Het juichend christendom

Noortje | Geen reacties | 02-08-2008| 18:00

Soms heb je van die momenten dat je even helemaal verstilt. Bijvoorbeeld als je al een tijdje iemand hebt gadegeslagen en het je opviel dat deze persoon een bijzondere glans op het gezicht heeft. Als je dan even later hoort dat de oorzaak daarvan Gods genade is, ja, dan val je even helemaal stil.

Mensen, wat is het goed om met elkaar over de Heere te spreken. Wat kun je stil worden van Zijn goedheid, Zijn genade, Zijn trouw, Zijn vergeving, Zijn barmhartigheden. Zijn - noem maar op. Waarom, zo vraag ik mij dan af, waarom hoor ik daar zo weinig over? Waarom spreek ik zelf daar zo weinig over?

Zijn we niet beducht geworden voor de waarschuwingen "dat het allemaal maar zo niet gaat"? Nee, dit bedoel ik niet vervelend, helemaal niet. Want het gaat echt allemaal niet zo maar. Het heeft Gods eigen Zoon Zijn leven gekost. Dat ís wat! Maar juist daaróm, wat dát voor ons betekent. Dáárom hebben we reden om te juichen. De Weg naar het Vaderhart van God is gereed. Wát een wonder, dat er een Weg is.

Stel je voor: het Vaderhart van God ís er, maar er zou geen weg daar naartoe zijn. Wat dan? Hoe konden wij dan ooit geborgen worden in God? Maar nee, deze vragen hoeven we niet te stellen. Die weg ís er immers. Jezus is de Weg. Wat een genade van God. Wat een liefde van Jezus. Wat een ontferming. En zouden we dan zwijgen? Is er niet alle reden om dan te juichen en de Naam van de Heere groot te maken? Jazeker!

Laat onze tong zijn als de pen van een vaardige schrijver. Om 's Heeren lof te verkondigen. Dat Hij recht is en in Hem geen onrecht is! Salomo schrijft in zijn Spreukenboek dat de lippen van de rechtvaardigen er velen voeden. Het is mijn grote verlangen om dat verwerkelijkt te zien worden. En om ook dienstbaar te zijn, zodat anderen mogen groeien door het voedsel dat ik door mag geven, want ook ik heb het -uit genade- ontvangen van God. Deel je mee uit?

Geprezen zij de Heer', Die eeuwig leeft! Hallelujah, lof zij het Lam!


Als je nu denkt dat je niet zoveel hierover hoort, mag ik je dan een vraag stellen? Een vraag, die ik ooit hoorde tijdens een kerkdienst, waar het thema van de preek de genoemde tekst uit Spreuken was. Wat zei nu de predikant? "De lippen van de rechtvaardigen voeden er velen. Ja, dat staat er. U zegt: ik hoor er zo weinig van. Maar lúístert u wel goed?" Een opmerking die ik nooit vergeten ben, al is het jaren geleden dat ik het hoorde. Daarom voor mij een tweeledige opdracht: goed spreken van de Koning; én: goed luisteren.

Het juichend christendom? Ja, láát het zo zijn. Enkel degenen die christen zijn, die volgeling zijn van Jezus Christus, en in Hem geborgen, hebben álle reden om te juichen!


Laat vromen, juichend t' allen tijd',
Om mijn gerechtigheid verblijd,
Dien lust, dien ijver nooit bedwingen;
Maar zeggen, onder 't vrolijk zingen:
"Verheerlijkt zij de hoogste God;
Hij schenkt Zijn knecht een vreedzaam lot."
Dan meldt mijn tong, met diep ontzag,
Uw recht, Uw lof den gansen dag.

Hoe zalig is het volk dat naar Uw klanken hoort. Zij wandelen, Heere, in het licht van Uw aanschijn voort. En...: zij zullen in Uw Naam zich al den dag verblijden! Heerlijk om zó Paulus' oproep om ons te allen tijd in de Heere te verblijden, gestalte te zien krijgen.

Als zelfs de Heere ons via Zefanja laat weten dat Hij juicht over Zijn volk... (Ja, je leest het goed: Hij júícht over Zijn volk. Hoe is het mogelijk...?), hoeveel te meer moet Zijn volk dan juichen over Hém, Die ons kocht met Zijn bloed!

Laat niets het juichend christendom verstommen.