"Vrije wil hangt aan boom in paradijs"

Refoweb | Geen reacties | 08-01-2016| 20:14

Je hebt er even op moeten wachten maar hier tref je het verslag van de tweede Refoweb-avond met evangelist van Dooijeweert aan. De vragen die na de lezing niet direct behandeld zijn, staan onderaan met het later geformuleerde antwoord. Dank aan Geloofstoerusting.nl voor de video's!

Lezing

Jan van Dooijeweert: "We hebben het vanavond niet over kerken, maar we willen bouwen. Veel randverschijnselen nemen de plaats in van de noodzakelijk dingen. Als we onze gedachtenkronkels de ruimte geven is er geen plaats meer voor Jezus. Als we het Woord meer ruimte geven gaat de duivel weg.

Hoe kan de kerk zijn? De kerk zou de 'vrouw van God moeten zijn'. Waarom ga je naar de kerk? Toch met een schreeuw om genade en zondevergeving? Om onderwezen te worden in de kennis van God? Het gros van de wereld heeft geen toekomst. Dat vind je in de kerk.

Tot wie komt het aanbod van genade? Tot ontdekte zondaren of tot iedereen die de preek hoort? Als ik niet weet hoe zondig ik ben, moet ik de oren dan maar dichthouden? Aanbod van genade komt in de Bijbel niet voor. Vaak denken mensen dat aanbod remonstrants is.

Wordt het je zomaar toegeworpen? Hoef je het alleen maar te nemen? Ligt het dus aan jou? Aan mijn wil? Hebben we een vrije wil? Nee, die is als een jas in het paradijs aan een boom blijven hangen. We zijn een slaaf van de zonde. Het hangt niet van mijn wil af. Het is veel rijker. God geeft het ondanks dat ik het niet wil aannemen. Het wordt aangeboden aan iedereen.

Niet alleen aan ontdekte zondaren? Dan zou rest z'n oren dicht moeten houden. Andersgezegd: het wordt aan iedereen aangeboden. Mensen rekenen elkaar hierop af op Refoweb. Zacheus was ook niet voorbewerkt. Alleen nieuwsgierig. Zo kun je ook in de kerk zitten.

Volgens de kanttekening bij Openb. 16 wordt de genade aangeboden. Aan mensen in de kerk wordt het allemaal aangeboden. Bij de kanttekening van Jes 8:15 staat: De genade van de Heere wordt door ongeloof verworpen.

Iedereen mag komen en drinken uit de heilsfontein. Dat is muziek speciaal voor mensen die worstelen met hun zonden. Het is hemelse muziek. Het is een welmenend, algemeen en onvoorwaardelijk aanbod van genade. Hoeveel schuld moet je voelen? Als je daar blijft hangen kom je er nooit.

Ds. Koelman, een 'zware' broeder uit 17e eeuw, zei: "Een zondaar kan nooit te vroeg naar Jezus gaan om alles van Hem te ontvangen. Hij moet niet eerst zijn verbroken en verbrijzeld of de ledigheid en verloren staat voelen. Dat zijn valse meningen en stellingen."

Velen durven Christus niet op het woord van het gebod te omhelzen. Ze denken: eerst dit, dan dat. Verbroken, gevoelig voor Gods toorn en hongeren en dorsten naar gerechtigheid. Dat is een verduisterd verstand. Ze denken dat ze te vroeg komen.

Is zondekennis betaalmiddel of ervaring? Schuldbesef is een soort glimmende bol die we steeds proberen op te poetsen. Ga schuldgevoel niet als betaalmiddel gebruiken. Ik hoor in preken meer geselslagen uit de HC komen dan troostwoorden, terwijl het nota bene het troostboek van de kerk is. Getroost leven is weten dat ik eigendom van Jezus ben.

Mag je bidden om bekering, is dat Bijbels? Het staat niet in Gods Woord. Jeremia hierbij vaak aangehaald, maar die bidt namens het volk. Bijbel zegt: bekeert u. Het is een opdracht. Maar... ik kan mezelf niet bekeren. Wacht jij op God tot Hij je bekeert? Gelukkig schudt god mensen wakker die tot de ontdekking komen dat ze niet moeten gaan zitten wachten. Begin en eind van de prediking van Jezus horen bij elkaar: Het is volbracht. De verloren zoon zei: Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan. Dus niet bidden en blijven zitten, maar gaan. De oproep tot bekering is geen oproep tot afwachten. Israël moest om de muren Jericho heen trekken. De muren vielen door het wonder van genade, maar zij moesten juichen en op bazuin blazen. Dus gehoorzaam zijn aan Gods opdracht. Er biddend op reageren. Sta op en ga aan het werk dat Jezus alles volbracht heeft. Geloven is een werkwoord. Geloof doet ogen dicht en oren open."

De lezing
 

Vragen na de pauze

Vraag: Is zondekennis voorwaarde voor bekering?

Antwoord: Er is geen volgorde in de bekering. De drie stukken zijn als drie vijvers, onderling met elkaar verbonden. Ze houden elkaar in evenwicht. Er staat niet: wat is de weg naar de troost? Maar hoe in de troost te leven. De wet staat daarom in het stuk van de dankbaarheid. Als je geen besef van zonde hebt ga je logischerwijs niet zoeken naar verlossing. Maar het is geen voorwaarde. Het is om in die troost te kunnen leven. Het gaat er bovendien om waar zondekennis je brengt. Zondekennis die je niet bij Jezus brengt heeft geen enkele waarde. Manasse is het enige voorbeeld in de Bijbel met zondebesef dat hem tot God dreef. Hoe kan het dat dit dan zo benadrukt wordt in de kerk? Dat is onder andere een gevolg van de nadere reformatie. Er is nooit besluit van de synode geweest waarin verplicht werd om meer te preken over zondebesef. Het heeft ook met het karakter van de predikant te maken. Als dominee zo'n karakter heeft hoor je dat in preek terug. Hoe dichter je bij de Bijbel blijft, hoe meer de nadruk op Jezus komt te liggen.

Vraag: De schreeuw uit psalm 42 ervaar ik ook. Maar hoe kan ik mij overgeven aan Jezus?

Antwoord: Dan moet je je juist overgeven aan Jezus. Jezus bestrijdt de duivel met de Bijbel. Als ik les geef over drie-eenheid word ik bestreden door de duivel. Hem kan ik alleen weerstaan met de Bijbel en gebed.

Vraag: Hoe weet je dat je je bekeert?

Antwoord: Als je het niet weet is het ook niet zo. Er is niks zo makkelijk als bekeerd worden. Er is ook niks zo moeilijk. Want je kunt er niks aan doen. Heerlijk als je daarmee vastloopt, als het niet lukt. Dat mag je bij God brengen: Zendt Uw Geest. Het is opgave en gave.
naar de Heere.

Vraag: Wordt twijfel niet vaak veroorzaakt door de manier van preken?

Antwoord: Dominee moet beseffen dat hij de oorzaak kan zijn van twijfel. Soms ziet men twijfel als goed teken. Maar twijfel is niet alleen zonde. Het kan ook een reden worden zijn om je vast te klampen aan Jezus. Soms worden dominees dan boos als je er wat van zegt. Ik ook wel eens. Het is vaak klap in het gezicht. Je betreedt dan moeilijk terrein. Ook een predikant doet z'n best.

Vraag: In sommige kerken wordt het kruis van Jezus te weinig gepreekt. Hoe moet je daar op reageren? Blijven of weg gaan?

Antwoord: Het kruis van een discipel wordt gevormd door twee palen: verticaal en horizontaal. In gemeenschap met lichaam van Christus (de kerk) en verticaal in verbinding met God. Eerst: wat kan ik in mijn eigen kerk bouwend doen? We hebben lichaam van Christus inmiddels in honderden stukken gehakt.

De later beantwoorde vragen door evangelist van Dooijeweert:

Vraag: Waarom stel je de vraag niet echt: "Wie heeft Jezus Christus lief? Steek je hand eens op." Is het probleem niet hierin gelegen dat er vanaf de preekstoel niet getuigd wordt van persoonlijk geloof? Predikanten betrekken zichzelf vaak in de twijfel. “Hoe is het met u, hoe is het met mij?” De getuigenis wordt dan zo gemist.

Antwoord: Die vraag stellen is niet zo gebruikelijk onder ons. Ik heb het verschillende keren gedaan, maar dan toch met een vraag er bij. Bijvoorbeeld: “Waar blijkt dat uit in je leven?” Ik ben het met je eens dat een dominee zich niet te gemakkelijk mag vereenzelvigen met de gemeente. Het is natuurlijk mooi als hij zich niet boven de gemeente stelt. Maar er zijn grenzen. Er was een echtpaar in de kerk, RK. De dominee zei in zijn preek dat we allen zondig zijn. “Ja, ik ook, ik ben een groot zondaar”! Het RK-echtpaar was helemaal verslagen. “Wat heeft hij gedaan? Hoe kan hij op die preekstoel staan al hij zo zondig is? Dan hoort hij in de gevangenis.” Getuigen is veel beter. Maar getuigend preken is wel heel persoonlijk. En daar schrikken veel mensen van.

Vraag: Een collega vroeg me: "Als Jezus voor jou gestorven is, waarom bid je dan nog steeds om vergeving van je dagelijkse zonden?" Ik had hem verteld waarom ik bad. Hoe geef ik op zo’n vraag een goed antwoord, terwijl ik zelf geen geloofszekerheid heb (zonder compleet ongeloofwaardig te worden)?

Antwoord: Is je vraag niet een beetje ingewikkeld? Zonder geloofszekerheid wil je antwoord geven op de vraag waarom je vergeving vraagt. Tegenover mensen die niet geloven is het wel eens nodig om 'verder te springen dan je polsstok lang is'.  Moet je wel eens wat harder roepen dat je hart eigenlijk durft. Praat vooral niet te veel over dingen die absoluut negatieve vragen oproepen. Waarom je vergeving vraagt voor je dagelijkse zonden is niet zo moeilijk. Je wilt niet zondigen. Punt uit! Maar je valt toch in zonden. Dat doet je pijn. Dat maakt een afstand tussen jou en God. Daarom vraag je vergeving. Net als een kind leeft met zijn vader. “Papa, ik zal het nooit meer doen, bent u dan niet meer boos op me?” Op die manier word je echt niet ongeloofwaardig, maar dan weten je collega’s beter waarom je het vraagt.

De twijfel/angst vraag is aangekweekt door je omgeving, opvoeding, preek. Soms heeft het ook te maken met je karakter. Ga eens eerlijk in 'overleg' met de Heere! Door gebed en Bijbellezen. De Bijbel houdt niet van die twijfel. Jakobus 1:6: “Maar dat hij ze begere in geloof, niet twijfelende; want die twijfelt, is een golf van de zee gelijk, die door de wind gedreven en op geworpen en neer geworpen wordt.” De Heere vraagt een volkomen overgave aan Hem. Dan zal Hij je geloof versterken. Als je zelf moet 'gaan geloven' en 'blijven geloven', dan heb je een moeilijk leven.

Beantwoording van de vragen
 

Vraag: Uw voorbeeld met de 2 euromunt, is bijbels (weet ik met mijn verstand). Maar toch blijf ik bang dat ik mezelf zal bedriegen. En durf zodoende niet echt te geloven. Hoe kom ik van deze angst en twijfel af?

Antwoord: Dat was meer een voorbeeld om aan te geven wat het is als je iets aanbiedt, zonder voorwaarden te stellen. Ik zei er niet bij aan welke voorwaarden je moest voldoen om die munt te krijgen. Alleen hand opsteken en komen. Misschien was er iemand bij in een rolstoel? Die kon niet zo snel komen. Maar hij of zij kon wel zijn of haar hand opsteken.

Hier ligt een heel gevaarlijk probleem in onze reformatorische wereld: “Ik kan het niet aannemen, ik ben zo zondig.”  Of dat andere: “Ik durf niet te geloven dat ik echt geloof.” Die man in de Bijbel. Jezus zei tegen hem: “Als jij gelooft, is je kind beter.” Wat zei die man? Zei hij: “Heere, ik kan niet geloven. Ik weet niet of ik wel geloof”? NEE! Hij schreeuwde het uit: “Ik geloof Heere! Kom mijn ongelovigheid te hulp”! Markus 9:24. Zie je die dubbele reactie? Hij gelooft. Maar hij erkent dat hij hulp nodig heeft om te geloven. Dat is geen twijfel maar dat is ook geloof. Geloof dat Jezus hem helpen moet en kan om te kunnen geloven.

Geloven is niet een gearriveerd station. Zo, nou heb ik het! Nee, maar geloven is een bewegende handeling. Een tweezijdige ervaring. Niet: geloven en niet geloven strijden in mij. Maar wel: Geloven in de Heere Jezus en tegelijk weten dat je om te kunnen geloven van de Heere God Zelf afhankelijk bent. Daarom bidden we ook om de werking van Gods Geest. De krachtige werking die niet te keren is. Denk maar aan Handelingen 2. Drieduizend mensen gingen geloven in wat de apostelen preekten. Niemand twijfelde.

Vraag: Hoe kun je weten of de prediking Bijbels is? 1-Uitverkoren (perfect), 2-kosmos. Uitleg van het woord 'wereld'. Dat moet effect hebben op de prediking. Waarom is antwoord 1 zo belangrijk.

Antwoord: In verband met Johannes 3:16 wordt deze tekst soms heel verkeerd uitgelegd. De alom geprezen kanttekeningen van de Statenvertaling luiden als volgt: ”de wereld gehad, Dat is, niet alleen de Joden, maar ook de heidenen in de ganse wereld verstrooid; {Joh 11:51,52 en 1 Joh 2:2}. Van deze liefde Gods, zie breder {Rom 5:6,8}, en {Rom 8:32}.

Ik zet de teksten er even bij: Johannes 11:51: "Maar dit zei hij niet uit zichzelf; maar, omdat hij in dat jaar  hogepriester was, profeteerde hij, dat Jezus zou sterven voor het volk." Johannes 11:52: "En niet alleen voor het volk, maar opdat Hij de kinderen van God, die  verstrooid waren, zou vergaderen." 1 Johannes 2:2: "En deze is de verzoening voor onze zonden; doch niet alleen voor de onze,  maar ook voor de zonden der gehele wereld." Romeinen 5:6: "Want Christus, toen wij nog zwak waren, is op de bestemde tijd voor  goddelozen gestorven." Romeinen 5:8: "Daarom bewijst God zijn liefde tegenover ons, dat Christus voor ons gestorven  is, toen wij nog zondaren waren."

We kunnen zo geïndoctrineerd opgegroeid zijn, dat we het woordje “wereld” in Johannes 3:16 vervangen door  “uitverkorenen”. We moeten goed opletten, want hiermee zijn we op weg om schriftvervalsing te plegen, om de Bijbel te laten zeggen wat goed past in onze doctrine. Wat/wie bedoelen we met deze vervalsing? We wijzen een groep speciale mensen aan. Is dat een bepaalde groep die beter is dan de andere mensen? Een groep waar God meer liefde voor heeft? Zeg het maar!

De zaligheid die er is in Jezus Christus wordt aangeboden, aangereikt, aanbevolen aan alle mensen die het horen. Dat heeft de eeuwen door zendelingen doen uitgaan naar verre, heidenlanden en ik zie ze ook vandaag gaan, Gode zij dank.

Het is niet zoals ik vandaag las: "Wie krijgen een plekje aan die nieuwe stam, aan Christus? Iedereen die de Heere heeft uitverkoren. Wil je zelf gaan geloven? Probeer het, maar het zal niet gaan. Waarom niet? Omdat God het geloof aan niemand anders geeft dan aan Zijn uitverkoren kinderen, zie Titus 1:1. Het klinkt hard, maar de Heere gaat in Zijn wijsheid veel mensen voorbij. Hier en daar snijdt Hij er één af, de rest laat Hij hangen. En dan... Juist degene van wie je het niet verwacht, kan God uitverkoren hebben. Terwijl jij als net kerkmens blijft hangen. Zie Korinthe 1:26-28. Waarom doet God dit? Het enige antwoord hierop is; zij zijn uitverkoren in Hem, zie Efeze 1:4. De rest zal als takken van een verrotte boom bij elkaar gebonden worden en gaat het vuur in."

Dat klinkt voor mij niet erg liefdevol. Klinkt in mijn oren als blasfemie. Maar er zijn veel mensen die een andere kijk hebben op het liefdevol denken en handelen van onze God.

Als vanuit die gedachte gepreekt wordt, wordt het evangelie wel heel erg eng en de weg tot de zaligheid volledig afgesloten. Voor mij is het onduidelijk waarom mensen (en met name sommige predikers) het zo aantrekkelijk vinden om deze weg te kiezen in plaats van te prediken zoals Jezus dat deed.

Vraag: U stelt dat de Heilige Geest niet in een preek mee komt als deze niet bijbels is. Aan de andere kant is het toch zo dat niet één kerk of preek perfect is?

Antwoord: Ik stel het nu even net andersom; waar bijbels gepreekt wordt komt de Heilige Geest en draagt het Woord van God naar binnen, in het hart van een mensenkind. De Heilige Geest werkt met het eerlijke, zuivere Woord. De prediker hoeft op dat moment helemaal geen zwaar bestudeerd man te zijn. Hij kan een heel eenvoudige evangelist of zendeling zijn. Hij kan een eenvoudige indiaan zijn of een neger uit de bush van Afrika. De preek hoeft niet perfect te zijn. God zoekt bij ons geen perfectionisme. Sektes doen dat wel. Over-gedoctrineerde kerken doen dat ook. Maar de Heilige Geest doet dat niet. Hij kijkt niet naar het perfecte, maar naar het eerlijk bijbelse van de preek.

Tot slot:

Er zullen bij verschillende van jullie nog veel vragen over zijn. Dat is niet erg. Ik heb dat ook. Ik verbaas me vaak dat ik zomaar weer iets nieuws hoor of lees. Notabene! Aan de andere kant schrik ik ook wel eens van mezelf: weet je dat niet. We blijven leren.

En... Refoweb blijft er om je te helpen. Stuur je vragen maar weer in. Wel zou het heel goed zijn als we iets liefdevoller met elkaar zouden omgaan in de reacties die we spuien naar aanleiding van stukjes die anderen schrijven. Zullen we eens proberen om daarin wat milder te zijn? Gods woord leert ons om elkaar hartelijk lief te hebben met broederlijke liefde.