Eenzaamheid is lepra van het westen
Habakuk.nu | Geen reacties | 07-10-2009| 13:51
‘CBS-demograaf Jan Latten voorziet dat eenzaamheid onder ouderen een serieus probleem wordt.’ Een simpel zinnetje in de krant waar – zoals bij veel simpele zinnetjes in de krant – een wereld van leed achter schuilt. Eenzaamheid is iets verschrikkelijks. Helemaal wanneer je de laatste jaren van je leven doorbrengt in eenzaamheid. Voor veel ouderen moet het voelen alsof de samenleving hen uitrangeert. Zolang ze productief waren, kregen ze aandacht. Maar die tijd is schijnbaar voorbij.
Econoom Lans Bovenberg deed onlangs een opvallend voorstel om eenzaamheid onder ouderen te bestrijden. Hij stelde voor om werkloze 55-plussers verplicht klusjes te laten doen voor zieken en bejaarden. Zo snijdt het mes aan twee kanten. Actieve senioren blijven betrokken op de maatschappij en voor hen die dat nodig hebben is extra ondersteuning ruimer voor handen dan nu het geval is.
Geen gek idee. En waarom je zou je 65-plussers ook niet zo'n plicht opleggen? Bijvoorbeeld tot hun 67e, met behoud van AOW-rechten. Natuurlijk is het wel een beetje jammer dat ouderenzorg dan tot een plicht wordt. In een gezonde samenleving is dat niet nodig, zou je zeggen. En helemaal niet in een samenleving met een redelijk percentage christenen.
Ingeslotenen
Op een congres sprak Moeder Theresa (1910 - 1997) haar toehoorders eens aan over de ‘lepra van het westen'. Ze doelde op de mensen die, door iedereen in de steek gelaten, hun dagen in eenzaamheid slijten. Moeder Theresa noemde hen ‘de ingeslotenen'. Ze benadrukte hoe noodzakelijk het was dat er binnen het gezin weer gebeden werd en dat men oog moest hebben voor de noden van zijn naasten.
Dat is inderdaad wat we nodig hebben. ‘Voor God de Vader is alleen dit reine, zuivere godsdienst: weduwen en wezen bijstaan in hun nood, en je in acht nemen voor de wereld en onberispelijk blijven', schrijft Jacobus. Dat dreigen we als westerse christenen wel eens te vergeten.
