Te weinig aandacht voor christenvervolging
Nieuwsredactie | 1 reactie | 09-11-2013| 11:14
GORINCHEM - Er is onder christenen in ons land te weinig aandacht voor het onderwerp christenvervolging, vindt ruim driekwart van de Nederlandse predikanten. Tegelijkertijd signaleert twee derde van hen een toenemende beperking van de geloofsvrijheid van christenen. Ook ziet meer dan de helft van de predikanten de opkomst van de islam als een bedreiging voor de vrijheid van christenen. Dat blijkt uit een onderzoek dat SDOK in september hield onder predikanten naar hun betrokkenheid bij de vervolgde kerk. De resultaten van het onderzoek zijn gepresenteerd op een predikantenbijeenkomst met het thema ‘Kerk en christenvervolging’.
SDOK (Stichting De Ondergrondse Kerk) hield een enquête onder 1300 predikanten uit verschillende kerkgenootschappen, van wie er 321 reageerden, een respons van 25%. Vrijwel alle predikanten zeggen zich verbonden te voelen met vervolgde christenen. Die verbondenheid blijkt vooral uit hun persoonlijk gebed: 35% van de predikanten bidt dagelijks voor de vervolgde kerk, en 45% wekelijks. In de kerkdiensten bidt ruim de helft wekelijks voor vervolgde christenen. Een kwart van de predikanten besteedt tenminste eens per maand in de preek aandacht aan het onderwerp.
Dat er desondanks meer aandacht zou moeten zijn voor het onderwerp christenvervolging, staat voor veel predikanten vast. De oproep om “als broeders en zusters te delen in hun lijden” wordt door veel predikanten onderstreept in reactie op een open vraag in de enquête. Daarbij moeten we volgens meerdere predikanten oppassen dat wij in onze relatieve vrijheid passief worden. Vervolging hoort namelijk bij het leven van een christen, vindt 89% van de predikanten. “Christus volgen heeft gevolgen”, stelt een predikant. Een ander reageert: “Wij moeten beseffen dat er niet twee kerken zijn: een vervolgde en een niet-vervolgde kerk. De Bijbel is daar duidelijk in.”
SDOK-directeur Edwin Baelde ziet de resultaten uit de enquête als een stimulans voor SDOK om verhalen uit de vervolgde kerk door te blijven geven. “Verschillende predikanten benadrukken dat die verhalen een eerlijke inkijk in het leven van vervolgde christenen moeten geven. Ik deel dat volledig. Het is niet goed om vervolgde christenen als persoon op een voetstuk te plaatsen. Een belangrijke les en bemoediging voor ons is daarentegen dat Gods genade en kracht in de levens van vervolgde broeders en zusters zichtbaar wordt en dat zij hierdoor kunnen en mogen volharden. Dat spoort ons aan om als Nederlandse christenen op een betrokken manier deel uit te maken van het wereldwijde Lichaam van Christus.”
Wie zich een beetje verdiept in hun lijden, en ook in hun vreugde die daaruit voortvloeit, kan niet anders
dan met hun lot bewogen zijn.
Jammer dat maar 25% van de predikanten gereageerd heeft. Zegt ook wel iets...
citaat:
“Wij moeten beseffen dat er niet twee kerken zijn: een vervolgde en een niet-vervolgde kerk".
Zo is het, het is één kerk. Als één lid lijdt, lijden alle leden mee.
Al eens pijn gevoeld?