Speeddate voor dominees
Nieuwsredactie | 7 reacties | 01-05-2013| 08:00
Jonge dominees in de Protestantse Kerk in Nederland komen moeilijk aan het werk. Dat is de 'predikantenbeweging' Dominee 2.0 een doorn in het oog. Daarom organiseren zij samen met de PKN op 17 mei een middag speeddaten. Werkzoekende theologen krijgen een paar minuten gesprekstijd met een vacante kerkgemeente. Daarna schuiven zij door naar de vertegenwoordiger van een volgende gemeente. Online themakanaal Spirit24 sprak initiatiefnemer Robert Stigter over deze speeddate:
Nieuwsredactie op 01-05-2013, 08:00
7 reacties
janvanwak
01-05-2013
/ 22:19
Je denkt toch zeker niet dat dit geroepen knechten van God zijn. Het is niet of ze een baan als directeur zoeken en zich maar zo goed mogelijk voor moeten doen. Te gek voor woorden. De HEERE zal zelf zorgen voor een gemeente als dat moet en daar heb je deze kolder echt niet voor nodig. Hoe ver is Nederland afgegleden van de Waarheid.!!!!
rotterdam
02-05-2013
/ 08:20
Ja hoor, daar gaan we weer, het oordeel ligt al klaar - kolder.
Je kunt je niet geroepen weten en toch werkloos zijn - wonderlijke constatering.
Je kunt je niet geroepen weten en toch werkloos zijn - wonderlijke constatering.
Mona
02-05-2013
/ 19:41
Per week verliest de PKN 1200 leden! Dat is op jaarbasis 62400 mensen die afscheid nemen van de protestandse kerk.
Dan is het niet zo verwonderlijk dat predikanten niet aan het 'werk' komen.
Hoe denk jij over het speeddaten, Rotterdam?
Dan is het niet zo verwonderlijk dat predikanten niet aan het 'werk' komen.
Hoe denk jij over het speeddaten, Rotterdam?
rotterdam
03-05-2013
/ 07:10
@Mona ; In de Handelingen der Apostelen wierp men het lot voor de invulling van een vacature.
Speeddate is nieuw - waarom meteen neersabelen - geef het eerst een kans.
P.K.N. is niet vergelijkbaar met de klein(ere) Protestante kerken.
Ondanks het enorme ledenverlies zijn er nog altijd 1,7 miljoen leden (belijdend en doopleden - de z.g. Hervormde geboorteleden worden niet meer meegeteld). Er zijn ruim 2000 dienstdoende predikanten.
Speeddate is nieuw - waarom meteen neersabelen - geef het eerst een kans.
P.K.N. is niet vergelijkbaar met de klein(ere) Protestante kerken.
Ondanks het enorme ledenverlies zijn er nog altijd 1,7 miljoen leden (belijdend en doopleden - de z.g. Hervormde geboorteleden worden niet meer meegeteld). Er zijn ruim 2000 dienstdoende predikanten.
Race406
04-05-2013
/ 08:38
@janvanwak: Ik ken dominees die inderdaad solliciteren. Als een dominee misschien wel naar een andere gemeente wil en hij/zij komt een vacature tegen die hem/haar wat lijkt wordt er gesolliciteerd. In biddend opzien tot God! Komt er een uitnodiging voor een gesprek dan wordt ook dat gesprek biddend aangegaan. Volgt er inderdaad een beroep dan wordt dat nogmaals biddend overwogen. En dan wordt vanzelf duidelijk gemaakt of het moet worden aangenomen of niet. Voor de goede orde: soms wil een predikant helemaal niet weg uit de huidige gemeente, maar "moeten" ze wel solliciteren. En dan gaan ze soms toch weg hoewel ze liever zouden blijven. Het is een wat andere manier dan in mijn (en waarschijnlijk ook in jouw) kerkverband gewoon is. Maar dan nog geeft dat niet het recht om daarover te oordelen. Jij en ik kunnen daar misschien veel van vinden, maar onthou dat God niet gebonden is aan wat WIJ normaal menen te moeten vinden! God stuurt Zijn knechten op vele manieren... Hij is niet gebonden aan "onze" manier van doen. Dan denk je echt te klein van onze grote God!!!!!
rotterdam
04-05-2013
/ 11:02
Bij een hervormde Gemeente is een predikantsplaats vacant. In een vergadering van de kerkenraad deelde een ouderling mee, dat er een brief was binnengekomen van een sollicitant.
De brief luidde als volgt:
Weleerwaarde en eerwaarde heren,
Aangezien ik vernomen heb dat er een vacature is in uw gemeente, ben ik zo vrij naar deze open plaats te solliciteren. Ik heb heel wat eigenschappen, die u - naar ik meen - zult waarderen.
Ik heb in mijn leven met kracht kunnen preken, dat de mens kennis van zonde bekomt door de wet. Bovendien heb ik altijd de mensen gepredikt dat God zondaren wil bekeren en dat het enkel vrije genade is als de mens bekeerd wordt. En ik heb ook enig succes als auteur gehad.
Sommigen zeggen dat ik goed organiseren kan. In de meeste plaatsen waar ik geweest ben, heb ik een leidende rol gespeeld. Maar er zijn enkele mensen die enige dingen op mij tegen hebben. Ik ben boven de vijftig.
Ik heb nooit in enige plaats langer gepreekt dan drie of vier jaar achter elkaar.
Sommige standplaatsen heb ik moeten verlaten, nadat door mijn werk onenigheden en opstootjes waren voorgekomen. Ook moet ik toegeven dat ik drie keer in de gevangenis heb gezeten, maar dat was niet door mijn schuld.
Mijn gezondheid is niet best, hoewel ik nog een heleboel verzetten kan.
Ik heb in mijn oude vak moeten werken om iets bij te verdienen, om rond te komen.
De Gemeenten waar ik heb gearbeid, waren heel klein, ofschoon ze in grote steden waren gelegen. Ik heb niet al te best kunnen opschieten met de kerkelijke kopstukken in de verschillende steden waar ik heb gepredikt.
Zelfs hebben sommigen van hen mij bedreigd en voor de rechter gedaagd, en nog erger - mij lichamelijk letsel toegebracht. Ik kan administratief maar slecht uit de weg. Men weet van mij te vertellen, dat ik vergeet wie ik heb gedoopt.
Toch hoop ik dat u mij kunt gebruiken. Ik zal mijn best doen, ook als ik zal moeten werken met de handen voor een bijverdienste."
Na voorlezing vroeg de ouderling of de leden van de kerkenraad iets voelden voor deze sollicitant, maar unaniem achtte men een man die kennelijk ziekelijk, lastig en verstrooid was, die ruzie maakte en zelfs vocht en in de gevangenis had gezeten, ongeschikt voor het ambt.
Er heerste zelfs verontwaardiging.
Toen men informeerde wie deze sollicitant was, antwoordde de ouderling:
De apostel Paulus.
De brief luidde als volgt:
Weleerwaarde en eerwaarde heren,
Aangezien ik vernomen heb dat er een vacature is in uw gemeente, ben ik zo vrij naar deze open plaats te solliciteren. Ik heb heel wat eigenschappen, die u - naar ik meen - zult waarderen.
Ik heb in mijn leven met kracht kunnen preken, dat de mens kennis van zonde bekomt door de wet. Bovendien heb ik altijd de mensen gepredikt dat God zondaren wil bekeren en dat het enkel vrije genade is als de mens bekeerd wordt. En ik heb ook enig succes als auteur gehad.
Sommigen zeggen dat ik goed organiseren kan. In de meeste plaatsen waar ik geweest ben, heb ik een leidende rol gespeeld. Maar er zijn enkele mensen die enige dingen op mij tegen hebben. Ik ben boven de vijftig.
Ik heb nooit in enige plaats langer gepreekt dan drie of vier jaar achter elkaar.
Sommige standplaatsen heb ik moeten verlaten, nadat door mijn werk onenigheden en opstootjes waren voorgekomen. Ook moet ik toegeven dat ik drie keer in de gevangenis heb gezeten, maar dat was niet door mijn schuld.
Mijn gezondheid is niet best, hoewel ik nog een heleboel verzetten kan.
Ik heb in mijn oude vak moeten werken om iets bij te verdienen, om rond te komen.
De Gemeenten waar ik heb gearbeid, waren heel klein, ofschoon ze in grote steden waren gelegen. Ik heb niet al te best kunnen opschieten met de kerkelijke kopstukken in de verschillende steden waar ik heb gepredikt.
Zelfs hebben sommigen van hen mij bedreigd en voor de rechter gedaagd, en nog erger - mij lichamelijk letsel toegebracht. Ik kan administratief maar slecht uit de weg. Men weet van mij te vertellen, dat ik vergeet wie ik heb gedoopt.
Toch hoop ik dat u mij kunt gebruiken. Ik zal mijn best doen, ook als ik zal moeten werken met de handen voor een bijverdienste."
Na voorlezing vroeg de ouderling of de leden van de kerkenraad iets voelden voor deze sollicitant, maar unaniem achtte men een man die kennelijk ziekelijk, lastig en verstrooid was, die ruzie maakte en zelfs vocht en in de gevangenis had gezeten, ongeschikt voor het ambt.
Er heerste zelfs verontwaardiging.
Toen men informeerde wie deze sollicitant was, antwoordde de ouderling:
De apostel Paulus.
Confetti
04-05-2013
/ 19:45
Geweldig, die brief van Rotterdam. Het tilt me even op uit onze dagelijkse vaste denkpatronen. Het is maar goed dat we het uiteindelijke oordelen aan God mogen overlaten. En hoewel we van ons geschonken gezonde verstand gebruik mogen maken, zal uiteindelijk toch Gods wil zegevieren.