Als ik in gedachten sta bij het kruis van Golgotha

J. Krijgsman | Geen reacties | 02-04-2010| 09:30

Na het kruisverhoor van Zijn rechters wordt de Heere Jezus weggeleid om gekruisigd te worden. Veel mensen volgen Hem. Daaronder bevinden zich vrouwen die hun tranen de vrije loop laten. Luidkeels klagen ze over Hem. Zijn discipelen hebben Hem verlaten. Zijn vijanden hebben geroepen: kruist Hem. De soldaten gaan ruw met Hem om. Deze vrouwen hebben tenminste medelijden. Dit moet voor de Heere Jezus op dit moment weldadig aandoen. Toch reageert de Heere Jezus voor ons gevoel vreemd op het meeleven van deze vrouwen. Hij zegt tegen hen: huilt niet over Mij, maar huilt over jezelf en je kinderen. Het is de laatste korte preek van Jezus voordat Hij gekruisigd wordt.

Lukas 23:33-43:
33 En toen zij kwamen op de plaats genaamd Hoofdschedel plaats , kruisigden zij Hem aldaar, en de kwaaddoeners, den een ter rechter- en den ander ter linker zijde .
34 En Jezus zeide: Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen. En verdelende Zijn klederen, wierpen zij het lot.
35 En het volk stond en zag het aan. En ook de oversten met hen beschimpten Hem , zeggende: Anderen heeft Hij verlost; dat Hij nu Zichzelven verlosse, zo Hij is de Christus, de Uitverkorene Gods.
36 En ook de krijgsknechten tot Hem komende, bespotten Hem en brachten Hem edik,
37 En zeiden: Indien Gij de Koning der Joden zijt, zo verlos Uzelven.
38 En er was ook een opschrift boven Hem geschreven, met Griekse en Romeinse en Hebreeuwse letters: DEZE IS DE KONING DER JODEN.
39 En een van de kwaaddoeners, die gehangen waren, lasterde Hem, zeggende: Indien Gij de Christus zijt, verlos Uzelven en ons.
40 Maar de andere antwoordende bestrafte hem, zeggende: Vreest gij ook God niet, daar gij in hetzelfde oordeel zijt?
41 En wij toch rechtvaardiglijk, want wij ontvangen straf , waardig hetgeen wij gedaan hebben; maar Deze heeft niets onbehoorlijks gedaan.
42 En hij zeide tot Jezus: Heere, gedenk mijner als Gij in Uw Koninkrijk zult gekomen zijn.
43 En Jezus zeide tot hem: Voorwaar zeg Ik u: Heden zult gij met Mij in het paradijs zijn.


Eén op Golgotha
De stoet gaat naar Golgotha. Daar wordt Hij met twee moordenaars gekruisigd. Het is een drukte van belang bij de kruisheuvel. Lukas beschrijft de houding en de woorden van de omstanders bij het kruis. Hij zegt: het volk stond en zag het aan. Naast het gewone volk staan er ook soldaten bij het kruis die Hem bespotten en edik, zure wijn, brengen. Daarnaast staan de deftige godsdienstige leiders van de Israëlieten (vers 35b). Ze maken de Heere Jezus belachelijk. Ze honen Hem en dagen Hem uit.

Er staan drie groepen bij het kruis van Golgotha: het volk, de soldaten en de leiders. Normaal gesproken hadden die drie groepen niet veel met elkaar. Neem alleen al de houding van de godsdienstige leiders tegenover het volk. Ze voelden zich meters boven hen staan. Maar hier op Golgotha bij het kruis heb je een wonderlijke eenheid. Samen maken ze Jezus belachelijk. Eén in de spot tegen Jezus. Wonderlijk. Zijn kinderen zijn in geen velden of wegen te bekennen. Misschien hebben ze elkaar ook wel verlaten. En Zijn bespotters zijn één bij het kruis. Wat een aanklacht. De wereld is één in hun spot en verzet tegen Jezus en Zijn kinderen zijn gevlucht en verstrooid.

Niets nieuws onder de zon
Kom je het vandaag ook niet tegen? Wat een krachten openbaren zich tegen het christendom in onze maatschappij. Misschien ondervind je het wel aan den lijve op school, universiteit of je werk. Niet openlijk, maar stiekem. Daartegenover is de christelijke kerk vaak hopeloos verdeeld en soms gevlucht in eigen veilige bastions. Als er iets is waar christenen elkaar moeten vinden, dan is het wel aan de voet van het kruis. Eén in hun overdenking over het lijden en sterven van de Heere Jezus. Helaas is de praktijk vaak anders. Hoe komt dat? De discipelen waren niet bij het kruis omdat ze onder andere uit angst gevlucht waren. Laat dat duidelijk zijn. Toch liggen er, meen ik, ook geestelijke lessen in.   

Weet je wat de oorzaak is dat veel ‘christenen’ elkaar niet vinden bij het kruis? Ja misschien wel met de mond, maar niet vanuit de beleving met het hart. Omdat men de weg van de Man van het kruis en de kruisweg niet wil gaan. Dat is een weg van minder worden in jezelf en meer worden in Hem. Dat is de weg van de geestelijke afbraak in jezelf. Dat is een weg tegen vlees en bloed in.  

Geestelijke weerstand tegen het kruis
De discipelen wisten wat ze aan Hem hadden en wilden nooit meer bij Hem weg (Johannes 6:67-69). Hem hadden ze door Zijn genade zo lief gekregen. Daar hoef je echt niet aan te twijfelen.
Zijn nabijheid was eten en drinken voor hen. Ze hadden het als het ware uit volle borst meegezongen: samen in de Naam van Jezus. Maar echt samen in de Naam van Jezus betekent dat mijn naam eraan moet. Dat wilde de Heere Jezus hun leren. Vandaar hun verzet toen de Heere Jezus hun verder ging leren dat Hij móest lijden en sterven (Mattheüs 16:21-23). Dat de weg naar de hemel via Golgotha loopt. De discipelen dachten zonder het kruis van Golgotha gered te kunnen worden. Met andere woorden: God leert Zijn kinderen altijd iets van Zijn recht én van Zijn genade. Die twee komen in het kruis op Golgotha tot elkaar in Jezus. 

Kom je dit nu ook niet tegen? Misschien herken je je wel in de discipelen. Nee, ik zeg niet dat je geestelijk precies dezelfde weg moet gaan als de discipelen. Laat dat maar aan de Heere over. Maar iets van die weerstand tegen het kruis zoals bij de discipelen, kun je bij jezelf tegenkomen. Vooral als je eerst zoveel liefde van de Heere hebt mogen ervaren. Dan valt het niet mee als de Heere je, voor je gevoel, geestelijk gesproken alles afneemt. Als Hij je laat vastlopen in jezelf. Wat een vijandschap komt er dan naar buiten.

Weet je wat daarvan de bedoeling is? Om je aan de voet van het kruis te brengen. Met andere woorden: dat Jezus, Jezus Christus voor je wordt. Verlosser van de zonden én verbreker van de zonden. Dat je niet meer over zonden en kruis spreekt, maar dat het beide beléving voor je wordt. Dan heb je geen zoetsappig christendom, maar de radicaliteit van zonde én van genade. 

Als ik in gedachten sta…
En het volk stond en zag het aan. Hoe sta jij bij het kruis deze laatste lijdenszondag? Met een blik van: ik sta erbij en kijk ernaar en verder doet het je niets. Onbewogen en ongeïnteresseerd.
Of ben je net als de discipelen op de vlucht geslagen? Misschien wel door genade liefde tot de Heere gekregen, maar nog zo weinig kennis van de kruisweg van de Heere Jezus. Misschien ben je net als de vrouwen, de dochters van Jeruzalem, die weenden om de pijn van hun lijdende Heer’ (Lukas 23:27). Maar ze dachten er niet aan dat ze zelf door hun schuld Zijn kroon hadden gevlochten en Zijn beker gevuld. Wel emotioneel bewogen, maar van korte duur omdat het het hart niet raakt. Echte bekering raakt hart en leven. Dat komt in de vruchten naar buiten. Het kan zelfs nog verder gaan. Want ook godsdienstige mensen uit Jeruzalem staan erbij. Het kunnen verschillende kerkgangers zijn van vandaag. Godsdienstig alles tot in de puntjes verzorgd, maar toch niets moeten hebben van Jezus en Zijn kruis. Of lijk je op die ruwe en spottende soldaten? Je kijkt niet zo nauw. Zo af en toe uit je dak gaan moet kunnen. Niet al te krap kijken.

Waar sta jij, en ik?
Wij kunnen om deze vraag niet heen. Wij horen bij één van de genoemde groepen. Het volk stond en zag het aan. Het volk: dus meerderen. Ten diepste zijn er maar twee soorten mensen op de wereld. Mensen die vijanden van het kruis van Christus zijn en blijven. En mensen die door genade door de knieën zijn gegaan. Dat zijn mensen die door de Heilige Geest worden geleid. Dan ben je gaan behoren bij dat volk waarvan God de HEERE is (Psalm 144:15). Dan begeer je niets anders te weten dan Jezus Christus en Dien gekruisigd (1 Korinthe 2:2). Dan herken je het geestelijk afgebroken worden in jezelf. Dan blijft er een rijke Christus over en een arme zondaar. Die twee passen bij elkaar. Dat is nog nooit anders geweest en zal ook nooit anders worden. De Heilige Geest maakt een zondaar steeds meer pasklaar voor de Heere Jezus. Zo wordt het waar dat wij niet meer in onze zonden leven, maar Hij in ons en wij in Hem.

Eén op Golgotha
Als het goed is zijn Gods kinderen één op Golgotha bij het kruis van hun Verlosser. Daar vallen alle strijdbijlen die christenen soms tegen elkaar opheffen weg. Die worden daar verbrand door de vlam van de liefde. Daar willen ze niet de meeste zijn, maar de minste. Dan belasteren en bevechten ze elkaar niet meer, maar bewonderen Hem. Eén in liefde tot Hem.

En het volk stond en zag het aan. Weer die vraag: waar staan wij? Eén op Golgotha in je afkeer van Jezus of één op Golgotha in je toekeer en liefde tot Jezus? Een derde mogelijkheid is er niet.
Herken je iets van die geschonken liefde tot Hem? Dank Hem ervoor en sta naar groei in de genade en kennis van de Heere Jezus. Herken je er niets van? Bekeer je tot God en leef. En het volk stond en zag het aan…