"Van verscheidene kanten bereikte mij de vraag hoe we de vertaling die onlangs verscheen, moeten waarderen. Mogen we die gebruiken, naast of in plaats van de uitgaven van de Statenvertaling die onder ons bekend zijn?", schrijft dominee Pieters in het blad Om Sions Wil. Hij stuurde de volgende 2 artikelen ook naar Refoweb ter publicatie:
Hoe moeten we denken over de Herziene Statenvertaling? (1)
De Bijbel is geschreven in het Hebreeuws en in het Grieks, talen die de meeste lezers van Om Sions Wil niet kunnen begrijpen. Daarom is het nodig – willen wij de Bijbel begrijpen – dat deze wordt vertaald. Dat is eeuwenlang gebeurd. Voor het eerst uit het Hebreeuws in het Grieks, vervolgens ook in het Latijn en later in de landstalen, zoals Duits, Engels en Nederlands. In de zeventiende eeuw voelde men in ons vaderland de noodzaak om een nieuwe vertaling van de Bijbel te maken: de Statenvertaling. Deze naam maakt duidelijk dat de burgerlijke overheid van die tijd de opdracht gaf en het geld ervoor beschikbaar stelde. Op de Dordtse Synode van 1618-1619 werd dit allemaal besloten.
In 1637 kwam deze vertaling klaar en in 1657 werd een nieuwe uitgave op de markt gebracht waarin veel drukfouten waren verbeterd. Daarna is er nooit meer iets aan deze vertaling gedaan, dan alleen steeds weer opnieuw drukken en uitgeven.
Wat is een vertaling? Dat is niet de Bijbel, maar een weergave van de Bijbel. De Bijbel mag nooit veranderd worden. Niets mag er aan worden toegevoegd en niets mag ervan worden afgedaan. Maar een vertaling is gebrekkig en daarom voor verbetering vatbaar. Luther heeft dan ook tot zijn dood in 1564 gewerkt aan een voortgaande verbetering van zijn Duitse Bijbel. Zo had dat in Nederland ook moeten gebeuren: steeds had een synode de vertaling van Gods Woord moeten controleren en verbeteren. Maar helaas mocht dat niet van onze overheid, want die wilde rust in het land. En steeds een Bijbelvertaling veranderen / verbeteren geeft misschien onrust.
Maar dit besluit heeft het nageslacht – ook in onze tijd – opgezadeld met het probleem, dat we een verouderde vertaling hebben. Een vertaling die wel heel goed is en bijzonder nauwkeurig (al zijn er verbeteringen mogelijk), maar een vertaling die steeds minder begrijpelijk wordt, naar mate de taal verder ontwikkelt.
Een voorbeeld uit het dagelijkse leven: mijn vader zei wel eens: “Daar ben ik best kontent mee.” Ik vermoed dat weinig jongeren van nu begrijpen wat hij daarmee bedoelde. Hij bedoelde: “Daar ben ik best tevreden mee.” Het woord ‘kontent’ is ouderwets, en wordt niet meer verstaan. Natuurlijk is het mogelijk om het aan een nieuwe generatie uit te leggen, maar of dat wijs is? Beter is, naar mijn mening, om het verouderde woord eenvoudig te vervangen, zodat er (taalkundig) niets hoeft te worden uitgelegd.
Nu hebben we sinds een flink aantal jaren een stichting die het zich ten doel heeft gesteld om de Statenbijbel te handhaven en voor de mensen van onze tijd leesbaar te doen blijven. Die stichting is de Gereformeerde Bijbelstichting, afgekort GBS. Een prachtig werk heeft deze stichting gedaan, om de uitgaven van de aloude Statenvertaling . Een prachtig werk heeft deze stichting gedaan, wel in het bijzonder om de aloude statenveroen blijven. gen, maar of davan fouten te zuiveren. Jawel, er waren allerlei druk- of zetfouten ingeslopen. Zo herinner ik mij dat in de trouwbijbel die mijn ouders in 1953 van ds. J. van Sliedregt kregen, een foutje stond in Jesaja 64 vers 6. Er stond: “… al onze ongerechtigheden zijn als een wegwerpelijk kleed…” Wat is hier fout aan? Er staat geen onwaarheid, maar het is toch niet wat Jesaja heeft geschreven. Hij schreef: `… al onze gerechtigheden zijn als een wegwerpelijk kleed…”
Toen de GBS een uitgave voorbereidde van die zo hooggeëerde Statenvertaling, moest ze kiezen. Wat zouden ze doen met het woord ‘wijf’? Laten staan of vervangen door ‘vrouw’? Men koos voor het laatste. Niemand nam het hen kwalijk, al was het een modernisering die in 1906 in Rotterdam aan voorlezer Winter zijn voorlezerschap kostte…
Zo veranderde men ook ‘wierd’ in ‘werd’ en ‘zoude’ in ‘zou’. Maar niet ‘vraagde’ in ‘vroeg’ en ‘zeide’ werd niet ‘zei’. Inmiddels zijn we een veertigtal jaren verder en de taalverandering is voortgegaan. De jongere van 2011 heeft er recht op om Gods Woord in begrijpelijk Nederlands te lezen. En vooral: het Woord van onze God heeft er recht op om zó te worden weergegeven dat iedere Nederlander het kan verstaan. Nee, dat betekent niet dat er geen inwendig onderwijs van de Geest nodig zou zijn. Dat blijft nodig. Het betekent ook niet dat er geen menselijk uitleg meer nodig zou zijn. Dat blijft ook nodig. Maar het is een heel verschil of ik als dienaar van Gods Woord aan mijn catechisanten moet uitleggen wat Gods rechtvaardigheid is óf dat ik moet uitleggen wat het woord ’dewijl’ of het woord ‘overmits’ betekent. Taalkundig moet het mogelijk zijn dat elke gewone jongen van ongeveer 15 jaar de Bijbel op zijn slaapkamer leest én begrijpt.
Een vraag: lees je trouw in de Bijbel en bid je om de verlichting van je verstand door Gods Geest?
Hoe moeten we denken over de Herziene Statenvertaling? (2)
Er is behalve de stichting die ik in het vorige artikel noemde, onlangs een nieuwe stichting opgericht met hetzelfde doel: de aloude Statenvertaling voor de lezers van onze eeuw leesbaar te doen zijn. Deze stichting heet Stichting Herziening Statenvertaling. Deze stichting heeft dezelfde vragen overdacht die men bij de GBS overdacht: hoe ver moeten en mogen we moderniseren om de Statenvertaling te handhaven én toch leesbaar te doen zijn? De antwoorden die deze nieuwe stichting heeft gegeven, zijn echter heel anders dan die van de GBS. Zij heeft besloten om alle verouderde woorden te vervangen en om vanuit het Hebreeuws en het Grieks te Statenvertaling te corrigeren of te verbeteren. Dit heeft als resultaat gehad dat er een nieuwe vertaling is gekomen. Deze nieuwe vertaling is beter dan sommige andere vertalingen die de laatste zestig jaar zijn ontstaan, zoals de Nieuwe Vertaling van 1953 en de Nieuwe Bijbelvertaling van 2004, maar ze is niet meer de Statenvertaling. Omdat het woord ‘herziening’ echter verschillend kan worden uitgelegd, kan deze nieuwe stichting haar nieuwe vertaling toch aandienen als een vorm van de Statenvertaling. Dit maakt het voor de gemeenteleden niet gemakkelijk. Is deze nieuwe vertaling nu wel of niet een Statenvertaling?
Hoe we deze nieuwe vertaling ook noemen, we moeten haar beoordelen op haar inhoud. We kunnen het dan heel kort samenvatten: de Herziene Statenvertaling is begrijpelijker dan de GBS-uitgave, maar ze heeft wel wat ingeleverd van het vertrouwde van onze Statenvertaling. Ieder moet nu zelf kiezen, wat zijn voorkeur is: een vertaling die méér heeft van de aloude Statenvertaling, maar die minder goed te begrijpen is, óf een vertaling die minder heeft van de aloude Statenvertaling, maar die beter te begrijpen is.
Er is nog een derde mogelijkheid, maar die is nog niet beschikbaar, namelijk dat er óf door de GBS óf door een andere stichting (misschien wel door een samenwerking tussen de beide stichtingen…) een uitgave van de Statenvertaling wordt verzorgd die dichter bij de aloude Statenvertaling blijft én die toch 21ste eeuws is. Dat is mogelijk, maar niet gemakkelijk…
Ik zal u een paar voorbeelden geven van moeilijk te begrijpen Nederlands, dat begrijpelijker kan worden weergegeven zónder dat aan de Statenvertaling tekort wordt gedaan. En nu heb ik het niet over allerlei moeilijke woorden, die vervangen dienen te worden, maar over ‘gemakkelijke’ woorden die toch niet zo duidelijk zijn.
Wat betekent het woord ‘zo’ in de volgende zin: “Zo wij een woord opnemen tegen u, zult gij verdrietig zijn?”? Wie gebruikt het woord ´zo´ nog in de betekenis van ´als´? Daarom is het beter om het in hedendaags Nederlands weer te geven met “Als wij een woord opnemen tegen u, zult gij verdrietig zijn?”
Of in de volgende zin: “Als zij daartoe komen, zo worden zij schaamrood”? Niemand gebruikt in een dergelijke zin het woord ‘zo’ nog. Nu gebruiken we het woord ‘dan’: “Als zij daartoe komen, dan worden zij schaamrood”, of het helemaal weg te laten, zoals in de volgende zin: “Indien hij zich niet bekeert, zo zal Hij Zijn zwaard wetten.” In de grondtaal staat niets voor het woord ‘zo’, maar de statenvertalers hebben het er tussen gevoegd, omdat het in het zeventiende-eeuwse Nederlands zo hoorde. Wij kunnen veel beter nú deze zin als volgt weergeven: “Indien hij zich niet bekeert, zal Hij Zijn zwaard wetten.”
En wat betekenen de woorden ‘als’ en ‘zo’ in de volgende zin: “Als men het huis van David boodschapte: de Syriërs rusten op Efraïm, zo bewoog zich zijn hart en het hart van zijn volk”? Beide woorden betekenen ‘toen’ – terwijl in de grondtaal twee keer het woord ‘en’ staat.
Of wat betekent het woord ‘van’ in de volgende zinnen: “Van hem werd gezien een engel des Heeren.” “Jozef en Zijn moeder verwonderden zich over hetgeen van Hem gezegd werd”? De eerste keer betekent het ‘door’; de tweede keer ‘over’: “Door hem werd gezien een engel des Heeren.” “Jozef en Zijn moeder verwonderden zich over hetgeen over Hem gezegd werd.”
Ik geef nog één voorbeeld. Wij zeggen niet meer: “Ik wacht naar hem”, maar vroeger was dat gewoon Nederlands. Nu zeggen we: “Ik wacht op hem”. Zo kan de volgende zin eenvoudig in hedendaags Nederlands worden omgezet van “Men wacht naar vrede, maar er is niets goeds, naar tijd van genezing, maar zie, er is verschrikking”, naar “Men wacht op vrede, maar er is niets goeds, op tijd van genezing, maar zie, er is verschrikking.”
Het is geen gemakkelijk werk, maar het is de moeite méér dan waard om de Bijbel weer dicht bij onze opgroeiende generatie te brengen! Wat heb je immers aan het lezen van de Bijbel die zoveel onbegrijpelijke zinsconstructies bevat, dat je niet meer weet waar het over gaat? Laat de vertaling van Gods Woord niet onnodig vervreemdend werken, maar juist begerig maken om te lezen. De Heere zegene al deze arbeid opdat ook in onze dagen wordt ervaren: de heilige Schriften kunnen u wijs maken tot zaligheid.
Het stuk begon zo hoopvol met het relativeren van een vertaling.
M.i. een gemiste kans voor het voortbestaan op lange termijn van de Reformatorische Zuil.
Ds. Pieters schrijft veel behartigenswaardige dingen. Ik ken hem als een predikant van onverdacht gereformeerde signatuur, die altijd goed over de dingen nadenkt voordat hij wat roept. Ik hoop dat het binnenkort zover komt dat vanuit HSV-kring en uit GBS-kring een aantal nuchtere mensen opstaan die het gegeven zal zijn onze aloude en beproefde Statenvertaling op de door hem beschreven wijze tegen het licht houdt. Daar kan dunkt mij principieel niets op tegen zijn. Helaas is men in HSV-kring stukken verder gegaan, wat veel wantrouwen oproept. Daar is men zo ongeveer tot een hertaling gekomen waar ook theologisch andere keuzes worden gemaakt.
Als men zou kunnen komen tot een verantwoorde en zuivere aanpassing van de Statenvertaling, die dicht bij ons huidige taalgebruik staat, zonder op de de Bijbelse gedachtenwereld af te dingen, dan zou er al veel gewonnen zijn. De huidige HSV is mijns inziens te ver gegaan, en dreigt daardoor een bedenkelijke splijtzwam te worden in ons toch al zo verdeelde huis van de Gereformeerde Gezindte. Welke groep predikanten die breed vertrouwen genieten nemen de handschoen op, op een interkerkelijke wijze! Of is de verdeeldheid reeds zover doorgeschoten dat het er wel nooit van zal komen?
Als je wil discussiëren laten we het dan op het forum doen, er is een forum genaamd "HSV doet afbreuk aan Gods woord" die lijkt me er uitermate geschikt voor. Ik reageer dan als Bertiel
Verder: de GBS heeft het aanbod gehad om mee te doen, dat had een hoop ellende voorkomen. Wie is hier nu de splijtzwam?
Wel jammer dat de stichting HSV zo ver is gegaan. In het begin zouden ze alleen maar doen wat ds. Pieters hier voorstelt. Later hebben ze correcties toegevoegd. Soms goed en soms minder goed.
Maar ik zie zo direct tussen de stichting HSV en de GBS nog geen fijne samenwerking ontstaan :(
Beste dominee, het is nu net ff te laat deze kritiek. Als dominees dit jaren geleden al hadden bedacht en uitgewerkt was er nu niks aan de hand geweest. (incl GBS).
Ik ben dankbaar dat ik mn Bijbel elke dag gewoon kan lezen. Zonder woordenboek oid.
Misschien is het verstandig als dominees hiervan leren, en aan de gang gaan met het maken van een goede psalmberijming, of herziening van de 1773. Die gaat het bij velen ook geen 25 jaar meer uithouden, dus dat is misschien ook goed om mee te beginnen.
KeesH.
De duivel lacht niet om een nieuwe vertaling, hij ligt krom van het satanisch lachen om alle discucsiies.
Wees wakker allen!
Wat een gedoe om iets wat een heel normale zaak zou moeten zijn. Natuurlijk vertaal of hertaal je de bijbel geregeld opnieuw. Dat zou veel vaker moeten gebeuren als eens in de vijfhonderd jaar. Broeders van de HSV: hartelijk dank voor al het werk! Ik lees elke dag met veel zegen uit de HSV.
De schrijvers van de Statenvertaling waren zeer geleerde mannen, die zich zeer verdienstelijk hebben gemaakt. Zij stemden uitnemend met elkander overeen en vulden elkander wederkerig met hun gaven en verstandelijke vermogens matigend en corrigerend aan. Zij verheugden zich in het vertrouwen en de liefde van de Kerk, zowel om hun godsvrucht als om hun geleerdheid en werden vrijwel door allen geacht. De Statenvertaling staat als een monument te schitteren en heeft de Heere in Zijn goedertierenheid ons toebetrouwd. Wat matigen die (HSV) mannen zich aan om daar nu – na bijna 400 jaar – aan te gaan sleutelen? Hebben zij een roeping Gods om Gods Woord op een dergelijke wijze te vertalen? Ik vrees dat dit uit een verkeerde geest is en dat het onze gezindte meer kwaad dan goed zal doen (lees ook 2 Tim. 3). Zou het geen duivelse list zijn om de kanttekeningen, welke de zuiverste theologie nader komt te verklaren en uit te leggen uit de weg te ruimen en verdeeldheid te zaaien. O, o, lezer pas op uw zaak!
Het is veel meer van levensbelang dat de rechte verklaring van Gods Woord onder ons nog gehoord mag worden, dan zich druk te maken over een nieuwe vertaling. Ons hart is van nature vol van de wereld en leeg van Christus. Op zijn best is er nog een gebiedje godsdienst in ons hart, maar de satan bezet de troon – van nature – in ons hart. Waar gaat het om? Dat kunnen we o.a. leren uit Hand. 16:14: En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster, van de stad Thyatira, die God diende, hoorde ons; welker hart de Heere heeft geopend, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd.
Wij kunnen Gods Woord horen en lezen, maar het komt aan op die wonderlijke ‘;’ welker hart de Heere heeft geopend. De Heere zal door door de kracht Zijns Heiligen Geestes ons verstand moeten verlichten en onze wil moeten neigen tot gehoorzaamheid des geloofs. Het geloof is immers een gave Gods. Een ander voorbeeld: de kamerling van Candacé: En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja. En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen. En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest? En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht?
De HSV hebben wij niet nodig. Wij hebben de Statenvertaling welke de Heere al zo’n lange tijd in ons vaderland heeft willen gebruiken. Wij hebben de werking en de verlichting des Geestes nodig. Och, schonkt Gij mij de hulp van Uwen Geest! Mocht die mij op mijn paan ten leidsman strekken!
Waarom in des vredesnaam wordt dat argument toch iedere keer weer gebruikt door, doorgaans hele redelijke mensen? Als je dit vindt, moet je de Bijbel lekker in de grondtalen gaan lezen en het Bijbelvertaalwerk in het buitenland staken. Sterker nog, als de Statenvertaler dit onzinnige idee hadden gehad, was er geen Nederlandse vertaling gekomen. Dat zou overigens wel veel discussie hebben gescheeld.
In de twee genoemde voorbeelden uit het NT ging het toch ook niet om de SV?
Je kunt nu wel mooi en dierbaar doen, maar de moderne Christen heeft een moderne vertaling nodig.
In november van dit jaar wordt herdacht, dat 400 jaar geleden de King James Version uitkwam. Deze vertaling diende o.a. als bron voor onze SV. De KJV is minstens zo'n groot monument, zo niet groter, dan de SV
Daarnaast: hoeveel christenen zouden er in China zijn als ze niet een vertaalde Bijbel in hun eigen taal zouden hebben gehad, maar een Nederlandse Statenvertaling?
Maar als Edmund wekelijks staat te evangeliseren op de hoek van een straat in het grootste zendingsland ter wereld, Nederland, en daar de Statenvertaling uitlegt aan ongelovigen, dan heb ik respect voor zijn houding en visie.
Verreweg het meeste in de SV is voor ons te begrijpen. Met de kanttekeningen wordt daarnaast heel veel duidelijk gemaakt. Deze verwijzen vaak naar andere teksten, zodat je tekst met tekst kunt vergelijken. Hierdoor legt de Schrift zichzelf uit in alle zuiverheid en worden dwalingen verkomen. ‘De rechtvaardiging van de goddeloze’ is in verreweg de meesten kerken al zoek. Tegenwoordig wordt de nadruk gelegd op de wedergeboorte/levendmaking. Wanneer je de kanttekeningen bij Romeinen 6 bestudeert, dan kom je er wel achter dat het meeste wat we nu horen in onze kerken (helaas) bedrog is.
Natuurlijk zijn er moeilijke gedeelten in Gods Woord, echter, die zijn in elke vertaling moeilijk.
Voor de gewone mensen uit de tijd van de SV was de SV minstens zo moeilijk als voor onze jeugd. Er is (vanwege de heiligheid van Gods Woord!!!) immers bewust voor een deftig en verheven taalgebruik gekozen.
De Bijbel is alleen in de grondtaal letterlijk geïnspireerd door Gods Geest. Wie dat in andere talen overzet, moet dat dus zo letterlijk mogelijk doen. Dat hebben de statenvertalers gedaan en dit is in de HSV vaak niet gebeurd; er zijn veel wijzigingen doorgevoerd die inhoudelijk onverantwoord zijn tov de geïnspireerde grondtekst en onnodig zijn, want iedereen begrijpt ook het woord uit de SV.
Daarnaast worden onze Psalmen, belijdenisgeschriften, formulieren en preken van oudvaders met de HSV moeilijker te begrijpen. De Heere heeft er voor gezorgd dat de afgelopen eeuwen de kerk met stichting, die berijming heeft kunnen zingen. Die berijming sluit aan met de SV, want die is daarop gebaseerd. Maar met de HSV klopt dat niet meer. Dat strijdt tegen elkaar, in zekere zin, vloekt dat met elkaar. Dan is er tegenspraak tussen de HSV en de SV.
Waar gaat het de HSV om? Wat is hun doel van de nieuwe (nivellerende) vertaling? In het diepst van de zaak ontkrachten zij Gods Woord. Het Recht moet eruit, de separatie moet eruit, het vreselijke moet eruit, het heerlijke moet eruit, het Goddelijk eruit! Dat is de tendens. Wat volgt is straks de psalmen. De kracht moet eruit, het moet alles ontkracht worden. Het blijkt dat de SV onverdragelijk wordt voor een godsdienst, die woorden niet voor zaken bevindt. God is onverdragelijk voor de mens, die nooit heeft leren aanbidden een heilige gerechtigheid. En daarom moet Zijn Woord verdragelijk, begrijpelijk, menselijk, verklaarbaar worden gemaakt. Dat is het. Het is een zeer droeve ellendige zouteloze vertaling op tal van teksten..
Wil je een voorbeeld, een kind kan het horen;
Psalm 119:20
SV: Mijne ziel is verbroken vanwege het verlangen naar Uw oordelen te allen tijde.
HSV: Mijn ziel wordt verteerd van verlangen naar Uw ….. (wat) naar Uw bepalingen, te allen tijde. Hoor je! Dat heilig verlangen naar de oordelen en rechten Gods. Dat verandert in bepalingen. Een woord dat twee keer voorkomt in de Bijbel (Job 14) en dan met voortgang van het leven en een bestemde tijd betekent. Het is een flauwe en valse vertaling. Kijk maar naar onze psalmberijming:
Ik ben, o Heer', een vreemdling hier beneen;
Laat Uw geboon op reis mij niet ontbreken;
Daar mijne ziel, omringd door duisterheen,
Zo dikwijls van verlangen is bezweken,
DAN KOMT:
Om U te zien ter hoge vierschaar treen,
Tot straf van hen, die snood zijn afgeweken.
Daar heb je het oordeel, voel je wel? Vierschaar is het Recht. Oordeel, recht en gerechtigheid.
‘bepalingen’ dat klopt niet meer. Het botst. Weg heiligheid, weg separatie, weg vierschaar. Het is zoetsappig geworden. Het moet begrijpelijk zijn, vrolijk, zonder separatie, zonder God in Christus. Het moet allemaal worden geëlimineerd en het wordt stikdonker in Nederland. Krachteloos, menselijk, onheilig.
Verder zeg je dat de SV in verheven taal was geschreven, maar dit is geen waar, kijk maar hoe Hooft en Vondel schrijven in die tijd, twas de normale literatuur taal.
Letterlijk overzetten van taal naar taal kan niet, want de gramatica wijkt af, dus dat is ook geen argument.
Verder vraag ik me af of je de mensen die aan de herziening hebben gewerkt goed kent dat je ze zo kan veroordelen met "Waar gaat het de HSV om? Wat is hun doel van de nieuwe (nivellerende) vertaling? In het diepst van de zaak ontkrachten zij Gods Woord. Het Recht moet eruit, de separatie moet eruit, het vreselijke moet eruit, het heerlijke moet eruit, het Goddelijk eruit! Dat is de tendens. Wat volgt is straks de psalmen. De kracht moet eruit, het moet alles ontkracht worden"
En als je het over een flauwe en valse vertaling hebt, bewijs het eerst maar eens vanuit de grondtalen als je die uberhaupt machtig bent...
En zoals gezegd, sinds 1618 is de SV diverse keren herzien. Welke herziening gebruik jij?
Voordeel van de gebruikers vier eeuwen terug was dat ze een Bijbel in hun eigen taalgebruik kregen voorgeschoteld. Inmiddels zijn veel woorden van betekenis veranderd, waardoor de huidige lezer soms compleet op het verkeerde been wordt gezet. Neem een woord als "vermanen". Dat betekende vroeger "bemoedigen" of "opscherpen". Tegenwoordig heeft het een negatieve lading. Opmerkelijk is dat veel predikanten dit woord in hun preek vrijwel altijd gebruiken in de negatieve context, dus "het opgestoken vingertje". Kortom, zelfs theologen gaan met de SV soms de mist in.
Het is niet zo dat de SV de enige ware vertaling is. Het stuk wat je hebt geciteerd is prachtig nagewauwel van de GBS. Begrijp me goed: Je MAG je voorkeur hebben. Als jij de SV fijn vindt: PRIMA! Raak de HSV, of welke andere vertaling dan ook, niet aan en laat die compleet links liggen. Daarover zul je mij niet horen. Maar praat niet de GBS na. Ken jij de grondtalen zelf?
Ik ben het met je eens hoor, dat sommige stukken ietsjes anders vertaald zijn. En als je jaren en jaren een andere weergave hebt gelezen en gehoord, dan is dat wennen en in het begin is dat ronduit raar om te horen. Maar is die andere weergave dan per definitie fout?
Met 1 tekst kun je vanuit de grondtalen soms 2 kanten op (en soms misschien wel meer), en het is echt niet zo dat 1 van beide kanten goed is en de andere fout.
JIJ SCHRIJFT: "In het diepst van de zaak ontkrachten zij Gods Woord. Het Recht moet eruit, de separatie moet eruit, het vreselijke moet eruit, het heerlijke moet eruit, het Goddelijk eruit! Dat is de tendens. Wat volgt is straks de psalmen. De kracht moet eruit, het moet alles ontkracht worden. Het blijkt dat de SV onverdragelijk wordt voor een godsdienst, die woorden niet voor zaken bevindt. God is onverdragelijk voor de mens, die nooit heeft leren aanbidden een heilige gerechtigheid. En daarom moet Zijn Woord verdragelijk, begrijpelijk, menselijk, verklaarbaar worden gemaakt. Dat is het. Het is een zeer droeve ellendige zouteloze vertaling op tal van teksten.. "
In welke tekst halen ze Gods heerlijkheid eruit? Inwelke tekst halen ze het recht eruit? In welke tekst halen ze het Goddelijke eruit? In welke tekst halen ze de separatie eruit (en geef eens aan wat jij daaronder verstaan en geef dan ook eens teksten waarin jij die separatie in de SV wel vindt en in de HSV niet)?
Waarin is de HSV droevig, ellendig en zouteloos?
Zal ik je eens wat zeggen? Dan moeten jij en je medestanders JUIST de HSV lezen! Het is een droevige bende als je zo tekeer gaat tegen iets wat anders is dan wat JIJ gewend bent en wat JIJ goed denkt te moeten vinden. Het is ellendig als je ZO overtuigd bent van je eigen gelijk, en het is droevig dat je zondags waarschijnlijk ook nog eens gevoed wordt met die droevige en ellendige meningen die volstrekt ongenuanceerd van de kansel gesmeten worden. En het is ook nog eens zouteloos, want dat wat zout zou moeten zijn heeft allang zijn smaak en kracht verloren. Mensen worden daardoor echt niet aangetrokken, eerder afgestoten.
Maar ja, mensen kunnen beter verloren gaan met de SV dan behouden worden met de HSV, de NBV of een andere vertaling.........
- 1
- 2
