Manna
Noortje | Geen reacties | 22-09-2008| 15:14
Soms kan het lijken dat je leven is als een tocht door de woestijn. Dor en droog. Warm, héét zelfs. Troosteloos, bijna eindeloos. Saai ook, en ook bedreigend. Al die wilde dieren, die daar rondsluipen. Bekende en onbekende gevaren. Het denken daaraan draagt niet bij aan je gemoedsrust. En dan is daar opeens het manna. Middenin de woestijn. Mmmm..., verrassend van smaak! Waar komt dat vandaan? En kijk eens: je kunt er broden van bakken! Zo, lekker zeg; en voedzaam ook. Wat een cadeau. Lang houdbaar is het niet, dat is wel gebleken. Na een dag moet je hoognodig verse manna rapen. Maar dat is niet erg: er ligt immers genoeg!
De zorgverzekeringen van Care4Life
Waarom overstappen naar de Care4Life zorgverzekering? Lees hier over onze principiële uitsluitingen.
U bent al verzekerd vanaf € 149,10 per maand.
Om het manna te verkrijgen, moet je wél bukken. Iedere ochtend knielen, om versterkend voedsel te krijgen. Ja, da's waar ook: je kríjgt het manna. Geen bakker staat er met de kassabon te wapperen. Doordat je je hebt laten versterken door het gratis manna, kun je verkwikt de dag weer aan. Kun je zelfs ook genieten van de mooie dingen die de woestijn biedt.
Dor is de woestijn, en droog. Maar ook adembenemend mooi in al zijn kleurschakeringen. De ruwe rotsen. De borrelende bron en die onverwachte oase: wat een weldaad. De oase, waarin je met elkaar het voedsel mag delen dat je zelf ook om niet ontvangen hebt.
Het leven kan lijken op een woestijn. Middenin die woestijn mag ik iedere ochtend knielen om het manna op te rapen. Knielen, om kracht voor vandaag. En omdat ik die kracht al zo váák heb gekregen, krijg ik ook blijde hoop voor de toekomst. Want de Gever van het manna laat nooit varen het werk dat Zijn hand begon. Zo afhankelijk mag ik zijn, bén ik ook! En zo véél belovend is Zijn genade. Dag aan dag draagt Hij ons! Wat een trouwe God.
Hij overlaadt ons dag aan dag met Zijn gunstbewijzen. Wie zou die hoogste Majesteit dan niet met eerbied prijzen? Kom, zing je mee? Met het beloofde land in het vooruitzicht, mogen we elkaar bemoedigen. Komt, reisgenoten, 't hoofd omhoog! Voor hen die 't heil des Heeren wachten, zijn bergen vlak en zeeën droog.
Voor de reis die nog volgt, is er een massa méér dan mondjesmaat manna. Honger hoef ik niet te lijden, niet ene dag!