Merkwaardig

Onlangs had ik een merkwaardige ervaring. Enige tijd geleden was mij gevraagd om een stuk te schrijven dat gebruikt zou worden bij een officiële bijeenkomst. Aan dat verzoek gaf ik graag gehoor en zo zat ik te zwoegen op mijn bijdrage. Toen ik dat voltooid had, heb ik mijn pennenvrucht afgedragen, wetend dat het gebruikt zou worden bij die speciale gelegenheid. Voor diezelfde gelegenheid had ik ook een uitnodiging ontvangen. Zo was ik erbij toen het officiële en belangrijke praatje werd gehouden. In dat verhaal herkende ik dingen die ik zelf had aangedragen. Tóch raakte het me toen een bepaald gedeelte geciteerd werd - maar niet volledig.

Och, de andere toehoorders hebben misschien niets vreemds gemerkt. Het werd ook wel aardig gezegd. Maar ík wist dat het verhaal niet compleet was. Ik miste de context, die het geheel rijker en vollediger maakte. En toen, toen maakten mijn gedachten een sprong naar andere gelegenheden.
 
Hoewel mijn bijdrage iets "aards" betrof, iets dat vergankelijk is en in díe zin niet van levensbelang, vond ik het tóch jammer dat er enige verminking was opgetreden. Maar ik kon het gelukkig goed relativeren - toen ik het afzette tegen tal van andere verminkingen die ik óók heb meegemaakt. Want ik dacht aan God en aan Zíjn Woorden.
 
Wat heeft de Heere God ons een schat aan informatie, aan troost, aan aanwijzingen, aan vermaningen, aan oproepen, aan bemoedigingen en nóém maar op, achtergelaten. Wij wéten dat ook. Wij lezen dat ook in Zijn heerlijke Woord. Maar hoe vaak gebeurt het dat een officiële boodschap van God niet compleet wordt gebracht. Verminkt wordt. Onrecht wordt aangedaan. Tot schade van onszelf, ja, maar véélmeer tot oneer van de grote God, Die ons Zijn goede Woorden heeft gegeven.
 
Waarom toch? Waarom wordt Gods Woord zo vaak geweld aangedaan? Kunnen wij niet uit de voeten met Zijn boodschap als die misschien wel heel confronterend is? Laten wij dan maar -om welke reden dan ook- dingen weg? Omdat dat ons misschien gemakkelijker uitkomt? Wie houden we dan voor de gek?
 
Het kan goed zijn dat je geen raad weet met Gods boodschap. Maar dat is helemaal niet erg. Daar weet Gód wel raad op! Draai er dan niet omheen, vermink het woord niet, haal geen dingen weg of voeg niets toe, maar ga naar Gód met je vragen over moeilijke gedeelten. Híj is immers Raad! Hij hééft immers raad. Ga eerlijk met jezelf om, met je naasten, met... God.
 
Wat een flauwe afspiegeling is mijn eigen recente ervaring van wat Gód moet ervaren. Er waren geen schokkende zaken het gevolg van de onvolledige weergave van een bepaald gedeelte dat ik geschreven had. Tóch kan dat voor ons wél zo zijn als wij Gods Woord niet van A tot Z serieus nemen. Wat God zegt, dat bedoelt Hij ook. Daar hoeven en mogen wij niets van af doen. Hoe ernstig als we het beter denken te weten dan God Zélf. Afschuwelijk arrogant! En mogelijk lévensbedreigend...
 
Toch laat God ons nog tot op de dag van vandaag Zijn Woord. Neem Zijn Woorden serieus. Hij neemt jou ook serieus! Je vragen neemt Hij serieus, je worstelingen. Je blijdschap neemt Hij serieus en je bidden. Je zuchten en je zoeken. Ook jouw zonden neemt Hij serieus.
En het heerlijkst van alles: Het werk van Zijn Zoon Jezus Christus neemt Hij serieus. Acht dat offer, Zijn bloed níét onrein, maar vlucht tot het geslachte Lam, in de wetenschap dat er búíten Hem geen enkele redding is.
 
Ook jouw vluchten tót dat Lam neemt Hij serieus.
 
En ook Zijn eigen woorden: "Die tot Mij komt, zál Ik géénszins uitwerpen!" Wat een zegen dat Hij ook dát serieus neemt - en wát een genade.