Steun voor Koos de Jong (2)
Nieuwsredactie | 12 reacties | 12-05-2014| 09:16
"Ik zeg daar met heel mijn hart amen op", schrijft dominee Post uit Lunteren aan Koos de Jong naar aanleiding van zijn emotionele betoog op 10 april. "Dat diep aangrijpende van ons keurige, nette en in onze eigen ogen voorbeeldige mensen, die zelf niet ingaan en anderen verhinderen in te gaan." Lees hier de volledige mail:
De zorgverzekeringen van Care4Life
De zorgverzekeringen van Care4Life stellen de beschermwaardigheid van het leven voorop. Benieuwd hoe?
Beste Koos, broeder,
Ik heb je dringende roep gehoord, die je op 10 april j.l. deed uitgaan en dat al zo lang op je hart lag. Ik zeg daar met heel mijn hart “amen” op. Dat diep aangrijpende van ons keurige, nette en in onze eigen ogen voorbeeldige mensen, die zelf niet ingaan en anderen verhinderen in te gaan. Het wee u gij... dat jij aanhaalde. Daar ben ik soms ook zo bang voor om anderen te hinderen tot de Heere Jezus Christus te komen. Terwijl we toch geroepen zijn om ambassadeurs van Koning Jezus te zijn, Die maar één verlangen kent, dat zondaren aan Zijn doorboorde voeten terecht komen om door Hem gered te worden en het nieuwe leven te ontvangen, waarin het weer gaat om God en Zijn eer en grootheid.
Ik zou je graag willen bemoedigen met een Woord van mijn God en Heere. Lees maar Jesaja 41:10-14! Zo zullen we niet anders kunnen dan roemen in Gods vrije genade alleen. Maar dan wel daarin roemen!
Wat mij erg trof was het feit, dat je afgewezen bent omdat je geen pak droeg en dat vanuit een gemeente van de HHK, waarin ik ook zelf predikant ben en waarin ik ook wel met overtuiging sta. Dat deed mij zeer. Ik schaam mij voor “mijn” kerk. Ook bij “ons” is er zoveel mis. En wat ik dan vooral mis is de zorg voor zielen van jongeren en ouderen. Er is zoveel gebrokenheid en knagen aan de bast in de kerken, dat je er soms moe van wordt. Waar maken we ons toch druk mee.
Toch is er in ieder geval één ding, dat mij op de been houdt en dat is de belofte van Jezus’ wederkomst. Dan is er geen HHK, geen PKN, geen GGinNed, geen GG, geen enz. enz. enz. meer, maar die ene Kerk, gekocht met het kostbaar bloed van het Lam van God. En zij staan voor de troon van God en loven Hem. Wat een heerlijk vooruitzicht.
Broeder, de HEERE zegene je en stelle je tot een rijke zegen temidden van zovelen (met of zonder pak).
Broederlijke groet
Ds. Joh. Post, Lunteren
Naschrift redactie: Bovenstaand emailbericht van de HHK-dominee aan Koos de Jong, is met toestemming van ds. Post geplaatst op Refoweb.
Ik vrees dat de kerk (ik bedoel de traditionele kerken) in de regel geen levende organismen meer zijn, maar organisaties zijn geworden. Dat betekent dat het hart er uit is, de liefde voor de naaste heeft plaats gemaakt voor dogma's, regels, procedures en beleidsstukken. De sfeer is ons kent ons en niet: kom maar binnen. De mensen van de wereld snakken naar echtheid, betrokkenheid en verbondenheid. Het is tijd voor de nieuwe kerken. Nou ja nieuw; terug naar de basis, naar de eerste gemeenten.
Ook dit gebeurd in de HHK en nog wel zonder zondagspak aan
Ik was zelf getuige van dit feit
Wel moeten we aansporing van Koos en dominee Post toepassen op ons eigen leven.
Het is makkelijk om andere mensen de les te lezen. Laten we eerst zelf een levende relatie met God
aan gaan. Onze omgeving inspireren met Gods woorden.
Daarna mogen we in liefde de ander vermanen.
Fijn dat er mensen opgestaan zijn en de waarheid durven zeggen!!
God is groot!!
In het geval van De Jong ging het echter om een lezing die hij zou houden bij de HHK en die op het laatste moment werd afgezegd, mede omdat hij geen pak droeg.
Of er iemand bij was die deze persoon bij hemzelf heeft uitgenodigd is mij niet bekend , daar ik wat opzij van hen stond en niet alles woordelijk kon opvangen.
Dit is natuurlijk best een nobel streven , maar ook hiermee moet je voorzichtig zijn , zoiets ligt heel teer en als je zo iemand die iets komt vragen gelijk mee gaat vragen naar huis kan voor zo´n persoon ook bedreigend overkomen en dan knapt zo iemand gelijk soms weer af op het opdringerigheid van kerkmensen , hoe goed bedoelt ook , maar zo iets moet denk ik wel iets meer gegroeid zijn , zodat zo´n persoon niet de indruk krijgt dat je gelijk hem of haar voor de kerk wil claimen , dat stoot ook af. Ik zelf zou niet bij zo´n eerste ontmoeting zulke mensen mee naar huis vragen , nee even aftasten of deze personen er wel van gediend zijn om ze mee naar huis te nemen , want dit kun je niet zo maar in het wilde weg vragen , dan voelt het misschien of wij ze wel gauw eventjes willen ¨bekeren¨ Zoals deze mensen zelf vaak zeggen.
Ik heb later wel gehoord dat deze persoon nog een keer aan de kerkdeur heeft gestaan en dat hij weer met de predikant en wat ouderlingen gesproken heeft ,maar daar was ik zelf niet bij en ik weet ook niet hoe het verder is verlopen . Maar zeker was wel dat deze gemeente er open voor staat om ook deze mensen binnen te halen ongeacht hoe ze gekleed zijn, net zo als homofilie , is in deze gemeente ook goed bespreekbaar , niet dat zij alles goedkeuren , zeker niet , maar homo´s binnen deze gemeente , die er zijn , worden gesteund en regelmatig in de gebeden aangehaald , deze mensen worden gewoon opgenomen in de gemeente en krijgen zelfs de ruimte om op de jeugdvereniging hun verhaal te doen als ze dat zelf willen , zoiets heb ik nog nooit eerder in mijn oude hervormde kerk meegemaakt en dat dit nu wel in de HHK gemeente gebeurd vindt ik heel bijzonder , maar er zullen ongetwijfeld gemeenten in het land zijn die hier nog wat moeite mee hebben , net zo als dat sommigen in vrije tijdskleding komen , maar dat is een kwestie van tijd en gewenning , gun ook de gemeenten die er moeite mee hebben de tijd om in te zien dat het tegenwoordig wat anders ligt dan vroeger zonder het geloof te kort te doen. Daar redden we meer mee dan gelijk op de poot spelen en alles en iedereen van alle tekortkomingen betichten
Gastvrij te zijn is een van de vereisten van een opziener(1 Tim 3:2 en Tit 1:8) en een opdracht voor iedere christen(1 Petr 4:9, Rom 12:13, Heb 13:2). Zonder morren, staat erbij. Blijkbaar gaat het ons niet zo gemakkelijk af. In andere vertalingen wordt zelfs gesproken over herbergzaamheid. Dat gaat wel wat verder dan alleen de vraag of men mee eet. Deze vreemdeling in de gemeente is, als ik je goed begrijp, nog een keer geweest en daarna niet meer? Jammer, we moeten ons dan afvragen: hoe komt dat, hadden wij het kunnen voorkomen en hoe.
Van harte mede-onderschreven.
Beetje laat, maar lees nu eenmaal niet alles op RW.
