Oproep tot dag van verootmoediging

Nieuwsredactie | Geen reacties | 07-08-2010| 15:59

Via een rondzendmail roept Refowebbezoekster Susanna Westerink uit Nunspeet op tot een dag vasten op zaterdag 28 augustus. Een dag om ons te verootmoedigen voor de Heere en op te roepen voor bekering. Wat is eigenlijk haar motivatie? Refoweb stelde haar deze vraag. Hieronder haar antwoord.

De oproep tot vasten en gebed is niet iets wat zomaar uit de lucht komt vallen. Al een aantal jaren heb ik een last op mijn hart/ben ik bewogen met de schapen van Zijn kudde. Op vele manieren is dat tot mij gekomen en heeft dat zich door de jaren heen ook verder ontwikkeld. Het is een soort passie en bewogenheid die steeds verder gegroeid is en die zich steeds verder heeft verdiept. Het raakt me erg om te ervaren welke geestelijke nood er is in onze achterban. En die nood is enorm hoog! Spreuken 24 is daarin helder: “Ze wankelen ter doding!”

Het raakt me om te ervaren welk een gebrokenheid, welke een verwoesting, wat een puinhopen, maar ook welk een honger en dorst er is: de zoektocht naar rust en vrede, de zoektocht naar genezing en vernieuwing. Maar is er sprake van een enorme duisternis en er heerst een enorme dorheid en doodsheid. Dat zijn de enorme gevolgen van de zonde. Er is sprake van een enorme geestelijke en psychische nood. Het raakt me enorm om te zien en te voelen hoe het met het volk van de Heere is gesteld. En dan te bedenken: hoe moet God dit ervaren?!

Ik heb dagen zitten huilen en rouwen. Iets te proeven van van het leed, de duisternis en de nood die er is onder ons maakt me zo intens verdrietig. Daar huil ik zo om. Ik vind het moeilijk om daar woorden aan te geven die daar recht aan doen. Het is zo moeilijk om de diepte hiervan onder woorden te brengen. Gevoelsmatig moet ik dan denken aan Ezechiël 37: de vallei van de dorre doodsbeenderen. En daarvan de verzen 1-3. “En zette mij neder in het midden ener vallei; dezelve nu was vol beenderen. En Hij deed mij bij dezelve voorbijgaan geheel rondom; en ziet, er waren zeer vele op den grond der vallei; en ziet, zij waren zeer dor. En Hij zeide tot mij: Mensenkind, kunnen deze beenderen herleven?” Misschien geeft dit wel het best een indruk weer van mijn gevoel; het aanzien van de vallei.

In de context van deze nood en de last die ik op mijn hart heb kwam de tekst uit Joël 2 heel sterk tot me. “Blaast de bazuin te Sion, heiligt een vasten, roept een verbodsdag uit. Verzamelt het volk, heiligt de gemeente, vergadert de oudsten, verzamelt de kinderkens, en die de borsten zuigen; de bruidegom ga uit zijn binnenkamer, en de bruid uit haar slaapkamer. Laat de priesters, des HEEREN dienaars, wenen tussen het voorhuis en het altaar, en laat hen zeggen: Spaar Uw volk, o HEERE! en geef Uw erfenis niet over tot een smaadheid, dat de heidenen over hen zouden heersen; waarom zouden zij onder de volken zeggen: Waar is hunlieder God?” (Joël 2:15-17). Het bleef me bezig houden, het bleef me achtervolgen, steeds weer werd er een appèl op mijn hart gedaan: om de bazuin te blazen en een vastendag uit te roepen. Het is iets van binnenuit wat mij dringt, wat mij aanzet om gehoor te geven aan deze tekst.

Maar wat wordt er precies bedoeld met de oproep tot vasten en gebed?

Vasten is je persoonlijk en vrijwillig verootmoedigen voor Gods aangezicht en je te onthouden van vast voedsel. Het is een periode waarin je langdurig bezig bent met gebed. Het vasten staat nooit los van gebed en omgaan met God. Vasten is een vrijwillige keuze van ons om ons te verootmoedigen voor Gods troon, Hem te laten zien dat wij Hem en de redenen waarvoor we vasten serieus nemen. “Maar ook nu nog luidt het woord des Heeren: Bekeert u tot Mij met uw ganse hart, en met vasten en met geween en met rouwklacht. Scheurt uw hart en niet uw klederen en bekeert u tot de Heere, uw God. Want genadig en barmhartig is Hij, lankmoedig en groot van goedertierenheid, berouw hebbende over het onheil” (Joël 2:12-13). In het Oude Testament gingen sommigen gekleed in zak en as en scheurden hun klederen als teken van rouw en verootmoediging. Joël laat in bovenstaand tekst gedeelte heel duidelijk zien dat uiterlijke rouw niet de reden is waarom God reageert op een vaste periode. Het gaat Hem om een nederig en oprecht hart.

God geeft duidelijke instructies met betrekking tot onze houding hoe wij behoren te vasten. “Is niet dit het vasten, dat Ik verkies: dat gij losmaakt de knopen der goddeloosheid, dat gij ontdoet de banden des juks, en dat gij vrij loslaat de verpletterden, en alle juk verscheurt? Is het niet, dat gij den hongerige uw brood mededeelt, en de armen, verdrevenen in huis brengt? Als gij een naakte ziet, dat gij hem dekt, en dat gij u voor uw vlees niet verbergt? Dan zal uw licht voortbreken als de dageraad, en uw genezing zal snellijk uitspruiten; en uw gerechtigheid zal voor uw aangezicht heengaan, en de heerlijkheid des HEEREN zal uw achtertocht wezen. Dan zult gij roepen, en de HEERE zal antwoorden; gij zult schreeuwen, en Hij zal zeggen: Ziet, hier ben Ik. Zo gij uit het midden van u wegdoet het juk, het uitsteken des vingers, en het spreken der ongerechtigheid; En zo gij uw ziel opent voor den hongerige, en de bedrukte ziel verzadigt; dan zal uw licht in de duisternis opgaan, en uw donkerheid zal zijn als de middag. En de HEERE zal u geduriglijk leiden, en Hij zal uw ziel verzadigen in grote droogten, en uw beenderen vaardig maken; en gij zult zijn als een gewaterde hof, en als een springader der wateren, welker wateren niet ontbreken. En die uit u voortkomen, zullen bouwen de oude verwoeste plaatsen; de fondamenten, van geslacht tot geslacht verwoest, zult gij oprichten; en gij zult genaamd worden: Die de bressen toemuurt, die de paden weder opmaakt, om te bewonen. Indien gij uw voet van den sabbat afkeert, van te doen uw lust op Mijn heiligen dag; en indien gij den sabbat noemt een verlustiging, opdat de HEERE geheiligd worde, die te eren is; en indien gij dien eert, dat gij uw wegen niet doet, en uw eigen lust niet vindt, noch een woord daarvan spreekt; Dan zult gij u verlustigen in den HEERE, en Ik zal u doen rijden op de hoogten der aarde, en Ik zal u spijzigen met de erve van uw vader Jakob; want de mond des HEEREN heeft het gesproken” (Jesaja 58: 6-14).

In Matteus 6: 18 heeft Jezus gezegd dat God degene zal belonen die vasten: “Zodat niemand ziet dat je aan het vasten bent, alleen je Vader, die in het verborgene is. En jullie Vader, die in het verborgene ziet, zal je ervoor belonen.” En in Jesaja 58 staan de beloften opgesomd: Je zult stralen als de morgenzon en je wond zal snel sluiten, bij ziekte zul je snel herstellen, Ik ga voor je uit en Mijn heerlijkheid zal je achterhoede zijn, in duisternis en donkere dagen zal er licht doorbreken, Ik zal je leiden, je zult niet meer dorsten, Ik zal je verzadigen, je zult zijn als een gewaterde hof en als een bron en je bron zal niet opdragen, je zult nieuwe levenskracht krijgen, de puinhopen en verwoeste plaatsen zullen herbouwd worden, Ik zal je herstellen, je vernieuwen, je zal vreugde kennen en weer genieten. Wat een enorme beloftes! Verzadiging, herstel, verfrissing, heerlijkheid, gezondheid.    

Het doel van de oproep tot vasten en gebed is dat we tot inkeer komen, ons reinigen en ons verootmoedigen voor Zijn aangezicht. Dat we pleiten: “  Spaar Uw volk, o HEERE! en geef Uw erfenis niet over tot een smaadheid, dat de heidenen over hen zouden heersen; waarom zouden zij onder de volken zeggen: Waar is hunlieder God?” (Joël 2:17). Dat we de boeien der goddeloosheid losmaken, dat we de banden van het juk ontbinden, het juk wegdoen, stoppen met beschuldigen en lasterpraat, geen inbreuk maken op de sabbat, je dagelijkse bezigheden staken en geen zaken doen op de sabbat (Jes. 58). Dat we Hem weer “ liefhebben uit geheel uw hart, en uit geheel uw ziel, en uit geheel uw verstand, en uit geheel uw kracht” (Marcus 12:30). Opdat het Licht de duisternis zal doen verdwijnen. Dat Gods volk niet ten onder zal gaan aan onrecht en duisternis.  

Susanne Westerink

Voor meer informatie, zie mijn weblog.