De situatie van christenjongeren in India

Jan van den Brink | Geen reacties | 28-02-2019| 10:38

Onlangs maakte Jan van den Brink, panellid van Refoweb's vragenrubriek, een reis naar India. Zijn dochter, die een jaar lang vrijwilligerswerk in een kindertehuis aldaar deed, ging ook mee. Voor Refoweb schreven ze het onderstaande verslag. Want: "Het is goed om dit soort bemoedigende berichten te delen en het getuigenis over het christelijke lectuurwerk bredere verspreiding en aandacht te geven".

Vorige maand hebben mijn dochter en ikzelf een reüniereis naar India gemaakt. 10 jaar geleden had ik een zakelijke relatie met een groot bedrijf in India, in New Delhi, en gedurende die periode heeft mijn dochter een jaar in een kindertehuis, Ashirvad home, gewerkt. In die periode hebben we een aantal goede vrienden gekregen in dat land. Met een aantal oud-collega’s hebben we contact gehouden; een groot aantal van de kinderen van het tehuis destijds zijn inmiddels volwassen en we zagen ernaar uit al die mensen weer eens te zien.

India is de laatste jaren vanwege haar twijfelachtige positie in de landen ranglijst christenvervolging negatief in het nieuws geweest (Op de dag  van ons vertrek naar India verscheen een bericht in het RD dat de situatie van christenen in het land verslechterd was. India is een land van grote religieuze tegenstellingen. Sinds 2014 is de nationalistische Hindoeïstische partij, de BJP aan de macht en in een groot aantal staten zijn de zogenaamde anti-bekeringswetten van kracht. De positie van de christelijke minderheid is in sommige noordelijke staten slecht vanwege de activiteiten van extremistische groepen Hindoes. Hoewel slechts 2,3% van de bevolking christen is in het land waar 1,3 miljard mensen wonen moeten we ons wel realiseren dat er in absolute aantallen in India meer christenen wonen dan de totale Nederlandse bevolking! Op de website van Open Doors wordt over diverse concrete christenvervolgingen verslag gedaan.

Desondanks groeit de kerk in India en het is bemoedigend om te zien en te horen hoe christenen in India hun vertrouwen stellen in de Heere God  en Hem in alles voor het dagelijks leven nodig hebben.

Wij bezochten een pastorsechtpaar die kerkplantingswerk verrichten in de deelstaat Chhattisgarh (een van de staten waar anti-bekeringswetgeving van kracht is).  Ze leiden een kleine christelijke gemeente die samenkomt in hun huiskamer van 4 bij 4 meter, waar ’s zondags dan een kleine 30 mensen samenkomen om naar Gods Woord te luisteren. De meeste bezoekers zijn nog niet zo lang christen en Pastor Pani moet zijn werk doen zonder bijvoorbeeld in de stad evangelisatiecampagnes te kunnen houden. In plaats daarvan bezoekt hij mensen die om welke reden dan ook in zorgelijke omstandigheden verkeren en daar vraagt hij dan om samen met hen tot God voor hun noden en zorgen te bidden. Bidden wordt niet gezien als evangelisatiewerk, maar dat is het natuurlijk wel.  Voor de betrokkenen betekent het dat iemand naar hen omziet en dat hun noden bij de levende God worden bekend gemaakt. En de Heere hoort deze gebeden. Ontroerend is het om te horen hoe de Heere deze diakonale trouwe zorg zegent om harten voor Hem te laten buigen. Er was een man die in grote maatschappelijke nood verkeerde (arm en werkeloos geraakt) die op het gebed opening vond in een groentestalletje met een geleende kar, en die inmiddels weer een waardig bestaan heeft weten op te bouwen en in staat is om een eigen kar aan te schaffen met zijn eigen verdiende geld. Van deze zegeningen kreeg God  de eer en  het was mede een middel tot ootmoedige bekering.

In Haiderabad hebben we onze vriend Kumara bezocht. Kumara leidt o.a. een christelijke uitgeverij (met de naam: Speiro, grieks voor: zaaien). In de staat Telangana, waar Haiderabad de hoofdstad van is, is de situatie minder ernstig  dan in de noordelijke staten, maar ook daar zijn de Christenen een kleine minderheid. Kumara werkt samen met en wordt gesteund door het deputaatschap Bijbelverspreiding van de Gereformeerde Gemeenten (de Dutch Reformed Tract Society, DRTS) . Onderstaande videofragmenten van de website van de  DRTS geven een ontroerend getuigenis van de situatie van christen-jongeren in India en het belang van lectuurwerk in dit grote land. Graag breng ik deze video’s middels dit verslag onder de aandacht van het Refoweb-publiek, want beelden en getuigenissen zeggen meer dan ik hier in mijn woorden kan verslaan.

Indiase jongeren

Belang lectuurwerk

Na ons bezoek in Haiderabad  hebben we nog een bezoek gebracht aan het kindertehuis Ashirvad home (de naam Ashirvad komt uit de Hindi-taal en betekent: zegen). De bedoeling was om de reis (600 km) per trein te maken, maar op het laatse moment bleek dat ons treinticket niet goed was geboekt. Met hulp van onze Indische vrienden konden we alsnog een ticket bemachtigen tot halverwege, in Guntur. In deze plaats woont pastor Vinay, uit de kring van Kumara, die ons rond 23 uur ’s avonds oppikte van het treinstation en ons bij een interregionaal busstation bracht waar we verder konden met een nacht (slaap) bus. Weinig geslapen, maar wel weer een Indische ervaring rijker, ”slapen” in een bus over een snelweg langs de oostkust van India met om de paar kilometer een speedbreaker en veel getoeter...

Tijdens de wachttijd op de bus hebben we nader kennis gemaakt met het werk van pastor Vinay. Hij is mede organisator van vakantiebijbelclubs in de regio. Zijn dochter deelde met ons  foto’s van zo’n vakantiebijbelkamp met 400 kinderen; aan alle kinderen werd een vertaalde kinderbijbel van Van Dam uitgedeeld. Nog eens een onderstreping van de mogelijkheden en het belang van het vertaal en literatuurwerk.

Kinderbijbelkamp: prijsceremonie; op de voorgrond liggen de uit te delen kinderbijbels klaar

Kinderbijbelkamp: de Bijbelverhalen worden afgewisseld met zingen en dansen

Kinderbijbelkamp: na het uitdelen van de kinderbijbels worden groepsfoto’s gemaakt

Na deze nachtelijke reis en deze ongeplande ontmoeting bezochten we onze oude vrienden in het kindertehuis Ashirvad en de kinderen die inmiddels tot teenagers en sommigen ook tot volwassenheid zijn gegroeid. We zagen hoe het in de kinderjaren gezaaide zaad vrucht heeft mogen dragen. God alleen de eer!

Met veel indrukken en verblijd mochten we weer naar huis terugkeren. Bid voor de Christenen in dit grote land. En als je het literatuurwerk wilt steunen: meer dan aanbevolen!