Marijke Rots: “Het is wel leuk om tussen al die dominees te staan”
Refoweb | 1 reactie | 24-05-2017| 15:22
Meer dan tachtig (!) pagina’s vragen en antwoorden staan van haar op Refoweb en inmiddels heeft ze -als eerste panellid- ook in het duizendste probleem online geadviseerd. Ze staat bekend om haar no-nonsens antwoorden en heeft inmiddels als ongeëvenaarde ‘moeder’ van Refoweb haar eigen niet-officiële en ongeregistreerde fanclub. De 70-jarige Marijke Rots-de Weger uit Aalten is een niet meer weg te denken fenomeen op de grootste christelijke jongerensite van ons land. Refoweb zocht de oma van zestien kleinkinderen op en voelde haar in een Duits restaurant in de buurt van Aalten aan de tand.
Je zou denken dat er na een dertienjarig vrijwillig dienstverband en duizend soms wonderlijke en expliciete vragen, er enige Refowebmoeheid ontstaat. Niets is echter minder waar. Marijke oogt nog even fris, fruitig en gemotiveerd als op 2 september 2004 toen de opvolgster van Alie Hoek-van Kooten haar eerste vraag beantwoordde als panellid. Indertijd kreeg ze slechts een enkele vraag per maand voorgeschoteld. Inmiddels zijn dat er meestal meer dan tien. Aan haar gerichte vragen veelal, want een relatie heeft pas toekomst als Marijke alle al dan niet vermeende hindernissen voor (of in) een huwelijk uit de weg heeft geruimd. Althans... zo lijkt het vaak. “Het heeft me ook veel geleerd. Vooral eerst goed lezen wat er nu eigenlijk staat en pas daarna een antwoord formuleren.”
Hoeveel relaties de Aaltense pastoraal werker nieuw leven heeft in- of afgeblazen zal wel nooit duidelijk worden, maar dat haar invloed groot is mag inmiddels duidelijk zijn. Toch laat ze haar leven niet door de vragenrubriek bepalen. Ook daar is ze nuchter genoeg voor. “Natuurlijk vind ik het nog steeds leuk om te doen, maar ik voel me niet verplicht tot een directe reactie. Er moet gelegenheid en zin zijn. Ik doe meer dingen, zoals een aantal uren mantelzorg/begeleiding van mijn zeer hoogbejaarde cliënt. Ook mag ik regelmatig een weeksluiting verzorgen in een van de Aaltense verzorgingshuizen. Mooi werk, dat de verbinding tussen het omgaan met ouderen en met jongeren diepte geeft. Je vroeg me of ik het werken voor jongeren leuk vindt: zeker, want ménsen zijn boeiend in hun eigen levenssituatie, met hun eigen verhaal dat naarmate leeftijd korter of langer kan zijn! Inspiratie krijg ik zodra ik de vraag lees. Ik stel mijzelf eerst altijd twee vragen: (1) wat ís het probleem en (2) wie hééft het probleem. Dan ontstaat er vanzelf een antwoord in mijn hoofd. Daarna lees ik mijn bijdrage nog een keer door op taalfouten en onvolkomenheden. Zodra ik tevreden ben, stuur ik het door en dan ben ik het ook kwijt. Ik kan een probleem vrij eenvoudig loslaten, omdat het niet mijn probleem is, maar dat van een vraagsteller.”
Minder bekend is dat een belangrijk deel van de antwoorden tot stand komt vanuit “La casa pesa” of “La roccia riposa” op Villaggio Olandese in Noord-Italië, waar Marijke en haar man Arnold een tweetal vakantiehuisjes bezitten en waarvan er één te koop staat. En met een glas koele wijn op een zwoele avond met zicht op het Lago Maggiore, rollen de regels als vanzelf uit de laptop, doorspekt met de nodig humorvolle nuchterheid. Dol op Italiaans ijs is ze trouwens ook...
Felicitaties voor Marijke
Dat ze het eerste panellid is met duizend vragen en antwoorden, vindt ze niet echt bijzonder. “Ze zijn gewoon één voor één bij me binnengekomen. Ik heb ze niet allemaal tegelijk beantwoord,” reageert ze nuchter. “Het is wel leuk om als hbo-theologe tussen al die dominees te staan. Tenslote kwam ik als stagiaire tijdens de opleiding aan de CHE bij Refoweb binnen. Ik ben ook dankbaar dat ik dit mag doen en ik hoop ook dat mijn antwoorden andere bemoedigen en zo nodig troosten.” Minder te spreken is ze over sommige reacties van Refowebbezoekers bij haar antwoorden. “Je merkt daaruit dat er mensen zijn die de vraag niet of slecht hebben gelezen. Eigenlijk zou men zichzelf een gedragscode moeten aanmeten: 1. Trek de integriteit van de ander niet in twijfel. 2. Oordeel niet te snel. Christenen horen dat niet te doen. De hele wereld kan meelezen. 3. Het gaat om het probleem van de vraagsteller, niet persé om dat van de lezer.”
De meest vreemde vraag (“domme vragen zijn er niet, wel domme antwoorden”) die Marijke voorgeschoteld kreeg was die van een jongen van wie zijn vriendin een Brazilian Wax-behandeling onderging. “Ik wist niet eens wat het was. Die knul was vooral bezig met zijn eigen begeerten en legde dat bij het meisje neer. Daar kwam ik pas achter nadat het antwoord online stond en die jongen zelf een reactie schreef. Soms heb je wel eens het idee dat er fake-vragen worden gesteld, maar je weet het nooit zeker. Daarom neem ik alles serieus.”
Van geheel andere orde was een vraag van een meisje dat van een brug wilde springen. “Tja, wat moet je dan schrijven... Ik heb dat naar beste eer en geweten gedaan. Blijkbaar heeft het antwoord destijds geholpen, want ze reageerde later zelf.”
Door haar intensieve betrokkenheid bij Refoweb is Marijke Rots inmiddels een BN’er geworden in refokring. Niet dat ze achtervolgd wordt door handtekeningenjagers, maar haar adviezen worden ook buiten deze jongerensite serieus genomen. Zo mocht ze onlangs op het HHJO-bureau meedenken en –praten over het nieuw te vormen jeugdbeleid. “Als ik tijdens vakanties in de kerk zit vraag ik mij wel eens af of er mensen aanwezig zijn die mij kennen.” Hoewel ze diverse opleidingen heeft afgerond in de hulpverlening en meer dan bevoegd is, probeert ze persoonlijke contacten na een eerste contact via Refoweb zoveel mogelijk af te houden. Dat laatste wil ik niet omdat ik dan dikwijls andere therapeuten in de weg zit, die al met de vraagsteller aan de praat zijn of zijn geweest. Het anonieme karakter van het Refoweb is niet de geëigende manier om cliënten te krijgen of te verwerven. Wél om eventueel door te verwijzen of de drempel, om naar een professional te gaan, helpen verlagen. Ik voel me meer 'een schakel in een proces van bewustwording voor de vraagsteller' dan een hulpverlener zélf. Juist vanwege het unieke van de mogelijkheden én de onmogelijkheden van de vragenrubriek.”
Verbaasd is het jubilerende panellid over de grote onzekerheid maar vooral ook angst waarin velen in onze achterban lijken te verkeren, mede veroorzaakt door het huidige wereldgebeuren. En juist angst is een slechte raadgever! Angst en wantrouwen gaan hand in hand en veroorzaken ontkénning van God Die regeert! Een God die de overwinning al behaald hééft! We leven in Zíjn wereld: Hij laat niet los –nu niet en nooit niet!- het werk, dat Hij eens begonnen is te doen. Ook in onze levens. Ja, als kleine mensen moeten we deze machtige woorden iedere keer weer horen en ons eigen maken, toch?”
Tot slot heeft ze ook nog enkele adviezen voor stelletjes en (toekomstige) echtparen. “Praat met elkaar. Er wordt teveel verondersteld en te weinig gecommuniceerd. Gesprekken in relaties zijn vaak oppervlakkig. Er is niet altijd een ‘begeerte om elkaar te leren kennen als persoon, maar al snel gaat het om: ik, ik, ik en míjn begeerten, in plaats van wie ben jij, en wie mag ik voor jóu zijn! Je moet de intentie hebben om elkaar te willen leren kennen, niet om elkaar te veranderen. Dat kun je alleen met jezelf doen.”
