Eerlijke journalistiek over Israël
Habakuk.nu | Geen reacties | 18-06-2010| 11:25
Waarom zien we in Londen, Parijs en Barcelona geen demonstraties tegen islamitische dictaturen? Of tegen de dictatuur in Birma? Waarom zijn er geen demonstraties tegen de slavernij van miljoenen vrouwen die leven zonder enige wettige bescherming? Waarom zijn er geen protesten tegen het gebruik van kinderen als menselijke bommen? Waarom maakt ‘links’ zich in Europa zo druk over de twee stabielste democratieën ter wereld, de Verenigde Staten en Israël, en niet over de vreselijkste dictaturen op deze planeet?
Deze confronterende vragen komen niet uit de mond van een Jood of christenzionist. Nee, aan het woord is Pilar Rahola (foto). Zij is een Spaanse journaliste van linkse en progressieve signatuur. Toch keert ze zich niet, zoals het merendeel van haar progressieve collega-journalisten, tegen Israël. Waarom? ‘Omdat ik als niet-Jood de historische verantwoordelijkheid heb om tegen Jodenhaat te vechten. Vechten tegen antisemitisme is niet de verantwoordelijkheid van Joden, het is de verantwoordelijkheid van niet-Joden. Als journalist is het mijn plicht om te zoeken naar waarheid, voorbij vooroordelen, leugens en manipulaties.’
Selectieve verontwaardiging
De journaliste hekelt de hypocrisie van westerse journalisten, politici en actievoerders die zich keren tegen Israël. ‘Je hoort ze vaak zeggen: “We willen vrijheid voor de mensen!” Maar dat is een leugen. Deze mensen maken zich immers nooit druk over de vrijheid van mensen in Syrië, Jemen, Iran en Soedan. Ze zijn nooit verontwaardigd over het feit dat Hamas de vrijheid van de Palestijnen vernietigt.’
In haar thuisland Spanje proeft Rahola een sterk anti-Amerikaans en anti-Israëlisch sentiment. ‘Een linkse partij heeft net één van haar leden buiten de partij gezet vanwege het maken van een pro-Israël website. Ik citeer uit de verklaring van deze partij: “Onze vrienden zijn de mensen uit Iran, Libië en Venezuela, onderdrukt door imperialisme, en niet een nazistaat als Israël.”
Vader van de leugen
Rahola noemt in haar artikel meerdere van deze schokkende voorbeelden. Zodra het over Israël gaat, lijkt het of veel journalisten en politici een waas voor de ogen krijgen. Ethiek en waarheidsvinding zijn plotseling niet zo belangrijk meer. Jezus noemt satan de ‘vader van de leugen’ (Joh. 8:44). Gelukkig zijn er nog mensen die de moed en de nuchterheid hebben om leugens te ontmaskeren.
Gertjan de Jong
