Knielen op een bed violen - de film

Absolute aanrader, deze film! Je wordt helemaal meegenomen in het verhaal.

@10249 Je noemt deze film een aanrader, en ik ben er eerlijk gezegd ook nieuwsgierig naar. Toch houden de volgende zaken mij tegen:

1. Er wordt (hoewel weinig) in gevloekt
2. Er wordt een kerkdienst nagespeeld
3. Er wordt een karikatuur van ds. Paauwe neergezet, die, hoewel hij zijn fouten had, toch een dienaar van God was.

Ik vraag mij af: als ik deze film kijk, geef ik daarmee God de eer of heb ik mijn naaste lief zoals mijzelf? Kan ik net zo frank en vrij naar mijn behoudende naaste/ Paauweanen kijken als vóórdat ik de film keek?

Ben benieuwd hoe jij hier tegenaan kijkt...

De film vind ik zeker geen aanrader. Kan het niet anders formulieren; vond het 'spotten'.

@ Jaleco,
Ik kan me voorstellen dat er wat punten zijn die je tegenhouden. Daar moet ieder uiteindelijk zijn eigen afweging in maken. Hieronder mijn afwegingen t.o.v. jouw punten:
1. Ik kan me even niet herinneren dat er in gevloekt werd, maar wil het gelijk van je aannemen. Wanneer je dit consequent doortrekt, zou je ook niet meer naar het winkelcentrum o.i.d. kunnen, want daar wordt ook gevloekt. Verschil is wel dat je het nu van te voren weet van de film, maar tegelijk is vloeken ook een werkelijkheid hier op aarde waar we niet aan ontkomen. Ik voel me dus niet direct medeverantwoordelijk als iemand in een film vloekt en ik heb dat gehoord.
2. Een kerkdienst naspelen staat voor mij niet gelijk aan fout. Ze hebben geprobeerd de sfeer/het verhaal neer te zetten van een bevindelijk-gereformeerde stroming en ja, daar is een kerkdienst of gezelschap etc ook een onderdeel van. God is een heilig God en wil niet dat er met Hem gespot wordt, maar ik geloof niet dat het doel van deze film of het naspelen van een kerkdienst valt onder spotten met God. Het is onderdeel van een verhaal en dat hebben de makers proberen weer te geven. Dat is wat anders dan dat je Zijn Naam te kijk zet.
3. Het boek bevat ook deels een karikatuur, hoewel het grootste deel toch wel gebaseerd is op waarheidselementen. En dat dominee Paauwe een dienaar van God was, dat betekent voor mij niet dat er daarmee niet kritisch gekeken mag worden naar de manier waarop hij de dingen deed. In principe zijn we allemaal dienaren van God, hoewel de dienst anders kan zijn bij de één of de ander.

Ten slotte: geef je God de eer als je naar deze film kijkt en heb je je naaste lief als jezelf? Ook dat is iets waar geen eenduidig antwoord op te geven is. Ik denk dat het er heel erg aan ligt met welke intentie je gaat kijken. Voor mij persoonlijk heb ik gemerkt dat ik helemaal meegenomen werd in het verhaal, zoals ik hiervoor al schreef en daar kon ik (vooral achteraf) wel van genieten. Ik houd van verhalen die me pakken, die me aangrijpen. En ik denk dat God rustig naast mij had kunnen zitten, ik had niet het idee dat God er niet bij kon zijn op het moment dat ik de film keek.

@10249
Dank voor je uitgebreide reactie!

Ik begrijp dat de één het wel als spottend ervaart en de ander niet. Het valt ook moeilijk te bepalen of het dat daadwerkelijk is, of niet.
Als je hoort dat een ander vloekt, wordt je besmet met deze zonde. Het valt in je gedachten en soms blijft het zelfs nog nahangen. Je doet in die zin geen zonde, maar wordt wel verontreinigd door de zonde.
Als je naar de winkel gaat en iemand vloekt, valt dat moeilijk te voorkomen. Bij een film of boek vind ik dat heel anders, aangezien je er bewust voor kiest dit te lezen/kijken. Je kiest dan bewust voor besmetting (in jouw geval wist je dan niet dat er gevloekt werd, dat wordt dan weer anders).
Het boek en de film zijn niet gemaakt om God de eer te geven maar beiden hebben een heel ander doel (wat het doel is, kan ik niet bepalen, maar het heeft niet tot doel God te verheerlijken).
Wat je derde punt betreft, mijn buurvrouw heeft de film ook gezien, en elke keer als ds. Paauwe in beeld kwam, ging er een golf door de zaal 'Daar istie weer!' (en niet in positieve zin als je begrijpt wat ik bedoel). Dat lijkt me geen positieve uitwerking.

Ik wil je niet afrekenen op het feit dat je deze film gekeken hebt, maar wat mij betreft kunnen we wel eens kritischer naar ons film-kijk-gedrag kijken, en zeker niet dit soort films aanmoedigen. Het brengt ons volgens mij geen stap dichter bij de hemel. Zo laat ons dan afleggen alle last en zonde die ons lichtelijk omringt (Hebr 12:1) .

Ik sluit me bij Jaleco aan.

Heb me aan de trailer gewaagd maar die vond ik al vreselijk, laat staan de film. Maar ik ben nogal conservatief wat dat betreft. Ik vind een film al snel eng, werelds, goddeloos. Laten we ons ver houden van films. Kostbare genadetijd gaat verloren tijdens het kijken van films. "Heb de wereld niet lief nog hetgeen wat in de wereld is."

Begrijp werkelijk waar niet dat er blijkbaar 'christenen' zijn die naar deze film kunnen kijken. De spot wordt gedreven met de HEERE, met Zijn Woord, met zijn kinderen en met zijn dienaren. De duivel gaat rond als een briezende leeuw... Dat laat deze film ook weer zien! Ds. Pauwe wordt weggezet als een 'godsdienstfantast'; terwijl de inhoudt van zijn preken vol zijn van genade en waarheid, vol van Christus en Zijn gerechtigheid.

Paauwe heeft m.i. een ongekende ravage aangericht door te verkondigen dat men niet meer naar de kerk moet gaan. Dat duurt voort tot op de dag van vandaag. De personages in 'Knielen' zullen best een karikatuur zijn maar het lijkt me geen reden om het maar goed te praten.

@Hopende84

Van harte mee eens!

@henkie
De zonden van Luther mbt anti-judaïsme vallen ook niet goed te praten, maar zijn ze het daarmee waard om door het slijk te halen?

Lees het boek zou ik zeggen! Ik lees t op dit moment. Het schokt me. Hoofdpersoon wordt bijna gestalkt door leden van de thuisleesgroep, waar hij in tijden van nood totaal geen steun van krijgt. Er wordt een leer gepreekt die echt niet Bijbels is. Bekeringen worden continue in twijfel getrokken, je moet God zelf gezien hebben en dan nog is er twijfel want de duivel kan ook als een engel des lichts verschijnen. Thuis wordt op zondag uren preek gelezen waar het hele gezin aan mee moet doen, de toon is galmend en schreeuwerig. Ingewikkelde taal uit de zestiende eeuw waar een normaal mens niet veel van begrijpt.
Sociaal leven is er amper, met mensen omgaan die uit een lichtere kerk komen is gevaarlijk. Zij dwalen. Ze doen zelfs hun kinderen niet op christelijke scholen, zeer gevaarlijk voor de waarheid.
Als je als kind hierin groot komt is de kans heel groot dat je je er tegen gaat afzetten of moedeloos maar mee blijft gaan met de gedachte dat het toch niet voor jou is. Je bent overgeleverd aan een God die er maar weinig op het oog heeft. Gods woord blijft een duistere zaak, ook als je Hem wel kent. Het leven hier doet er niet veel meer toe. Je moet het maar aanvaarden zoals het komt, hopen dat het meevalt en valt het niet mee dan is het Gods wil, waar je niets tegen kunt doen. Je mag hopen dat God je bekeerd, want dan kom je in ieder geval na dit leven nog goed terecht.

Nee.... lees het boek en schrik zelf.

Ds Paauwe staat een bekering voor die niet Bijbels is. Een soort vierschaar-bekering, visioenen met God, Zijn stem letterlijk horen. Als iedere gelovige zo'n bekering moet krijgen, is 99% van Gods Kerk onbekeerd.
Paauwe gaf een heilzame reactie op allerlei vroomheid zonder genade, maar deze ontaardde in de praktijk in een overreactie waardoor schuchtere gelovigen bij Christus werden weggehouden. Zijn theologie en prediking kregen zodoende een wettisch karakter, terwijl hij het tegenovergestelde bedoelde.

Het boek vind ik niet spottend geschreven eerder realistisch. Deze ds heeft veel schade aangericht. De nakomelingen van de thuislezers die zelf ook nog thuislezen zijn zo passief en er is zo weinig hoop. Ga maar eens een gesprek aan met hen, je zult zien dat je er weinig uit krijgt. Ze willen geen inhoudelijk gesprek met jou, veel te gevaarlijk. Ik vind het bijna sektarisch.

@3parels
Zelf ben ik als thuislezer (niet als Paauweaan, maar er waren wel contacten met hen) opgegroeid. Ook heb ik het boek gelezen (jaren terug). Natuurlijk herkenbare dingen. Pijnlijk scherp soms.
Toch heeft Jan Siebelink zelf gezegd dat hij ook dingen toegevoegd heeft die niet waar gebeurd zijn. Denk bijvoorbeeld aan de erotische scène in het boek. Doordat ware dingen en niet-waargebeurde dingen in elkaar overgaan, is het niet helder wat er nu gespeeld heeft. je herkent dingen, maar door bijv. de erotische scène worden dingen in ene hele ander daglicht gesteld (namelijk dat zijn vader een huichelaar is). Je kunt daarom uit het boek en de film geen conclusies trekken hoe het onder Paauweanen aan toe gaat. Want een deel is verzonnen en een ander deel is waar, of is het aangezet om het mooier te laten lijken.
Ds. Paauwe preekt dat bekering altijd in 'een punt des tijds' was. Geen bekering die 17 jaar duurt. Je wordt van dood levend gemaakt. Vergeet niet dat hij in een tijd leefde, waar die leer nog alom heerste.
Een voorbeeld van een uitspraak van hem.
Mensen kwamen bij hem om hun kinderen te laten dopen. Hij doopte alleen kinderen van gelovige ouders. Hij vroeg of ze bekeerd waren. Nee.
Zijn antwoord: dan moet u zich nú bekeren, dan kunt u uw kinderen laten dopen.
Op dat punt heeft hij in latere tijd zijn hele theologie gehangen. Als je zijn preken leest, gaat het vooral daarom. Verder heeft hij een keer gedroomd dat hij als enige uit een brandende stad werd gered. Zijn invulling daarvan: de brandende stad is de Hervormde Kerk, en ik ben nog de enige ware dominee (omdat hij de bekering in een punt des tijds zo nadrukkelijk leerde). Toen hij uit de Hervormde Kerk gezet is, zijn mensen hem nagevolgd. Na zijn dood was er dus geen ware predikant meer over.
Zijn volgelingen zijn veel fanatieker dan hijzelf. Ik vraag me af of hij deze situatie gewild had (ik denk van niet).

In het boek proef ik de strijd van hans die enerzijds met God wil leven, maar aan de andere kant is eer geen God die zich over Hem ontfermd. Hij voelt zich continue verlaten, tekort schieten, ziet zijn gezin als verloren (de kans dat zij bekeerd zouden kunnen worden is zeer klein!). Hij is stiekem, omdat hij bang is afgewezen te worden. Aan de andere kant wijst hij zelf steeds zijn vrouw en kinderen af door er gewoonweg niet te zijn. Hij is geen priester in zijn gezin. De erotische scène zet ik meer in het daglicht van zijn verlangen naar warmte en liefde, waarom zou hij deze scène ineens verzonnen hebben? En seks en gelovig zijn gaat prima samen hoor.
Hans zijn geloofsleven is geen leven vanuit de verlossing, hij leeft alsof hij niet verlost is. Hij ervaart geen vreugde. Alsof God hem verlaat en alsof hij elke keer weer opnieuw verlost moet worden.
Wat Jan Siebelink gezien heeft is een gezin waarin God niet juist gediend wordt. Een karikatuur van een gelovige vader. Ongetwijfeld zal Hans geloof hebben gehad, maar door zijn eigen jeugd is dit een bekrompen geloof geworden. De predikers in dit boek hebben God niet aangeprezen, maar zijn passief en stellen allerlei voorwaarden en zetten overal vraagtekens achter. Een gevaarlijke zaak wat veel mensen bij God weghoudt, Gods werk veracht. Zelf zijn ze overtuigd van hun eigen gelijk waardoor zij iedereen weghouden uit de gemeentes.

Zelf sta ik in contact met thuislezende mensen. Zij wachten op een soort van bijzondere ervaring waarin God aan hen verschijnt. Ze leven hier hun leven maar een beetje want de kans is klein dat dit gebeurt. Ze moeten er hier het beste maar van maken, straks wacht immers de verschrikkelijke hel. Ondertussen kunnen ze met dit te weten rustig doorleven. Ik snap niet hoe! Ach, als we het straks niet hebben (die kans is immers heel groot) dan moeten we er hier nog even van genieten. Wel op een nette manier natuurlijk, maar dan hebben we het hier nog beter. Zo komt het bij mij over. Het schokt me altijd dat te beseffen!

@Jaleco: Het voert te ver om die 2 (appels en peren) te gaan vergelijken maar laat ik het er op houden dat ik Luther ken vanwege zijn Reformatie en Paauwe vanwege zijn oproep tot thuislezen.

@3parels: Je bent bekend met het verschil tussen feit en fictie in een roman?

Natuurlijk weet ik dat er in deze roman ook fictie zit. Maar het gaat mij om de grote lijn! En dat is dat deze schrijver een verkeerd Godsbeeld mee heeft gekregen en door het leven dat zijn vader leidde helemaal in de war is geraakt over wie God is en Wie Hij wil zijn voor mensen. Dat vind ik erg schadelijk. Dat je vader zo streng gelovig is dat alles moet wijken voor een geloof waarin het aardse niet meer telt, ook de gewone dingen. En dat is nou juist zo fout. Zijn vader leefde in een wereld waarin zijn gezin geen plek had, zij mochten niet mee naar de bijeenkomsten, hij wilde hen er buiten houden. Ze mochten niet weten dat hij veel geld uitgaf aan boeken, geld wat heel nodig was voor het bedrijf en de schulden. Zulk gedrag gaat regelrecht in tegen hoe God wil dat we omgaan met ons gezin. Zijn vader gaf geen getuigenis over de liefde die de Heere voor mensen heeft. Geloven was zo voor het gezin een vorm, er mocht veel niet en er moest van alles maar wat het leven met de Heere nou inhield daar werd niet over gepraat. Hij moest na de dood van zijn vader nog uitzoeken hoe hij bij God zou kunnen komen, terwijl zijn vader juist degene had moeten zijn die Hem daarin had moeten voorleven. Het passieve van 'wacht maar af' komt heel duidelijk naar voren in de aflevering van Adieu God. Schadelijk voor de ziel!

http://www.eo.nl/gelovenprogramma/adieu-god/detail/aflevering/jan-siebelink-20151115t224130

@3parels
In mijn omgeving zie ik ook mensen die zich afzetten tegen hun opvoeding omdat ze een andere weg hebben gekozen. Vaak wordt de situatie dan nog flink overtrokken, om het nog interessanter te maken. "Bij ons thuis was het nog erger dan bij Jan Siebelink"

Jan Siebelink heeft overigens zelf gezegd dat de erotische scène fictie is en dat er meer zaken instaan die fictie zijn.
Je kunt daarom niet zeggen dat die schrijver het één en ander heeft meegemaakt, omdat je de waarheid niet weet over zijn opvoeding.
Natuurlijk zijn er herkenbare zaken, ook onder ons. Wij moeten zeker daarom in de spiegel kijken. Maar niet alles klakkeloos uit het boek overnemen en daar conclusies aan verbinden.

Wie zegt bijv. dat dit waar is, of juist verzonnen?

"Zijn vader leefde in een wereld waarin zijn gezin geen plek had, zij mochten niet mee naar de bijeenkomsten, hij wilde hen er buiten houden. Ze mochten niet weten dat hij veel geld uitgaf aan boeken, geld wat heel nodig was voor het bedrijf en de schulden."

Het zou kunnen zijn dat zijn vader zoekende was en daarom boeken van oudvaders kocht. Maar wellicht was dat geld helemaal niet nodig voor het bedrijf en de schulden. Dat zou het verhaal mooier kunnen maken.
Zolang we de waarheid niet weten, kunnen we hoogstens onszelf spiegelen aan het boek, maar mogen we geen conclusies trekken over zijn situatie en over ds. Paauwe.

Ik vond de scene aan het eind waarbij de sekteleden zijn vrouw weghouden bij het sterfbed het meest tragische. Ik geloof niet dat dat in het echt ook zo was en dat dat iets met Paauweanen te maken heeft.

En de seksscene zal Siebelink vast niet hebben gezien ;-)

Hier een mooi artikel over de zaken in het boek die niet kloppen:
http://bit.ly/1UmBgih