Evangeliseren zonder over de hel te spreken
Ds. A. van Vuuren | 13 reacties | 23-03-2018| 12:57
Vraag
Hoe kan je in het kort tegenover ongelovigen getuigen van de liefde van Jezus zonder hierbij over de hel te spreken? Dit laatste, omdat ik graag goed van God wil spreken.
Antwoord
Mooi dat je graag goed van God wilt spreken. Dat kunnen we nooit te veel doen. De Heere Jezus zegt: U zult mijn getuigen zijn. Maar dat moeten we wel met tact en wijsheid doen. Waarom zou je altijd bij het eerste contact met een ongelovige over de hel moeten spreken? Lees het hele Johannes-evangelie maar eens door. Dan zie je dat de Heere Jezus elk mens op een andere manier aanspreekt, al naar gelang de situatie van de persoon is. Getuige van Jezus zijn is wat anders dan meteen in het kort een Bijbels dogmatiek bij die ongelovige op tafel te leggen. De insteek is dus heel belangrijk, anders komt het niet eens tot een zinnig gesprek.
En wat de boodschap betreft; begin maar heel positief bij de nodiging van het evangelie. Dat God uit is op een relatie met hem of haar. Dat Hij die ander een zinvol leven, ja een eeuwige zalige toekomst wil schenken (uiteraard moet je daarbij proberen in het taalveld van die ander te komen). Onlangs zei een ongelovige na afloop van een begrafenis tegen me: “Wat u daar zei over dat eindeloze leven door Jezus, dat vind ik zo mooi. Echt, dat raakte me.” Daar kon ik toen op door gaan.
Een evangelisatie-contact verloopt doorgaans in fases. Natuurlijk zal die ander na verloop van tijd gaan vragen. Waarom heb ik genade/redding nodig en wat als ik niet geloof, wat dan? We mogen de keerzijde dan niet verzwijgen. De Heere Jezus predikte weliswaar de twee wegen in Mattheus 7, maar voorop staat: Gaat in door de nauwe poort.
Kortom, wij gaan in de fout als we in de kramp schieten en pas een gerust geweten hebben als we de boodschap over hemel en hel evenwichtig gebracht hebben. We moeten wat meer geduld hebben. Beter gezegd het wat meer aan de Heilige Geest overlaten, die met een paar woorden van ons soms wonderen doet. Dat geduld wens ik je toe, bovenal dat de liefde van Christus je zal drijven.
Met vriendelijke groet,
Ds. A. van Vuuren
Lees ook:
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. van Vuuren
- Geboortedatum:02-11-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Capelle a/d IJssel
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus-predikant
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zomaar wat overdenkingen..
Toch leert vandaag de dag de praktijk dat de meesten tot geloof komen door vriendschappen. Het gaat er in eerste instantie in om het beeld van Christus te dragen.
Persoonlijk geloof ik niet zo in traktaatjes uitdelen en mensen out of the blue aan te spreken.
Jezus heeft ons geleerd wat de juiste evangelisatiemethode is in Matth. 5: 16 "Laat uw licht zo schijnen voor de mensen, dat zij uw goede werken zien en uw Vader, Die in de hemelen is, verheerlijken."
Onze goede werken zijn het hier die de mensen moeten overtuigen het licht te zien.
Onze goede werken zijn het hier die de mensen moeten overtuigen het licht te zien.
Het gaat om goede werken zeker, maar ook om het spreken.
De Heere wil werken door het geven van je getuigenis. lees maar in Openbaring 12 vers 11:
"En zij hebben hem (satan) overwonnen door het bloed van het Lam, en door het woord van hun getuigenis".
Voor het geval je denkt: ik getuig wel met mijn daden alleen: dan laat je de helft van de mogelijkheden liggen.
Door het doen van je getuigenis, kan je de satan overwinnen. Dat is nogal wat, we realiseren ons te weinig hoe belangrijk dit is.
Evangeliseren is met een duidelijk doel de straat op gaan. Dat hoeft niet iedereen te doen. Paulus vraagt de gemeente van Efeze om voorbede als hij gaat evangeliseren, lees Efeze 6 vers 19:
"Bid ook voor mij, opdat mij het woord gegeven wordt bij het openen van mijn mond, om met vrijmoedigheid het geheimenis van het Evangelie bekend te maken".
Hier gaat het dus weer om het gesproken woord.
Paulus heeft hier vrijmoedigheid voor nodig. Waarom?
De reden is dat Paulus duidelijk weet heeft van de tegenwerkende kracht van satan, die er alles aan zal doen om zijn woorden te verhinderen ingang te vinden.
Je ziet ook dat niet de hele gemeente van Efeze de straat op gaat, maar alleen Paulus (en misschien wat broeders), de gemeente blijft achter om te bidden om vrijmoedigheid en de krachtige doorwerking van Gods Geest, en de afbraak van het rijk van satan.
Getuigen is een opdracht voor iedere Christen.
Evangeliseren hoeft/kan niet iedereen, maar degene die niet de straat op gaan, moeten samen een biddend bolwerk vormen ter ondersteuning voor hen die dat wél doen.
We moeten inderdaad het licht zijn, en schijnen in de duisternis.
Maar de duisternis wil niets van het licht weten. Er komt dus altijd een reactie op licht, meestal negatief, omdat de boze de zonden toegedekt wil laten.
Daarom is er ook zoveel weerstand tegen evangelisatie, en maakt het je in die zin niet populair. Ik kan mij heel goed mijn weerstand nog indenken, die ik had als ik iemand hoorde evangeliseren. Ik liep met een grote boog om die persoon heen, of glipte er zo snel mogelijk langs om niet aangesproken te worden.
Waarom wilde ik dat niet? Ik wilde niet dat er zonden openbaar kwamen...
Mijn geweten sprak... Ik werd onrustig vanbinnen....
Daarom is het juist een belangrijk middel waardoor God Zijn koninkrijk wil uitbreiden. Want wat in het licht gebracht wordt, wil God vergeven!
En naast dat christenen licht zijn/verspreiden, moeten zij ook zout zijn. Zout werkt in de diepte, prikkelt, reinigt, geeft smaak.
Als we dit niet zijn, waar dienen we dan toe? Het antwoord staat ook in Mattheus 5 vers 13.
Moeten we in onze openingszin over de hel spreken?
Onze innerlijke motivatie moet zijn dat we niet willen dat mensen naar de hel gaan!
Vanuit die motivatie moeten we verbinding met mensen gaan zoeken. En bij elke nieuw aangegaan gesprek de hulp van Gods Geest inroepen, omdat alle mensen verschillend zijn.
Evangelisatie begint altijd met gedegen voorbereiding in de binnenkamer.
Maar ook met praktische toerusting.
Dat klopt dus. Deze man en vrouw hebben met hun zes kinderen hun vlucht overleefd. Maar ik had ook de moet niet om over de hel te beginnen. Eerst moest hun traumatische verhaal maar eens gehoord worden. Ik heb er wel wakker van gelegen afgelopen nacht.... Hebben we Christus kunnen laten zien?