Weet Magazine beschrijft vandaag in het derde nummer hoe lichamelijk contact zorgt voor een emotionele binding tussen man en vrouw en presenteert de uitkomsten van een neurowetenschappelijk onderzoek* waaraan zestien jaar is gewerkt. Conclusie daaruit: seksuele contacten doen iets met je hersenen. Chemische stoffen veranderen fysiek iets aan het brein, waardoor partners letterlijk in hun ‘mind’ met elkaar worden verbonden. Daarmee is ook een antwoord gekomen op de vraag waarom mannen zich soms zo moeilijk aan één vrouw kunnen binden als ze eerder wisselende contacten hebben gehad.
Oxytocine bij vrouwen (en vasopressine bij mannen) zijn hormonen en neurotransmitters die in het zenuwstelsel worden aangemaakt. Het zorgt onder meer voor een band tussen moeder en kind. Uit recent onderzoek is echter gebleken dat deze neurochemische stoffen, aangemaakt bij intiem contact, ook zorgen voor de binding van vrouw en man. Deze (ver)bindingskracht is veel sterker dan voorheen werd aangenomen, met een breed scala aan effecten tot gevolg. Deze stof kan namelijk voor diepgang en vertrouwen in een relatie zorgen, maar kan bij bepaald gedrag (bijvoorbeeld het hebben van meerdere seksuele contacten) ook schadelijk zijn voor (toekomstige) relaties.
Net als de hechtkracht van lijm zorgen oxytocine en vasopressine voor een krachtige verbinding die niet ongedaan kan worden gemaakt zonder emotionele en zelfs lichamelijke pijn! De binding is zo sterk dat, zelfs nadat een serieuze romantische ontmoeting wordt verbroken, hersenscans op de gebieden waar de fysieke pijngebieden zich bevinden dit al laten zien. Chemische stoffen verbinden zich met hersencellen tot nieuwe, blijvende, lichamelijke verbindingen, waardoor twee mensen op een unieke manier, ook in hun ‘mind’, met elkaar worden verbonden. Bovendien toont het onderzoek aan dat wanneer verbindingen tussen personen herhaaldelijk worden verbroken, deze personen in de toekomst minder goed in staat zijn nieuwe, diepgaande relaties aan te gaan. Dit bevestigt de uitspraak van advocaat Teurlings, gespecialiseerd in scheidingen, dat het toenemend aantal scheidingen in verband kan worden gebracht met het feit dat mensen vaker vreemd gaan (zaterdag 24 april 2010, Telegraaf).
Onderzoek door Louann Brizendine, neuropsychiater aan de Universiteit van Californië, geeft aan hoe snel de binding plaatsvindt. Maar zij ontdekte ook –en dit was nieuw– dat oxytocine bij vrouwen voor een gevoel van vertrouwen zorgt in de persoon waarmee zij lichamelijk contact heeft. Dit vertrouwen is uiteraard van vitaal belang voor een gezonde relatie, maar een uiterst belangrijke vraag is dan met wie je deze relatie wilt! Een experiment, waarbij omarmd en geknuffeld werd, wijst uit dat er na zo’n twintig seconden al oxytocine in de hersenen wordt afgegeven, zodat de binding tussen de knuffelaars wordt vastgelegd en de ‘vertrouwenscircuits’ van de hersenen worden geactiveerd.
* Bron: New science on how casual sex is affecting our children, Joe S. McIlhaney en Freda McKissic Bush
Door wisselende contacten raak je ook gebonden in de geestelijke wereld, en heeft de duivel terrein in je leven. Dank zij God is er altijd een weg terug om weer rein te worden.
Wie kan mij uitleggen hoe bovenstaande uitspraak te maken heeft met het onderwerp? Er wordt vreemdgegaan; er wordt gescheiden. Dan hoef je volgens mij niet de omweg via de neurologie te maken om daar een verband tussen te zoeken.
Zo monogaam waren ze niet in de Bijbel. En beste polygamist was Salomo. Wat moet je daar dan van denken.
