"De toeleidende weg is een afhoudende weg, die enorme schade veroorzaakt en doodongelukkige mensen creëert. Deze leer wordt in de rechterflank van de reformatorische kerken steeds vaker gebracht. Het is een bedenksel van mensen en de taal van remonstranten. Mensen worden op deze wijze geprogrammeerd. Je berooft hiermee God van Zijn eer, omdat het mensen bij Christus vandaan houdt.” Dat zei spreker Koos de Jong van de stichting Jij daar! donderdag 10 april tijdens een bijzondere en indrukwekkende jongerenavond in Doorn. Inmiddels stromen de positieve reacties via mail en gastenboek van de stichting toe. | VIDEO |
“Op de vorige jongerenavond heb ik verontwaardigd, emotioneel en boos gereageerd op een vraag die mij was gesteld over het te ‘makkelijk’ komen tot Christus. Eerst dit en ik neem God hierin als getuige: Ik houd van de mensen waar ik het nu over ga hebben. Ik ben hen na mijn bekering gaan lief krijgen. In hun wereld ben ik geplaatst en ik heb honderden gesprekken met ze gehad. Zoveel gezien, gehoord en meegemaakt met hen en het is juist mijn liefde voor ze dat dit alles me zo diep raakt. Het is dan ook de liefde voor hen, die God mij heeft gegeven, dat ik dit moet zeggen.
En... deze boodschap geldt echt niet voor iedereen in de reformatorische kerken. God zij dank dat dat niet zo is. Zij die het verstaan, die hore.
Ik heb de vorige keer een nogal stevig betoog gehouden over een leer die niet in de Bijbel staat: de toeleidende weg. Mijn zorgen uitgesproken dat je dit in allerlei kerkverbanden ziet groeien. Deze leer, die niet brengt bij Christus maar juist afhoudt van Hem. Afhoud van zaligheid. Afhoud van een leven vervuld met de vruchten der gerechtigheid. Afhoud van een leven die vruchten doet voortbrengen, Vader welbehaaglijk. Een buitengewoon ernstige zaak dus!
De toeleidende weg is een afhoudende weg. De enorme schade die het veroorzaakt heeft. De doodongelukkige mensen die het heeft gecreëerd. En wat doe je er het onvoorwaardelijk liefdesaanbod van de drieënige God er tekort mee. Wat roof je weg uit de handen van de Vader met deze leer? Zijn liefdesaanbod! Zijn welwillendheid om zondaren te zaligen. Het zal je eens aangerekend worden. Zo ernstig is dit alles.
En geloof me, ten diepste leidt God alles, ook jouw zitten nu hier. Je geboorte op de erve van het verbond. De kerk, het huis van God waar je toe behoort. De Bijbel die je hebt ontvangen. Wat een verkiezing van Gods Liefde is dit alles al. Over toeleidende weg gesproken...
Maar je mag het niet als voorwaarde stellen. De Heere zegt nergens in Zijn Woord dat er voorwaarden verbonden worden aan het komen tot Christus. Hij geeft het ook nergens als voorbeeld. De Heiland Zelf predikte het niet. Evenmin de apostelen!
Wie heeft er dus bedacht: je moet eerst dit..., je kan pas tot Christus komen als…, je bent pas bekeerd als je eerst dit en dat hebt meegemaakt, je zult eerst een diepdoorleefde zondaarskennis moeten hebben... Het is de mens die het heeft bedacht. Het is de taal die niet genoeg heeft aan het Woord van God. Sterker: het is de taal van het ongeloof. Het is de taal van de remonstrant, die toch nog zelf iets wil doen en beleven... iets mee wil brengen.
Ik stelde dat deze weg niet in de Bijbel staat. Talloze bekeringen staan er in Gods Woord, ons ten voorbeeld. Zo werkt de Heilige Geest. Dat is wat God ons leert in Zijn Woord. Dus de voorwaardelijke prediking is onbijbels en dus verwerpelijk. Deze leer houdt je af van Christus en verhindert om in te gaan. Met als gevolg dat je hier op aarde een volkomen zinloos leven leidt. Je brengt geen vruchten voort, der bekering waardig. Je bent niet aan het verzamelen voor Christus. En met de talenten die je hebt gekregen doe je niets in het Koninkrijk van Jezus.
Het is nog erger: de toehoorders van deze leer worden geprogrammeerd. Geprogrammeerd in het niet geloven in die ene Naam die ons gegeven is waardoor wij zalig moeten worden. Jezus is Zijn Naam.
Neen, zeggen ze, het moet je gegeven worden, het gaat zo maar niet. Ze zien niet meer dat het ze elke dag gegeven wordt, want ze zijn zo geprogrammeerd dat het moet zoals... Jaar in, jaar uit zitten ze onder het gehoor van de afhoudende weg en wachten ze op het moment dat... ja wat eigenlijk? Een briefje uit de hemel? Maar die heb je toch al gekregen! De Bijbel is één grote liefdesbrief uit de hemel.
En vervolgens maak je mee in de gesprekken dat je al niet eens meer Bijbel met ze mag lezen. Ze beroemen zich erop behoudend te zijn! Waren ze het maar: behouden! Ze hebben zelfs geleerd om te zeggen dat ze niet behouden zijn. Dat hoort er een beetje bij, je zo uitdrukken. En het komt heel vroom over in hun kringen, maar wat een gevaarlijke uitspraak! De HEERE zegt dat je uit je eigen woorden zult geoordeeld worden. Pas dus goed op wat je zegt.
Ze beroemen zich op de Drie Formulieren van Enigheid! Lazen ze die maar en leefden ze maar uit wat de oprichters van onze kerk daar hebben opgeschreven vanuit het Woord. En dat alles vanuit een volkomen zekerheid in Christus! Lees ze maar eens in z’n geheel. Doe ik ook. En verbaas je maar eens hoe de oprichters van onze kerk het allemaal verwoorden: het ongetwijfeld christelijk geloof. En de oproep uit de mond van de Heiland zelf (bekeert u) komt niet meer binnen. Geprogrammeerd als dat ze zijn in verkeerde bijbelse principes. Verkeerde bijbelse uitleg.
Ook de predikers leggen met deze leer het bevel van Christus volkomen naast zich neer: dwing ze om in te gaan! Ze trekken zich niets aan van de vele bekeringsgeschiedenissen die God ons heeft gegeven als voorbeeld in Zijn Woord. En niemand die ze ter verantwoording roept. Nee, ze weten het nog beter te vertellen dan de Schriften ons door God gegeven en niemand die ze wijst op de woorden van de Heere Jezus: geen tittel nog jota toevoegen... Jullie zijn in groot gevaar predikers, want je zal eens verantwoording moeten afleggen bij de rechterstoel van Christus (Rom. 10).
Diverse mensen waren boos en verontwaardigd na mijn vorige betoog hierover. Ook onder de vrijwilligers van Jij daar! was er kritiek. Moet het nu zo, dit verontwaardigd en heftig taalgebruik? Wat bereik je er nu mee om zo over sommigen kerken en hun leerstellingen te praten? Je jaagt ze er alleen maar mee tegen je in het harnas. Het getuigt van zo weinig respect, Koos!
Al deze reacties geven mijns inziens perfect de hedendaagse tijdgeest aan. Alles moet politiek correct verantwoord worden gebracht! Alles moet zorgvuldig en met respect naar de ander z’n opvatting gezegd worden. Vermijd vooral het conflict! Mijn vraag aan jullie is deze: hoe lees je dan de buitengewoon heftige woorden van de Heere Jezus die Hij sprak naar de overste van het volk in Mattheüs 23? Hij sprak daar zeer uitvoerig tot de schriftgeleerden en de farizeeën. Lees enkele verzen! Niet echt politiek correct verantwoord...
Het stuk van de Heere Jezus toen Hij het tempelplein leeg sloeg, Zijn verontwaardiging over het feit dat ze van het huis van Zijn Vader... Mattheüs 23 zojuist al geciteerd. Paulus die over honden sprak. Johannes de Doper die tegen de farizeeën en schriftgeleerde uitviel: gij adderengebroedsel.
Nou, nou, moet het nu allemaal zo gezegd worden? Wat een taalkeuze... We (jij ook?) vergeten gewoon dat er ook nog andere bijbelse waarheden zijn: Strijd! En deze ook durven aan te gaan! Niet zwijgen, maar spreek tegen de taal van het ongeloof, tegen onbijbelse principes die de mens verloren laten gaan.
Navolgen van Christus betekent Hem gelijkvormig gaan worden. Zijn strijd tegen de Schriftgeleerden kan maar zo ook jouw strijd worden. Zijn wijze van doen, wordt jouw wijze van doen. En dit alles geschiedt door de Heilige Geest die in ons woont. En ook ik meen de Heilige Geest te hebben ontvangen. Maar deze wijze van communiceren past totaal niet meer in het hedendaagse 21e eeuwse denken van pappen en nat houden.
We eindigen deze verantwoording met een citaat uit het Woord van God: Want het Woord Gods is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard, en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes, en der samenvoegselen, en des mergs, en is een oordeler (van wat?) der gedachten en der overleggingen des harten (Hebreeën 4:12).
Heel goede observatie.
Kan men de argumenten niet ontkrachten, dan 'de toon' of de persoon maar aanvallen.
Deze weg is bijbels ongegrond.
Jezus heeft tijdens zijn rondwandeling op aarde veel over het horen tot Zijn volk gezegd en geleerd aan zijn discipelen. Hij verwacht van hun geen uitgebreid stappenplan maar een bekering tot Hem.
Luk 13:3 Ik zeg u: Neen zij; maar indien gij u niet bekeert, zo zult gij allen desgelijks vergaan.
Luk 13:5 Ik zeg u: Neen zij; maar indien gij u niet bekeert, zo zult gij allen insgelijks vergaan.
Luk 15:7 Ik zeg ulieden, dat er alzo blijdschap zal zijn in den hemel over een zondaar, die zich bekeert, meer dan over negen en negentig rechtvaardigen, die de bekering niet van node hebben.
Jezus spreekt hier niet over een toeleidende weg of een afwachten, over een uitverkiezing of dergelijke.
Maar legt de verwording bij mij en bij jou.
Een voorbeeld: het kan zo zijn dat een christen een tijd heeft dat hij/zij zoals David in psalm 42 dorst heeft naar God. Het kan ook zo zijn dat zelfs het dorsten soms ontbreekt. Ik denk dat veel christenen dit wel herkennen.
Dan is het mooi om in de kerk te horen dat je niet de enige bent met dit probleem. Maar het mag natuurlijk NOOIT zo overkomen dat het lijkt alsof dit een voorwaarde voor het komen tot Jezus is.
@Lost Het gaat hier wel degelijk om een voorwaardelijke, toeleidende weg. Via het nachthutje in de komkommerhof, door het dal van Achor (wanhoop) naar de balsem in Gilead. (Ik mis nog een stap volgens mij.) En anders geen. Gelukkig spreekt Gods Woord andere, heldere, taal en is het aanbod van genade ruim en welmenend in de weg van bekering en geloof. En de oudvaders (s)preken ook in deze lijn. Probleem is dat de bevinding van een enkeling in de loop der eeuwen is verworden tot een wiskundige apologetische systematiek in het hypercalvinisme, waarbij de mens centraal komt te staan (in het ontwikkelen van gevoelens en bevindingen) en Christus pas aan het eind van een lange, bittere zoektocht wordt geopenbaard aan het hart. Een soort doekje voor het bloeden, zeg maar. Gemakshalve worden levendmaking en heiliging dan ook nog eens door elkaar gehusseld.
- Ik wordt er altijd wat moe van, als mensen zo nadrukkelijk moeten zeggen dat ze zo veel houden van de mensen over wie ze gaan spreken. Als je echt van hen houdt, zou je dan ook hun zorgen niet iets meer serieus moeten nemen?
- Op zich heeft De Jong er gelijk in, dat het wel erg vaak voorkomt dat we erg voorzichtig met elkaar omgaan, niets meer van elkaar durven zeggen; we zijn ook in de kerk vaak erg post-modern, en vinden dat iedereen maar zijn eigen waarheid moet hebben. Dat is inderdaad niet Bijbels. Maar het is de vraag, of het dan in deze toonzetting moet. Het moet toch mogelijk zijn op een minder negatieve, en op een meer zakelijke wijze over de verschillen te praten. Als het er vroeger zo heftig aan toe ging, dan ging het ook nog wel eens al te menselijk. Waardoor er meer kapot gemaakt werd dan men wilde repareren...
- Als je zo profetisch spreekt, moet je wel diep overtuigd zijn dat je volstrekt aan de juiste kant staat (net als Jezus). Maar kan het zijn dat De Jong zich ook (gedeeltelijk) vergist?
- Is de toeleidende weg wel echt zo onbijbels? Er kan op een onbijbelse manier mee om worden gegaan, dat is waar. Het spreken over een toeleidende weg is Bijbels gezien inderdaad niet bedoeld om zondaren af te houden van Christus, maar om ze tot Hem te leiden, en ook om mensen die menen een waar geloof te hebben zichzelf op een goede manier te beproeven. Zo is het ook door oudvaders benoemd (beste Omega: het is niet waar dat oudvaders nooit voorwaardelijk spreken, en nooit over een toeleidende weg).
- De Jong heeft het terecht over 'toeleidende wegen' als het gaat om kerkgang etc. Maar er is toch ook wel werk dat de Heere in het hart doet om verloren zondaren 'over de streep' te trekken?
- Nog iets wat mij altijd wat tegenstaat: De Jong heeft het over 'de oprichters van onze kerk'. Dat is echt pertinente onzin. De opstellers van de Drie Formulieren van Enigheid waren geen oprichters van welke kerk dan ook. En wat is eigenlijk 'onze kerk'?
- Ten slotte: van harte hoop ik, dat we allemaal echt leven uit het Woord van God, en dus ook bij de Drie Formulieren van Enigheid. Het zou mij heel mooi lijken, als JijDaar! eens een lezingenserie over de (hele!) Dordtse Leerregels zou houden. Dan horen trouwe kerkgangers misschien wel eens iets nieuws. Maar ik vrees: trouwe jongerenavondengangers ook. Maar wat zou er een zegen van uit kunnen gaan! Want de veelzijdigheid van de Schrift en de belijdenissen is zegenrijk, voor alle tijden.
Daarnaast ben ik benieuwd naar je opmerkingen over de toonzetting van de betreffende spreker. Wat beschouw je precies als negatief? Kun je dat wat meer duiden?
Welke profetische uitspraken van De Jong bedoel je? En welke toeleidende weg is volgens jou wel een bijbelse? En mocht je daar voorbeelden van oudvaders bij hebben, dan hoor ik die ook graag. Ik zal me er met veel genoegen in verdiepen.
Overigens vermoed ik dat Koos de Jong met de “oprichters van onze kerk”, de gereformeerde kerk bedoelt. Je weet wel, waar alle afgescheiden kerken de ‘ware’ voortzetting van zijn ;-) Trouwens, de drie formulieren worden door de sprekers bij Jij daar! vermoedelijk vaker aangehaald, dan door predikanten in hun reguliere kerkdiensten.
Kortom, ik mis nog al wat concrete onderbouwingen in je reactie waar ik erg benieuwd naar ben. Ik neem tenminste aan dat het serieuze opmerkingen zijn.
De toeleidende weg wil zeggen: datgene wat vooraf gaat aan de ware bekering. De vraag is dan dus: komt de Heere zo maar ineens met Zijn genade, of bewerkt Hij een mens eerst al, voordat het tot de 'doorbraak' komt (van vergeving, vernieuwing etc.)?
Dhr. De Jong maakt duidelijk, dat er sowieso meestal al veel aan vooraf gaat: opvoeding, kerkgang etc. Maar zijn er nu ook meer existentiële zaken die aan de bekering vooraf gaan? Belangstelling, bewogenheid, angst, zondekennis, berouw, verdriet etc.? Ik geloof niet dat De Jong dit per se zou willen ontkennen, maar in de manier waarop hij spreekt doet hij dat wel. Terwijl ik meen, dat het heel Bijbels is om het daar over te hebben (en dat veel oude geschriften dat ook doen). Alleen, niet als voorwaarde, in de zin van: 'Denk er om, je moet wel eerst (1), en (2) en (3) meegemaakt hebben, en dan mag je pas gaan luisteren naar het aanbod van genade.' Als het in die zin voorwaardelijk wordt, dan wordt het Evangelie van vrije genade inderdaad verduisterd.
Het is niet onterecht dat De Jong daar voor waarschuwt. Maar onterecht is m.i. wel de manier waarop.
@ Omega: inderdaad, ik bedoel het als serieuze opmerkingen. Als je wat meer weten wilt, mail me gerust. Dan hoeven we hier geen ellenlange (en zinloze) discussies te voeren. Ik neem aan dat je m'n mailadres weet.
Belangrijker dan jezelf, of je familie of wie of wat dan ook.
God liefhebben boven alles en Hem in alles nodig hebben.
Niet meer zonder Hem kunnen leven.
Dat kan nu allemaal, dankzij het offer van de Heere Jezus.
En om te bereiken, dat God het belangrijkste voor je wordt, gaat Hij met een ieder zijn eigen weg.
Bij de een is het nodig dat die persoon beseft hoe slecht en ellendig hij is en dan gedreven wordt tot God.
Bij de ander is het dat je niemand meer hebt, dan alleen God.
Bij weer een ander is het dat Hij je op een wonderlijke manier ergens uit redt.
Bij weer een ander door het besef hoe veel God van ons houdt, door het offer van de Heere Jezus.
En als je eenmaal God als belangrijkste ziet en met Hem leeft, word je zo geleid, dat je vanzelf de zonde steeds meer gaat haten.
Er is geen vaste weg, waar langs iemand moet gaan.
Dat bepaalt God voor ieder mens persoonlijk.
Denk je dat iemand, die op het punt staat te verdrinken, zich afvraagt of hij wel oprecht roept, verlangt etc. om uit het water gered te worden. Kortom of hij wel geschikt is om gered te worden? Hij is maar met een ding bezig: Ik moet eruit gehaald worden en wel zo snel mogelijk.
Er is maar één weg tot God, en dat is Jezus.
Maar er kunnen wel 100.000 verschillende routes naar Jezus zijn.
We zijn allemaal verschillend en bevinden ons in verschillende situaties.
Het feit dat iemand tot Jezus wil komen impliceert dat hij weet dat hij Hem nodig heeft.
En Hij verzekert dat iedereen die komt beslist niet uitgeworpen wordt.
Waar Koos de Jong (en hij deelt hierin de visie van prof. Blaauwendraad en dr. Van der Zwaag - voormalig Ger. Gem., nu HHK) m.i. terecht fel tegen ageert, is tegen de leer die mensen juist bij de Zaligmaker vandaan houdt. Het is zo niet alleen ingewikkeld geworden, maar ook bewust ingewikkeld gemaakt. Naast het feit dat menselijke bevindingen normatief zijn geworden en de plek hebben ingenomen van het evangelie van vrije genade.
Ik denk dat de spraakverwarring hierdoor komt:
ik heb het over de vraag, wat een toeleidende weg is;
Omega heeft het over de vraag, op welke 'toeleidende weg' dhr. De Jong kritiek heeft.
Daarom misschien nog even wat mijn punt is: ik begrijp best dat dhr. De Jong kritiek heeft op bepaalde voorstellingen van zaken en bepaalde manieren van preken. Het is zeker mogelijk dat preken eerder zorgen dat mensen bij Jezus vandaan worden gehouden, dan dat ze tot Hem vluchten. Maar wat is 1 van mijn problemen met zijn manier van spreken? Dat hij (bijna) alles over 1 kam scheert. Hij zegt: 'De toeleidende weg is een afhoudende weg'. Mijn punt is, dat je alleen kunt zeggen: 'Een bepaalde manier van het spreken over de toeleidende weg zorgt dat mensen afgehouden worden'.
Waarom is het zinvol om wel (op een Bijbelse, pastorale) manier over een toeleidende weg te spreken? Vergelijk het volgende. Iemand vraagt mij: 'Hoe kom ik in Utrecht?' Dan kan ik zeggen: 'Via de A12' - want dat is immers de weg naar Utrecht! Toch kan ik me voorstellen dat er dan een vervolgvraag komt: 'Hoe kom ik bij de A12?' En zo kan het ook de vraag zijn van iemand: 'Hoe kom ik bij Christus?' Het beantwoorden van die vraag moet er niet op gericht zijn om de persoon in kwestie zo lang mogelijk te laten ronddolen op de B-wegen, maar juist om zo snel mogelijk de weg te doen vinden naar de A-weg. Maar toch kan het wel heel belangrijk zijn om daar goede uitleg over te geven. Omdat er in ieders leven verschillende belemmeringen zijn die hem/haar bij Christus vandaan kunnen houden. Verkeerd begrip, onwetendheid, eigengerechtigheid, moedeloosheid, wanhoop, valse hoop, etc.
Om nog iets meer over de toeleidende weg te lezen, zie het gelijknamige boek van ds. C. Harinck; vergelijk onderstaande discussie: http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic.php?f=17&t=364&start=150.
Volgens mijn bron is Hij nabij: Rom. 10:8 Maar wat zegt zij? Dicht bij u is het Woord, in uw mond en in uw hart. Dit is het Woord van het geloof, dat wij prediken.
Laat die toeleidende wegen voor wat ze zijn, je hoeft je slecht om te keren: bekeer je en geloof het evangelie.
Dank trouwens voor je uitleg. Ik heb zo het vermoeden dat Koos de Jong zich daar prima in kan vinden. Ik ook, trouwens.
- 1
- 2
