Op zijn blog beschrijft dominee Ben Tramper een bijzonder voorval uit het leven van een man die voor een ingrijpende operatie stond: zijn tong moest worden verwijderd wegens een tumor achter in de mond. Na de ingreep zou hij niet meer kunnen spreken. De predikant van Hervormd Driezum vervolgt: "Juist op het moment dat de man onder narcose zou worden gebracht, deed hij een speciaal verzoek aan het team van specialisten dat klaar stond om de operatie uit te voeren. “Ik zou nog graag één keer een hymn zingen. Vindt u dat goed?”
Hij kreeg toestemming. Daarop bracht hij in de operatiekamer voor de laatste keer in zijn leven een lied ten gehore. De artsen waren diep onder de indruk.
‘s Avonds heb ik het voorval genoemd in m’n preek. Die ging juist over Jakobus 3:1-12, het gedeelte waar de apostel aangeeft hoe God wil dat we onze tong gebruiken. Vandaag ontving ik er een treffende samenvatting van, geschreven door een meisje van 10 jaar. “God is mens geworden en heeft gedaan wat wij niet kunnen. Hij heeft op aarde een volkomen leven geleefd. Hij heeft Zijn tong nooit verkeerd gebruikt. En Hij was voorbeeld en plaatsvervanger voor ons als zondaren. Zijn mond was enkel goedheid. Zijn genade is op Zijn lippen. Wie in Hem gelooft, mag weten: zoals Hij geleefd heeft, heeft Hij voor mij geleefd.”
Ik heb een jaar in mijn opleiding in die operatiekamer gewerkt, maar dit nooit meegemaakt van deze chirurg. Dus begrijp mijn aarzeling om alles te geloven wat men ergens van maakt in zijn of haar beleving.
