongerenwerk wel het minst geschikt. Maar in de nabije toekomst zie ik helaas niet zo snel mogelijkheden. Ondertussen moest ik wel telkens terugdenken aan zijn uitspraak “christendom is voor slechte mensen”. De Here Jezus zei zelf al “Wie gezond zijn, hebben geen dokter nodig, maar wie ziek zijn.” Die boeddhistische ambtenaar had het nog niet zo slecht begrepen.

De auteur is kerkplanter in Thailand. (www.vissers.me)