Een bekende Bijbelgeschiedenis vertelt hoe de mensheid na de zondvloed een toren wilde bouwen die tot aan de hemel reikte: de toren van Babel. Velen doen dit af als een mythe. Men zou duizenden jaren geleden nooit een wolkenkrabber hebben kunnen bouwen. In het aprilnummer van Weet Magazine worden echter studieresultaten gepubliceerd die aangeven dat de toren van Babel wel degelijk het hoogste gebouw ooit kan zijn geweest, zo meldt het blad in een persbericht.
Proef op de som
De ‘tichels’ waarmee de toren van Babel (zoals beschreven in Genesis 11) zou zijn gebouwd, waren blokken van klei. Die werden eerst in de zon gedroogd en vervolgens in een hete oven gebakken. Door te berekenen hoe sterk één zo’n tichel is, kun je het gewicht berekenen van de stenen die er bovenop konden liggen. Zo kun je een theoretisch haalbare hoogte van de toren van Babel berekenen op basis van de feiten die het Bijbelboek Genesis levert. Professor Linn Hobbs, materiaalkundige aan het Massachusetts Institute of Technology (VS), gebruikte die gegevens in een experiment. Met opmerkelijke resultaten! De hoogte die je volgens Hobbs’ berekeningen zou kunnen bereiken, is 120 meter. Dat is net iets hoger dan de Domtoren in Utrecht. Een indrukwekkende hoogte, maar het is nog geen wolkenkrabber. Dat klopt, maar de hierboven beschreven toren is recht. De toren van Babel was dat waarschijnlijk niet. Archeologen en Bijbelwetenschappers gaan ervan uit dat de toren van Babel een ziggoerat was, een toren in de vorm van een terrasvormige piramide. In zo’n toren kan de druk van de hogere stenen veel beter over de onderste stenen worden verdeeld. De toren kon dan tot wel drie keer zo hoog worden als de Dom in Utrecht, ofwel 360 meter! Dat is bijna net zo hoog als het Empire State Building in New York, zo berekende Hobbs.
Gebakken stenen
Toch ben je er hiermee nog niet. Deze berekening geldt namelijk alleen voor stenen die in de zon zijn gedroogd, zoals Hobbs eveneens had gedaan. De Bijbel vermeldt duidelijk dat de tichels ook werden gebakken. Dit proces zorgt ervoor dat de kleideeltjes met elkaar versmelten. Om te testen wat het verschil is, heeft Hobbs één van zijn stenen gebakken in een oven, en daarmee dezelfde compressietest gedaan als bij de zongedroogde tichels. Het bleek dat de gebakken steen aanzienlijk sterker was dan de zongedroogde tichel. Hobbs kon er 2.700 kilogram op zetten voordat de steen brak. Dat is 7,5 keer meer dan de zongedroogde steen. Als je dit nieuwe getal in dezelfde berekening doorvoert, kom je op een maximale torenhoogte van 2,7 kilometer! Dat is meer dan drie keer zo hoog als de Burj Khalifa, dat momenteel het hoogste gebouw ter wereld is. Meer over het onderzoek van Hobbs is te vinden in het aprilnummer van Weet Magazine.
Zo imposant was die toren niet, de Here kon hem niet zien vanuit de hemel, Hij moest ervoor nederdalen.
Als een hoogte van 2,7 km haalbaar was, dan vraag je je toch af waarom er nooit zulke hoge gebouwen zijn gevonden. Ik wel tenminste. Het kan allicht zijn dat de stenen het gewicht misschien wel konden dragen, maar het fundament niet. En hoe ga je in vredesnaam een blok klei 2,7 km omhoog krijgen? Met steigers ga je er niet komen, vermoed ik, en een kraan gaat ook niet werken.
En zelfs als je al die bezwaren zou kunnen weerleggen, dan zegt dat natuurlijk nog helemaal niets over die mythische spraakverwarring.
Ik vraag me twee dingen af: heeft Weet gewoon het getal 360 vermenigvuldigd met 7,5 omdat die gebakken steen 7,5 keer meer druk kan verdragen? Het lijkt me niet zo 1 2 3 voor de hand liggen dat dat zo opgaat. Daarom heb ik dus contact opgenomen met Hobbs.
Daarbij, Weet schrijft ook dat die torens terrasvormig waren. Prima. Hoe groot oppervlak moet dat onderste terras zijn geweest om een toren van 2,7 km te bouwen?
De redactie staat niet achter alle beweringen in deze documentaire. In het stukje over de gebakken tichels heeft Hobbs een rekenfout gemaakt; die is niet in het artikel overgenomen.
"En zij zeiden: Kom aan, laat ons voor ons een stad bouwen, en een toren, welks opperste in den hemel zij (...)"
Bovendien is het een beetje kinderachtig om op te merken dat ze toen geen wolkenkrabber konden bouwen. Misschien konden ze dat ook wel niet, maar niemand weet hoe ver ze waren toen hun spraak werd verward. Misschien nog niet eens honderd meter. Dan zijn ze gewoon gestopt voordat ze er achter kwamen dat hun plan praktisch onuitvoerbaar zou blijken te zijn.
Als je referentiekader een gebouwtje is met misschien 1 of 2 bovenverdiepingen, dan is een toren van 100 meter natuurlijk gigantisch.
