Aansluiten bij gemeente

Na een lange tijd van diensten beluisteren en twijfelen voelen wij ons toch meer thuis in de PKN (Gereformeerde Bond) dan waar wij nu lid zijn. Alleen is er nog iets. In de plaats waar wij wonen zijn twee Bondsgemeenten en nog één 4 kilometer verderop. Toch is er een aanzienlijk verschil tussen deze drie gemeenten. Is het vreemd/niet wenselijk als wij ons zouden aansluiten bij de gemeente in de plaats 4 kilometer verderop, omdat wij ons daar beter op onze plaats voelen? Voor ons beroep zijn wij maar ca. tien keer per jaar in de gelegenheid om te kerken in de gemeente van onze woonplaats. Andere zondagen kerken wij dus al in andere plaatsen, of beluisteren wij via internet diensten.

Hoofdregel van alle kerkgang is dat we in de eerste plaats geroepen worden te kerken waar we wonen. Dat wonen kan met geboorte samenhangen, het kan ook een kwestie van keuze zijn. In alle gevallen heeft God ons echter een plaats gegeven in dat geografische gebied. Het is dus niet toevallig dat we er wonen. Dat betekent dat er een taak voor ons is weggelegd, ook in de kerk.

Het is nodig om dit vandaag heel krachtig te zeggen, want we leven in een gevoelscultuur waarin maatgevend is of we ons ergens thuisvoelen. Terwijl de Schrift ons allereerst wijst op onze roeping. We worden geroepen tot productief getuigen, niet tot consumptief gedrag. Van de profeten in de Bijbel werd ook niet gevraagd of ze zich ergens thuisvoelden. Ze hadden te gehoorzamen aan hun roeping.

Nu wil het bepaald niet zeggen dat op deze hoofdregel geen uitzonderingen zijn. Ondertussen is “zich al of niet ergens kerkelijk thuisvoelen” wel een heel erg dun verhaal. Anders wordt het wanneer we in de prediking niet gevoed worden met brood voor het hart, doch stenen voor brood ontvangen. Anders wordt het ook als we een jong gezin hebben en de kinderen in alles willen opvoeden in de vreze des Heeren. Is die vreze des Heeren niet of nauwelijks te vinden in de geografische gemeente, dan kan er een moment komen dat we moeten beslissen ergens elders te kerken, doch wel als noodmaatregel.

Bepalend is hierbij ook of we zelf de Heere vrezen, of we zelf de verborgen omgang met God kennen. Er zijn meerdere gevallen bekend van Godvrezende mensen die een bepaalde geografische gemeente op het hart gebonden kregen en in de weg van veel moeite en strijd toch tot rijke zegen voor die gemeente mochten gesteld worden.

In het geval van de vraagsteller ligt het nog weer ingewikkelder, omdat vanwege het vele reizen maar rond tien keer per jaar in de eigen gemeente gekerkt kan worden. Een laatste antwoord kan ik hier niet geven. Ieder zij in eigen gemoed ten volle verzekerd. Blijft wel de vraag van onze roeping.

Ds. R. H. Kieskamp

Dit artikel is beantwoord door

Ds. R.H. Kieskamp

• Geboortedatum:
  11-11-1935
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Lienden
• Status:
  Inactief

63 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven