Dominee Lagendijk van de HHK te Goes is onze laatste gast in dit seizoen (7) van Pastorie online. De predikant verhuisde zo’n 3 jaar geleden van de dorpjes Zwartebroek en Terschuur in de Gelderse Vallei naar de stad in Zeeland en dat was echt wennen, zo vertelt hij.
De gemeente maakte een enorme groei door van 60 naar 500 leden in de afgelopen 5 jaar. De mensen komen veelal over uit de omliggende Gereformeerde Gemeenten. Omdat de nieuwkomers uit een andere kerkelijke traditie komen, zijn er overstapavonden waarin praktisch uitgelegd wordt wat hervormd zijn inhoud. Ook wordt er gevraagd om een tijdje mee te leven en diverse diensten (doop, avondmaal) mee te maken om goed te kijken of de Hersteld Hervormde Kerk wel bij hen past.
Hoe wordt voorkomen dat zo’n verscheiden gemeente een eenheid blijft? Ds. Lagendijk wijst op het belang van de verbinding in het Woord en de Heere Jezus. Daarbuiten is er vrijheid in leer en leven. Buitenmuren moeten niet hoog opgetrokken worden met allerlei regeltjes waaraan iedereen moet voldoen. We moeten elkaar vinden in Schrift en belijdenis en dan is er vaak ook mildheid ten opzichte van de andere met een afwijkende mening over bijzaken.
De Goese voorganger liet eerder weten dat er elke avondmaalsviering nieuwe mensen aangaan die vertellen over hoe ze de Heere Jezus hebben gevonden. Bij de meeste huisbezoeken gaat het al snel over Christus en het geloof in hem. Ook kinderen en jongeren veranderen. Je zou kunnen concluderen dat er een opwekking gaande is. Maar dat vindt de predikant een verkeerde aanname. Daaruit zou je kunnen herleiden dat het normaal is dat kerkgangers Hem niet kennen. Je hebt eerder wat uit te leggen als er geen mensen tot bekering komen dan andersom, vindt hij. De Heilige Geest paart zich aan het Woord en heeft belooft dat Hij dan werkt.
De eerste vraag is van iemand die is opgegroeid in een gemeente waar het tot bekering komen een soort geluk is en je Jezus niet zomaar kunt aannemen. En die bagage blijft hem/haar negatief beïnvloeden. Er is maar 1 manier om daarvan los te komen, reageert ds. Lagendijk. Door je vast te houden aan wat de Heere in Zijn woord openbaart. Lees bijvoorbeeld Jesaja 55:6-7. Daar staat dat heel mooi: “Zoekt den HEERE, terwijl Hij te vinden is; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is…zo zal Hij Zich Zijner ontfermen".
In ‘Het evangelie delen met jonge kinderen’ vertelt een grote zus aan haar broertje en zusje over haar persoonlijke geloof en eeuwig vooruitzicht. Ze vraagt zich later af of ze hier wel goed aan gedaan heeft. Zijn ze hier niet te jong voor? Geloof is niet iets persoonlijks waar je niet over spreekt, aldus dominee Lagendijk. God verwacht van ons dat we open zijn over onze relatie met Hem. Juist kinderen die nog zo onbevangen zijn, moeten we vertellen over het grootste kado wat mogelijk is. Laten we vooral open zijn over wat God wil geven en worden zoals een kind.
Een derde kwestie gaat over 'Lastig om over geloof te praten met familie'. Het gezin van de vraagsteller is daar niet heel open over. Ze zou hier heel graag met haar naaste omgeving over willen praten, maar weet niet hoe. Soms probeert ze het wel, maar vaak blijft het erg oppervlakkig en is het gesprek zo weer naar een ander onderwerp. Het kan volgens dominee Lagendijk zo zijn dat ouders hier niet mee op zijn gegroeid in gezin en kerk. Dan weten ze niet eens welke taal en woorden ze moeten gebruiken om dit onder woorden te brengen. Alle reden dus om hier al vroeg in de opvoeding mee te beginnen. Laten we niet vergeten dat de Heilige Geest ons ook hierbij wil helpen. Hij wil ons de woorden geven om te getuigen.
